Όποιος επισκεφθεί σήμερα ένα δημόσιο νοσοκομείο θα τρομάξει. Τόσο που αν μπορεί θα φύγει τρέχοντας. Δυστυχώς εκεί κατήντησε το δημόσιο σύστημα υγείας. Φταίνε άραγε οι γιατροί; Φταίει το νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό; Νομίζω μόνο αυτοί δεν φταίνε. Παλεύουν οι άνθρωποι. Πόσο να παλέψουν όμως, αφού δεν επαρκούν;
Τώρα αν κάποιος επισκεφθεί ένα ιδιωτικό ίδρυμα υγείας, και πάλι θα τρομάξει. Για άλλους λόγους όμως. Θα δει κόσμο πολύ. Θα δει τεράστια parking που δεν επαρκούν. Θα δει μάρμαρα και σαλόνια. Όμως θα δει και πλήθος προσωπικού. Θα δει μια πιο καλή ίσως οργάνωση. Θα δει ότι εκεί υπάρχουν τα πάντα. Μπορείς δηλ. να ερευνήσεις ότι χρειαστεί χωρίς να τρέχεις από δω κι από κει. Φυσικά το αντίτιμο θα είναι ανάλογο. Παρατηρώντας τον κόσμο βλέπεις ότι οι περισσότεροι δεν είναι της οικονομικής επιφάνειας που απαιτείται για τέτοια ιδρύματα. Βλέπεις ευκατάστατους, αλλά βλέπεις και εξ επαρχίας πάμπολλους, που ποιος ξέρει τι χρεώθηκαν για να βρουν τη λύση. Βλέπεις πολύ φτωχά τμήματα του κόσμου που σέρνουν την ένδεια τους για μια καλύτερη μέρα στην υγεία τους. Για αυτή την υγεία πληρώνουν όσο όσο.
Θα μου πεις, τώρα προέκυψαν όλα αυτά; Όχι ακριβώς, αλλά όσο περνά ο καιρός τόσο επιδεινώνεται η κατάσταση και εμπεδώνεται η διαφορά. Το χειρότερο είναι ότι ο κόσμος αποδέχεται την κατάσταση και ουσιαστικά δεν αντιδρά.
Δυστυχώς.
Ι. Καβαλιώτης – τέως Διευθυντής Παιδιατρικής Κλινικής Νοσοκομείου Λοιμωδών Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου