❈ Κάποτε εἶχε πάει στό κελί τοῦ Ἁγίου Παϊσίου μιά ὁμάδα παιδιῶν. Ὁ Ἅγιος εἶχε ἐκεῖ δυό μικρά γατάκια.
Λέει ἕνα ἀπό τά παιδιά:
- Γέροντα νά τό πάρω αὐτό τό γατί;
- Ἔ, λέει ὀ Γέροντας, πάρ’το.
Νόμιζε, νά τό πάρει ἐκείνη τήν ὥρα ἐκεῖ… Ἐκεῖνο ὅμως, τό πῆρε στήν ἀγκαλιά του καί τό πῆρε μαζί του. Ἔφυγε ἀπ’ τό μοναστήρι, πῆρε καί τό γατί τοῦ Ἁγίου Παϊσίου!
Πῆγαν σέ ἕνα ἄλλο μεγάλο μοναστήρι, πού εἶναι κοντά, στήν Ἰβήρων… Πῆγαν ἐκεῖ στό ἀρχονταρίκι, ὅπως πᾶνε ὅλοι οἱ ξένοι, νά τούς τακτοποιήσει ὁ ἀρχοντάρης, νά τούς δώσει δωμάτιο.. Αὐτό εἶχε τό γατί στήν ἀγκαλιά του. Τοῦ λέει ὁ ἀρχοντάρης, ὁ μοναχός:
- Σέ παρακαλῶ, τό γατί δέν μπορεῖς νά τό ἔχεις ἐδῶ μέσα, νά τό βγάλεις ἔξω. - Ὄχι, λέει αὐτό, δέν γίνεται, τό γατί ἐγώ θά τό ἔχω μαζί μου.
- Πῶς, λέει, μέ τό γατί θά πᾶς στό δωμάτιο;
- Ναί, λέει.
- Δέν γίνεται, τοῦ λέει αὐτό, δέν μπορεῖς.
- Ἔ, πῶς…;
- Δέν γίνεται, λέει, δέν γίνεται.
- Καλά, λέει, τότε θά κοιμηθῶ ἔξω!
Καί προτίμησε νά κοιμηθεῖ ἔξω ὅλη τήν νύχτα παρά νά ἀφήσει τό γατί. Καί ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παΐσιος, αὐτό δέν εἶναι ἀγάπη, αὐτό εἶναι διαστροφή τῆς ἀγάπης.
Πρῶτα ἀγαπᾶμε τόν Θεό, μετά ἀγαπᾶμε τούς γονεῖς μας, τήν οἰκογένεια κ.λπ. μετά ὅλους τούς ἀνθρώπους καί μετά ἀγαπᾶμε τά ζῶα. Ὄχι πάνω ἀπ’ τούς ἀνθρώπους τά ζῶα! Νά μή κάνουμε διαστροφή στίς ἀγάπες και ἀντιστρέψουμε τίς ἀγάπες. Τό παθαίνουν πολλοί ἄνθρωποι αὐτό.
Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 22 – 8 – 2017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου