Ἄτομο στὴν κυριολεξία εἶναι
ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔχασε
τὸ Πρόσωπό του.
Ὁ ἄνθρωπος ποὺ δὲν μπορεῖ
νὰ ἀγαπήσει.
Ὁ ἄνθρωπος τοῦ ὁποίου
ἡ κοινωνικὴ ἐνέργεια ἔχει χάσει
κάθε ἀγαπητικὴ αὐθυπερβατικὴ διάσταση.
Εἶναι ὁ συρρικνωμένος
στὶς τυφλὲς ἐπιθυμίες του ἄνθρωπος.
Ὁ ἄνθρωπος «μαύρη τρύπα».
Ποὺ ὅλα τὰ καταβροχθίζει καὶ
τίποτα καλὸ δὲν βγαίνει ἀπὸ μέσα του.
Τὸ ζωντανὸ μηδέν.
Αὐτὴ εἶναι ἡ εἰκόνα ποὺ δίνει
ἡ ἑλληνοχριστιανικὴ ἀνθρωπολογία
γιὰ τὸν Ἀτομοκεντρικὸ ἀνθρωπολογικὸ τύπο.
Καὶ σ’ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν τύπο
ἀντιστοιχεῖ ὁ νεωτερικὸς
Ἀτομοκεντρικὸς πολιτισμός.
Κατ’ εἰκόνα καὶ ὁμοίωση τοῦ ἀρνητικοῦ
αὐτοῦ ἀνθρωπολογικοῦ προτύπου,
προσπαθεῖ νὰ διαπλάσει τὰ παιδιά του.
Δὲν τὸ κατορθώνει ὁλοκληρωτικά,
γι’ αὐτὸ δὲν ἐκμηδενίζεται ἡ ἐλπίδα,
καθὼς νέοι ἄνθρωποι γεννῶνται καὶ
ἡ κοσμικὴ ἀνθρωπολογικὴ περιπέτεια
ἐπαναλαμβάνεται ἀπὸ τὴν ἀρχὴ
σὲ κάθε ἀτομικὴ περίπτωση.
Θεόδωρου Ἰ. Ζιάκα
Γιὰ τὸ πρόσωπο τοῦ Χρήστου Γιανναρᾶ
Μερικὰ εἰσαγωγικὰ στοιχεῖα (ἀπόσπασμα)
Ἀφιέρωμα "Χρῆστος Γιανναρᾶς",
τεῦχος 380, Ἰούλιος-Αὔγουστος 2025
Ἔργo τοῦ Χρήστου Μποκόρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου