Θέλω απόψε να Σε συνοδέψω στη Γεσθημανή.
Ποιο πρόσωπο να πάρω δεν ξέρω.
Εκεί, δεν αξιώθηκε κανείς να βρεθεί μαζί Σου.
Μας εκπροσωπούσες όλους Εσύ.
Στη δοκιμασία Σου τη φοβερή, όλοι δοκιμαστήκαμε μαζί Σου.
Φανταστικά, θέλω να γίνω ένας από τους πιο έμπιστους, τους πιο αγαπητούς.
Δε διαθέτω την αγάπη του Ιωάννη, ούτε την πίστη του Πέτρου,
ούτε τη σταθερότητα του Ιακώβου.
Ζητώ όμως να με πάρεις μαζί Σου.
Κάνε μου τη χάρη και την τιμή.
Απομεινάρι μαθητών Σου είμαι.
Άφησέ με, να Σε περιμένω, όσο μπορέσω,
να γυρίσεις από την Κρυψώνα Σου,
χαρίτωσέ με να παρακολουθήσω τα λόγια της Προσευχής Σου στον Θεό-Πατέρα.
Ίσως κάποτε να χρειαστεί να τα χρησιμοποιήσω για μένα…
Καθώς τα έλεγες, Ιδρωμένος και Ματωμένος, δεν ήταν και δικά μου;
Πονάς, όταν τα λησμονώ και προτιμώ τον ύπνο,
κοντά στους ανίσχυρους μαθητές Σου.
Η ιστορία μαρτυρεί πως η αδυναμία τους αυτή,
δεν τους εμπόδισε, αργότερα, να χαριτωθούν, να δράσουν και να σταυρωθούν.
Τη θέση του Ιούδα, θέλω να την αποφεύγω.
Όμως πολύ συχνά τον αναπληρώνω
Στα αξιοθρήνητα καθήκοντά του.
Απεχθάνομαι τον φανατισμένο όχλο.
Έρχονται όμως ώρες, που κρατώ τα ξύλα και τους σκοτεινούς φανούς.
Άλλοτε πάλι, χωρίς να το καταλαβαίνω, άφησα κραυγές έχθρας στο Πρόσωπό Σου.
Συχνά οι Φαρισαίοι και οι Γραμματείς εκπροσωπούν τη μερίδα μου,
τα απαράγραπτα «δικαιώματά» μου. Τα «άγια θελήματά μου» δεν είναι
τα αγκάθια του μαρτυρικού Στεφάνου Σου;
Πόσες φορές Σε φίλησα προδοτικά, έδωσα το σύσσημο στον εχθρό Σου…
Κι αν απέφυγα τα τριάκοντα αργύρια, είναι αλήθεια πως ζήτησα, κρυφά,
Να καρπωθώ τους τόκους και τα επιτόκια…
………………………………….
Απόψε, όμως, σαν βρέθηκες κοντά μου, τα λόγια Σου ακούγονται κρυστάλλινα,
Λες κι η Χάρις Σου με ξεχώρισε ξαφνικά, ανάμεσα από τον φανατισμένο όχλο.
Αόρατα οι Άγγελοι με έφεραν σιμά Σου!
« Νυν η ψυχή μου τετάρακται…»
Η ταραχή Σου αυτή, να ήταν και δική μου;
« Περίλυπός εστιν η ψυχή μου έως θανάτου…»
Λύπη στην Πηγή της Χαράς;
Ταραχή στον Αρχηγό της Ειρήνης;
Μυστήριο ιερό και ακατανόητο κρύβεται στα Λόγια Σου.
Όμως ανάλαφρα μέσα σ’ αυτά κοιμάται η ζωή μου!
( Από το βιβλίο « Εξέχεα την καρδία μου», Αντωνίου Ρωμαίου, ιερομονάχου, εκδ. Εν πλω, α’ 2023).
Κ.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου