Συντάκτης: Παντελής Λαμψιώτης
Στις 15 Μαΐου του 2025 συμπληρώνονται 4 χρόνια από τη μέρα που ο Αρχιμανδρίτης Ανανίας Κουστένης άφησε του κόσμου τη ματαιότητα για να πετάξει στην αιωνιότητα.
Τέσσερα χρόνια έχουν περάσει μόνο, κι όμως ο π. Ανανίας έχει χαραχτεί στην ψυχή του πιστού λαού ως μια αγιασμένη πνευματική προσωπικότητα που ανάβλυζε συνεχώς νοήματα για Χριστό και Ελλάδα. Νοήματα λιτά, απέριττα, κατανοητά, αλλά με μεγάλο βάθος αληθειών.
Η χαρακτηριστική χροιά της φωνής του είναι σαν να ηχεί ακόμα στα αυτιά μας παρηγορητικά, σαν μια πατρική ευχή που δεν σιγά ποτέ. Τον θυμόμαστε να μιλά με εκείνη την ιλαρή μορφή του με τα μισόκλειστα μάτια, σημάδι της αδιάλειπτης προσευχής του αλλά και της ευλαβικής συναίσθησης που είχε στην καρδιά του για τα ιερά πράγματα που μιλούσε.
Το έργο του και το ευλογημένο παράδειγμά του, στέκονται σαν ακλόνητος βράχος να θεμελιώνουν αγέρωχα τη σύγχρονη Ελλάδα. Γιατί ήταν πραγματικά ένας μεγάλος σύγχρονος Πατέρας της Εκκλησίας. Με συναξάρια αγίων και βίους Ελλήνων ηρώων, ο π. Ανανίας νουθετούσε γενιές και γενιές με τις αθάνατες αξίες της Ρωμιοσύνης.
Πολλοί άνθρωποι που δεν πρόλαβαν να γνωρίσουν τον π. Ανανία Κουστένη αντιλαμβάνονται το «νέκταρ» της διδασκαλίας του και σπεύδουν να ξεδιψάσουν τις ψυχές τους, γνωρίζοντάς τον μέσα από τις εκπομπές του και τα βιβλία του. Θέλουν να μάθουν καλύτερα ποιος ήταν αυτός ο «αναρχικός» που ασκήτεψε σχεδόν 40 χρόνια στην «έρημο» των Εξαρχείων και σκόρπιζε φως Χριστού από το κελλάκι του.
«Αναρχικός» γιατί άλλες φορές ήταν ταπεινός και ήσυχος σαν αρνάκι, κι άλλες ήταν εκρηκτικός, ακατανόητος και ακόμα και αψύς στη συμπεριφορά του, για να γκρεμίσει στους ανθρώπους την υψηλή ιδέα που είχαν για εκείνον! Έτσι με αυτή την πνευματική «ακροβασία» που έκανε με φώτιση Θεού, ταπείνωνε τον εαυτό του στα μάτια των άλλων και ταυτόχρονα κουτσούρευε και τους υψηλούς εγωισμούς. Και το έκανε με έναν τρόπο μοναδικό που συμβάδιζε με το ταμπεραμέντο του, εκείνο που ξεχείλιζε από λεβεντιά και ευθύτητα.
Ήταν «Αναρχικός» γιατί όπως έλεγε ο ίδιος «η Ορθοδοξία είναι αναρχία. Αναρχικός είναι εκείνος, ο οποίος δεν είναι ούτε δούλος, ούτε τύραννος του άλλου. Θέλει μαγκιά να είσαι αναρχικός».
Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος που είχε ο π. Ανανίας ήταν πολλά και μόλις τώρα ξεκίνησαν να αποκαλύπτονται από τις μαρτυρίες των χριστιανών που τον γνώρισαν. Όσο ζούσε, το ταπεινό φρόνημα του λειτουργούσε σαν αδιαπέραστο τείχος για κάθε κολακευτικό λόγο. Έτσι τα πολυάριθμα τάλαντα και οι ευεργεσίες του, έμεναν αθέατα στο «ραντάρ» του πολύ κόσμου. Αλλά τώρα που η αγωνιστική ψυχή του στεφανώθηκε στους ουρανούς, οι μαρτυρίες τον στεφανώνουν και στη γη.
Σε ολόκληρη τη ζωή του αφιερώθηκε στη διακονία των ψυχών, στην τιμή των Αγίων και στην εξύμνηση των ιερών της Ελλάδας. Ήταν όντως «Αναρχικός» γιατί η αγάπη του ήταν ποτάμι ορμητικό που πήγαζε από τον άναρχο Θεό. Και αυτό το ποτάμι δεν πρόκειται να στερέψει ποτέ στους δύσκολους καιρούς μας.
Χριστός Ανέστη πατέρα Ανανία, πρέσβευε υπέρ ημών!
sportime.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου