Το να ζητάς συγγνώμη από άνθρωπο αμετανόητο την στιγμή που δεν έφταιξες σε κάτι, κάνει κακό και σε αυτόν και στη σχέση και σε σένα…
Το να σκύβεις το κεφάλι συνεχώς, όταν ο άλλος δεν έχει καμιά διάθεση να ακούσει, θα τον κάνει να σου φέρεται χειρότερα, μέρα με τη μέρα…
Το να περιμένεις να σε εκτιμήσει άνθρωπος που σε θεωρεί χρόνια δεδομένο, είναι ουτοπικό.
Και το να κάνει υπομονή σε καταστάσεις άρρωστες, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε ψυχοπαθολογία.
Υπάρχουν φορές που δεν πρέπει να ζητήσεις συγγνώμη.
Υπάρχουν φορές, που δεν πρέπει να κρατήσεις το κεφάλι σου άλλο πια σκυφτό.
Υπάρχουν φορές, που το να καλομαθαίνεις τον άλλον μόνιμα, του κάνει εν τέλει κακό.
Υπάρχουν φορές, που το ‘’ως εδώ’’, είναι η μόνη λύση…
Χριστός Ανέστη.
Αληθώς Ανέστη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Ελευθέριε.
Μέσα στο υπέροχο άρθρο σου μας λες:
Υπάρχουν φορές, που δεν πρέπει να κρατήσεις το κεφάλι σου άλλο πια σκυφτό.
Πολλοί νομίζουν και έχουν την εντύπωση ό,τι επειδή είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι είμαστε και καρπάζω εισπράκτορες.
Η πιο γενναίοι και θαρραλέει του Ρωμαϊκού στρατού ήταν οι Χριστιανοί.
Εκτελούσαν πιστά τις εντολές του Αυτοκράτορα, όμως όταν οι εντολές ήταν αντίθετες με τα Πιστεύω τους εκεί όρθωναν το ανάστημά τους.
Για χάρη της αγάπης και της ειρήνης πολλές φορές σκύβουμε το κεφάλι και πολλοί το θεωρούν αυτό ως δειλία.
Mα ισχύει το αντίθετο, χρειάζεται πολύ δύναμη για να δαμάσεις το θυμό και την οργή σου.
Για αυτό και η αρετή των Αρετών είναι η Διάκριση.
Πού είναι η κόρη της ταπεινοφροσύνης.
Μόνο η Ταπείνωση γεννάει τη Διάκριση.
Πότε πρέπει να σιωπήσουμε και πότε πρέπει να πούμε, έως εδώ!