Ομολογία Λατίνου Αρχιεπισκόπου

Χρήστος Νικολόπουλος

Δρ. Θεολογίας -Βυζαντινολόγος

Στις 15 Αυγούστου 2021 ο Ιταλός παπικός αρχιεπίσκοπος Carlo Maria Viganὸ, ο οποίος είναι 80 ετών, έδωσε μία αποκαλυπτική συνέντευξη στον Αμερικανό δημοσιογράφο Robert Moynihan. Ο τελευταίος καλύπτει τα θέματα του Βατικανού εδώ και τριάντα χρόνια.

Ο Viganὸ, από το 1968 που ορίστηκε ιερέας και μέχρι σήμερα, κατείχε κυρίως διπλωματικές θέσεις στους ρωμαιοκαθολικούς. Τα τελευταία χρόνια υπηρέτησε ως Γενικός Γραμματέας της κυβέρνησης της πόλεως του Βατικανού (2009-2011) και ως Αποστολικός Νούτσιος των Η.Π.Α. (2011-2016). Έγινε πασίγνωστος επειδή αποκάλυψε δύο μεγάλα σκάνδαλα του Βατικανού. Το ένα ήταν, το 2012, το Vatican Leaks σκάνδαλο για οικονομική διαφθορά μέσα στο Βατικανό και το 2018 όπου με επιστολή του κατηγόρησε τον Πάπα Φραγκίσκο και άλλους εκκλησιαστικούς αρχηγούς για συγκάλυψη καταγγελιών σεξουαλικής κακοποίησης που είχαν γίνει κατά του πρώην Καρδινάλιου Theodore McCarrick.

Η ομιλία του λοιπόν είχε τρεις κυρίως άξονες, την προσωπική του άποψη για την πανδημία-εμβόλιο, τον Τεκτονισμό και την Νέα Τάξη Πραγμάτων. Παρακάτω, επειδή η ομιλία του ήταν μακροσκελής, αναφέρονται μόνο κάποιες από τις πιο σημαντικές επισημάνσεις του. Ο αρχιεπίσκοπος λοιπόν στη συνέντευξή του ανέφερε ότι «η λεγόμενη πανδημία έκτακτης ανάγκης έχει χρησιμοποιηθεί ως ψεύτικο πρόσχημα για να επιβληθεί ο εμβολιασμός και το πράσινο πάσο σε πολλά έθνη του κόσμου, με ταυτόχρονο και συντονισμένο τρόπο. Ταυτόχρονα οι εκκλησιαστικές αρχές…υποστηρίζουν την κατάχρηση εξουσίας από αυτούς που κυβερνούν τα δημόσια πράγματα…και καταδικάζουν αυτούς που δεν αποδέχονται να υποβληθούν σε εμβολιασμό με πειραματικό γονιδιακό ορό, με άγνωστες παρενέργειες». Επισημαίνει ότι για κάποιον ρωμαιοκαθολικό έχει ηθικές συνέπειες ο εμβολιασμός με γενετικό υλικό που προέρχεται από έμβρυα που έχουν αποβληθεί. Ο λόγος αυτός είναι «περισσότερος από επαρκής για την άρνηση του εμβολίου».

 Στη συνέχεια αναφέρεται και στο τίμημα που πληρώνει ο Πάπας για την επαίσχυντη συμμαχία που έχει κάνει με ανθρώπους που οι στόχοι τους δεν ταυτίζονται με τους παραδοσιακούς χριστιανικούς στόχους. «Η υποδούλωση της αγίας Έδρας και όλων των περιφερειακών της οντοτήτων στην πανδημική αφήγηση είναι η τιμή του αίματος μίας σκανδαλώδους προδοσίας, που κάνει η εκκλησιαστική ιεραρχία -με ορισμένες εξαιρέσεις- απόλυτα ενσωματωμένη στο παγκοσμιοποιητικό σχέδιο της ελίτ και όχι μόνο στο θέμα της υγείας αλλά και πάνω από όλα σε ότι αφορά τη Μεγάλη Επανεκκίνηση και ολόκληρη την ιδεολογική δομή, στην οποία βασίζεται. Για να γίνει αυτό, η ιεραρχία έπρεπε να αρνηθεί το δόγμα και τον Χριστό και να ατιμάσει την εκκλησία του».

  Ο αρχιεπίσκοπος Viganὸ θεωρεί ότι ο Πάπας [τον οποίο υποτιμητικά αποκαλεί πάντοτε με το επώνυμό του, δηλαδή Μπεργκόλιο (Bergoglio)] είναι ένας ζηλωτής συνεργάτης που επιδιώκει ο ρωμαιοκαθολικισμός να γίνει μία «φιλανθρωπική οργάνωση μασόνικης έμπνευσης». Οι καινοτόμοι εντός του ρωμαιοκαθολικισμού «εξοστρακίζουν κάθε φωνή διαφωνίας, εκδιώκουν όσους δεν είναι ευθυγραμμισμένοι και όσους αντιστέκονται. Επίσκοποι και Βατικανό, το αίτημα για προστασία των δικαιωμάτων των πιστών, το θεωρούν ως απειλή για την εξουσία που κατέχουν και για την χρεωκοπημένη ιδεολογία που υπερασπίζονται».

 Για την πανδημία καταλήγει με τα εξής λόγια: «Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνει ανεκτή μία ψευδο πανδημία, της οποίας τα θύματα είναι λιγότερα από τα θύματα των υποτιθέμενων εμβολίων, να γίνει άλλοθι για την επιβολή ελέγχων και περιορισμών στις φυσικές ελευθερίες και τα πολιτικά δικαιώματα. Η πανδημία έχει σκοπό να επιβάλλει έναν κοινωνικό έλεγχο που υπό κανονικές συνθήκες θα είχε απορριφθεί με περιφρόνηση από τις μάζες, αλλά χάρη στην τρομοκρατία των μέσων ενημέρωσης και τη συνενοχή ιατρών, πολιτικών, δικαστών και υπηρεσιών επιβολής του νόμου, θα μπορούσε να εισαχθεί σε πολλά έθνη και ακόμη και στα ίδια τα εκκλησιαστικά ιδρύματα».

Από τη συνέντευξη δεν παραλήφθηκε η συζήτηση για τον Τεκτονισμό – μασονία. Σε ερώτηση του δημοσιογράφου για την ομάδα που ονομάζεται Ελευθεροτεκτονισμός και για το ενδιαφέρον τους να φέρουν κάποιες αλλαγές στην κοινωνία μας ο Viganὸ είπε: «ο Τεκτονισμός είναι το μυστικιστικό σώμα του Σατανά, γιατί ο Σατανάς είναι η οντότητα που λατρεύεται στα υψηλότερα επίπεδα μύησής του. Ο ‘φωτισμός’ που προωθεί στα μέλη του συνίσταται στην υποταγή τους στη λατρεία ενός Μεγάλου Αρχιτέκτονα. Η μασονική αδελφότητα είναι μία συμφωνία μεταξύ συνωμοτών κατά του Θεού. Η μασονική ισότητα είναι μία άθλια ισοπέδωση της ατομικότητας και μία αποκήρυξη της κοινωνικής και θρησκευτικής τάξης. Και είναι επίσης σημαντικό ότι οι ίδιοι άνθρωποι που προπαγανδίζουν την ισότητα θεωρούν επίσης τη συμμετοχή στη μασονική στοά ως προϋπόθεση προνομίου που τους τοποθετεί σε θέση ηθικής υπεροχής σε σχέση με τις αμύητες μάζες».

Οι τελευταίες ερωτήσεις του δημοσιογράφου επικεντρώθηκαν στην Παγκοσμιοποίηση και στη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Ο παπικός αρχιεπίσκοπος επισημαίνει τα εξής σημεία: «Η αληθινή θρησκεία υπερασπίζεται την ατομικότητα κάθε ατόμου στη στενή σχέση του με τον Δημιουργό, τον Κύριο και τον Λυτρωτή του και στις σχέσεις του με τους συνανθρώπους του. Αντίθετα στη νέα ανθρωποκεντρική αντίληψη, το άτομο ακυρώνεται σε μία αδιάκριτη μάζα, στην οποία το κράτος είναι κύριος των πολιτών του και αυτό έχει θέσει τα θεμέλια για τον Σοσιαλισμό, τον Κομμουνισμό, τον Ναζισμό και τη σημερινή υπερανθρωπιστική παγκοσμιοποίηση. Δεν θα διαφεύγει της προσοχής ότι η ανθρωποκεντρική και κοινοτική προσέγγιση είναι το διακριτικό σημάδι της Νέας Τάξης. Όταν το εγχείρημα της Παγκόσμιας Θρησκείας γίνει πραγματικότητα, οι πιστοί των θρησκειών που δεν αποδέχονται το μασονικό και παγκοσμιοποιητικό όραμα θα αποκλειστούν. Η Νέα Παγκόσμια Τάξη θα οργανωθεί σε μία ενιαία κυβέρνηση στην οποία η εξουσία θα ανατεθεί αρχικά σε ένα μικρό κύκλο και στη συνέχεια θα μετατραπεί σε μία τυραννία της οποίας θα ηγείται ο Αντίχριστος».

Ως επίλογο στη σπουδαία καθώς και διαφωτιστική αυτή συνέντευξή του θα παραθέσω κάποια τελευταία λόγια του. «Θα ήθελα να δυναμώσω τις καρδιές όλων όσων με ακούνε, χρησιμοποιώντας τις λέξεις που έχω χρησιμοποιήσει πολλές φορές στο παρελθόν. Αρκεί να επαναλάβουμε τα λόγια του Κυρίου μας ‘οι πύλες της κολάσεως δεν θα υπερισχύσουν’ για να βρούμε τη γαλήνη. Αυτά είναι λόγια που τα γνωρίζουμε καλά και με βάση αυτά ξέρουμε ότι η τελική νίκη ανήκει στον Θεό».

Εκτός από την παραπάνω συνταρακτική συνέντευξη θα ήθελα να αναφερθώ και σε δύο άλλα περιστατικά για τα οποία μου προξένησε εντύπωση η στάση των συγκεκριμένων παπικών. Την άνοιξη του 2020 ο Κυβερνήτης της Νέας Υόρκης, λόγω Covid-19, επέβαλε περιορισμό ατόμων στις εκκλησίες της περιοχής του. Αμέσως η ρωμαιοκαθολική διοίκηση του Μπρούκλυν προσέφυγε κατά της απόφασης και το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ διακήρυξε με πανηγυρικό τρόπο ότι: «Η δωρεάν θρησκευτική άσκηση είναι μία από τις πιο πολύτιμες και φυλαγμένες με ζήλο αξίες του συντάγματος. Οι πολιτείες (των ΗΠΑ)  δεν μπορούν να κάνουν διακρίσεις ενάντια στα θρησκευτικά ιδρύματα, ακόμη και όταν αντιμετωπίζουμε μια τόσο θανατηφόρα κρίση όπως αυτή. Αλλά αυτές οι αρχές δεν διακυβεύονται σήμερα. Το Σύνταγμα δεν απαγορεύει στις πολιτείες (των ΗΠΑ) να ανταποκρίνονται σε κρίσεις δημόσιας υγείας μέσω κανονισμών που μεταχειρίζονται τα θρησκευτικά ιδρύματα εξίσου ή πιο ευνοϊκά από τα συγκρίσιμα κοσμικά ιδρύματα, ιδιαίτερα όταν αυτοί οι κανονισμοί σώζουν ζωές. Επειδή οι περιορισμοί της Νέας Υόρκης κάνουν ακριβώς αυτό (εννοεί διακρίσεις ενάντια στα θρησκευτικά ιδρύματα), διαφωνώ με σεβασμό». Έτσι κρίθηκε αντισυνταγματική η παραβίαση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος ελευθερίας της λατρείας με περιορισμό στην άσκησή της.

Τέλος, το Συμβούλιο της Επικρατείας της Γαλλίας έκρινε ως αντισυνταγματικό τον περιορισμό του δικαιώματος της θείας Λατρείας στο όριο των 30 πιστών, επειδή με αυτόν τον τρόπο ένα μεγάλο μέρος των πιστών θα στερούνταν το συνταγματικό αναγνωρισμένο δικαίωμα της λατρείας και διέταξε τη γαλλική κυβέρνηση να αναθεωρήσει το σχετικό διάταγμα. Την προσφυγή την είχε κάνει η Σύνοδος των ρωμαιοκαθολικών Επισκόπων της Γαλλίας.

Ακούγοντας την απίστευτη αυτή ομιλία απόρησα πώς αυτόν τον άνθρωπο δεν τον έχουν δολοφονήσει ακόμα. Επιπλέον, διαπίστωσα ότι αν η συνείδηση αρχίσει να διαμαρτύρεται κανένας δεν μπορεί να τη σταματήσει από να την αφήσει να εκφραστεί με έναν αληθινό και ομολογιακό τρόπο. Η θλίψη μου έγκειται στο ότι ακούγοντας τον θερμό αυτόν λόγο του ιεράρχη κάποιος θα πίστευε ότι προέρχεται από έναν αληθινό ορθόδοξο πιστό της Εκκλησίας μας. Αντί αυτού όμως απορρέει από έναν αιρετικό αρχιεπίσκοπο. Το ίδιο και τα δύο περιστατικά των ρωμαιοκαθολικών τοπικών εκκλησιών.  πηγη