Πέμπτη 18 Απριλίου 2024

Κατανόηση της Τέχνης του Πολέμου στον 21ο αιώνα

Μια νέα μορφή πολέμου έχει εμφανιστεί, μια μορφή που δεν λειτουργεί στα πεδία των μαχών του παλιού, αλλά στις καρδιές και στο μυαλό ολόκληρων πληθυσμών.

Ο πόλεμος τέταρτης γενιάς, ή 4th Gen, είναι μια στρατηγική που εμπνέεται από τη διαχρονική σοφία του Sun Tzu «The Art of War».

Αυτή η αρχαία στρατιωτική πραγματεία υποστηρίζει ότι οι μεγαλύτεροι στρατηγοί πετυχαίνουν τη νίκη όχι μέσω άμεσης αντιπαράθεσης, αλλά πείθοντας τους αντιπάλους τους ότι η αντίσταση είναι μάταιη και η παράδοση είναι η μόνη βιώσιμη επιλογή. Είναι μια μέθοδος κατάκτησης που βασίζεται στην ψυχολογική χειραγώγηση, στην εσωτερική διχόνοια και στη διάβρωση της θέλησης του εχθρού για μάχη.

Αν και αυτή η ιδέα μπορεί να φαίνεται ξένη σε όσους είναι συνηθισμένοι στην απλή βαρβαρότητα του συμβατικού πολέμου, έχει γίνει ολοένα και πιο ξεκάθαρο ότι η 4η Γενιά είναι πλέον το όπλο της επιλογής για την παγκοσμιοποιημένη φυλή.

Για να νικήσει κανείς το εδραιωμένο σύστημα ελέγχου που έχουν καθιερώσει εδώ και δεκαετίες, πρέπει πρώτα να κατανοήσει την ύπουλη φύση αυτής της στρατηγικής και τα βάθη στα οποία θα βυθιστούν οι επαγγελματίες της για να επιτύχουν τους στόχους τους.

Ένα κλασικό παράδειγμα πολέμου 4ης Γενιάς είναι η υποκίνηση εμφυλίου πολέμου εντός ενός πληθυσμού στόχου, συχνά με τους παγκοσμιοποιητές να τραβούν τα νήματα και στις δύο πλευρές της σύγκρουσης. Αντιπαραβάλλοντας τον αδελφό εναντίον του αδελφού και εκμεταλλευόμενοι τα ελαττώματα μιας κοινωνίας, μπορούν να αποδυναμώσουν και να διχάσουν την αντίθεσή τους, καθιστώντας ευκολότερο να διεκδικήσουν την κυριαρχία τους στη συνέχεια.

Μια άλλη τακτική είναι η δημιουργία μιας εξωτερικής απειλής, πραγματικής ή κατασκευασμένης, για να εξαναγκάσει έναν πληθυσμό να ενωθεί κάτω από ένα λάβαρο που τελικά εξυπηρετεί τα συμφέροντα της παγκοσμιοποίησης. Αυτές οι μηχανορραφίες απαιτούν ένα επίπεδο υπομονής και μακροπρόθεσμου προγραμματισμού που είναι δύσκολο για τους περισσότερους να κατανοήσουν.

Πράγματι, ο οπλισμός της υπομονής είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του πολέμου της 4ης Γενιάς. Δεν πρόκειται για επιθέσεις που πραγματοποιούνται εν καιρώ, αλλά για προσεκτικά ενορχηστρωμένες εκστρατείες που εκτυλίσσονται σε χρόνια, ακόμη και δεκαετίες.

Για να βρει κανείς ένα συγκρίσιμο επίπεδο πειθαρχίας και προνοητικότητας, θα μπορούσε να ανατρέξει στον κόσμο των στρατιωτικών ελεύθερων σκοπευτών. Αυτοί οι επίλεκτοι πολεμιστές εκπαιδεύονται για χρόνια για να κυριαρχήσουν στην τέχνη τους, αντέχουν σε εξαντλητικές συνθήκες και διατηρούν ακλόνητη εστίαση καθώς περιμένουν την τέλεια στιγμή για να τραβήξουν αυτή τη μοναδική, κρίσιμη βολή. Ο σχολαστικός σχεδιασμός και η απόλυτη επιμονή που απαιτούνται για μια επιτυχημένη αποστολή ελεύθερων σκοπευτών αντικατοπτρίζουν το είδος της προσπάθειας και της ψυχραιμίας που απαιτούνται για την εκτέλεση μιας εκστρατείας psy-ops 4ης γενιάς.

Στο επίκεντρο αυτής της νέας μορφής πολέμου βρίσκονται οι περίφημες «δεξαμενές σκέψης», με καμία πιο διαβόητη από την RAND Corporation και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF). Αυτές οι σκιώδεις οργανώσεις έχουν ακονίσει την τέχνη της ψυχολογικής χειραγώγησης σε τρομακτικό βαθμό, με τη θεωρία της ορθολογικής επιλογής τους να λειτουργεί ως ισχυρό εργαλείο για τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης και συμπεριφοράς. Όσοι επιδιώκουν να αντιμετωπίσουν αυτές τις τακτικές πρέπει να εμβαθύνουν στην ιστορία και τις μεθόδους του RAND και του WEF και των ομοίων του, μελετώντας κάθε τους κίνηση και προβλέποντας την επόμενη επίθεσή τους.

Σε έναν κόσμο όπου τα όρια μεταξύ πολέμου και ειρήνης γίνονται όλο και πιο ασαφή, όπου το πεδίο της μάχης είναι το μυαλό και τα όπλα οι ιδέες, ο πόλεμος της 4ης Γενιάς κυριαρχεί.

Για να αντισταθούμε στην παγκοσμιοποιητική ατζέντα, πρέπει να προσαρμοστούμε σε αυτή τη νέα πραγματικότητα, ακονίζοντας τις ψυχολογικές μας άμυνες και στρέφοντας τα τραπέζια σε αυτούς που επιδιώκουν να μας ελέγξουν. Είναι ένα τρομακτικό έργο, αλλά πρέπει να αγκαλιάσουμε αν ελπίζουμε να διατηρήσουμε την ελευθερία και την αυτονομία μας απέναντι σε έναν εχθρό που δρα στη σκιά, πάντα παρακολουθώντας, πάντα περιμένοντας, πάντα σχεδιάζοντας τον θάνατο μας.

Όσοι κοροϊδεύουν την έννοια μιας παγκοσμιοποιητικής συνωμοσίας, απορρίπτοντάς την ως πολύ περίπλοκη και τραβηγμένη για να υπάρχει στην πραγματικότητα, είναι είτε ηθελημένα αδαείς είτε θλιβερά ανενημέρωτοι. Αρκεί να κοιτάξει κανείς τη διαβόητη RAND Corporation για να δει την πραγματική έκταση της δύναμης και της επιρροής που ασκούν αυτές οι σκιώδεις οντότητες.

Με σχεδόν απεριόριστη χρηματοδότηση από παγκοσμιοποιητικά ιδρύματα όπως το Ίδρυμα Ford, η RAND έχει πρωτοστατήσει στην ανάπτυξη όχι μόνο όπλων αιχμής, αλλά και των ύπουλων τεχνικών του ψυχολογικού πολέμου 4ης Γενιάς. Τα πλοκάμια τους εκτείνονται σε κάθε πτυχή της κοινωνίας, από την πολιτική και τις κοινωνικές επιστήμες μέχρι τις στρατιωτικές εφαρμογές και ακόμη και τη βιομηχανία του θεάματος.

Η υποτίμηση της ευφυΐας και των δυνατοτήτων αυτών των ατόμων είναι σοβαρό λάθος, καθώς έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην τελειοποίηση της τέχνης της μαζικής χειραγώγησης και ελέγχου.

Για όσους επιδιώκουν να ξετυλίξουν τα βάθη αυτής της συνωμοσίας, το έγγραφο « From Psyop To Mindwar: The Psychology Of Victory », που συντάχθηκε από τον Michael Aquino και τον Paul Vallely για το Πεντάγωνο, είναι απαραίτητο να διαβάσουν.

Αυτή η ανατριχιαστική πραγματεία αποκαλύπτει το γεγονός ότι οι μέθοδοι του πολέμου 4ης Γενιάς δεν περιορίζονται σε ξένους αντιπάλους, αλλά χρησιμοποιούνται ενεργά από τις κυβερνήσεις εναντίον των πολιτών τους.

Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα σενάριο στο οποίο ο πληθυσμός-στόχος υποτάσσεται πρόθυμα, καθιστώντας τη χρήση βίας περιττή. Ο Aquino και ο Vallely υποστηρίζουν κυνικά ότι αυτή η προσέγγιση είναι προτιμότερη για όλους τους εμπλεκόμενους, καθώς ελαχιστοποιεί την αιματοχυσία που σχετίζεται με την εξέγερση και την ανταρσία.

Ωστόσο, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι αυτοί οι αρχιτέκτονες της καταπίεσης ενδιαφέρονται πραγματικά για την ανθρώπινη ζωή ή τις παράπλευρες ζημιές που αναπόφευκτα προκαλούν τα σχέδιά τους. Αντίθετα, το πραγματικό τους κίνητρο έγκειται στον εξορθολογισμό της διαδικασίας του ολοκληρωτικού συγκεντρωτισμού, καθιστώντας την πορεία προς την τυραννία λιγότερο επίπονη για τους ίδιους. Οι ελίτ επιδιώκουν να χειραγωγήσουν το κοινό ώστε να αγκαλιάσει την παγκοσμιοποίηση ως απαραίτητη θυσία για το «μεγαλύτερο καλό», μια στρεβλή αφήγηση που έχουν φτιάξει προσεκτικά για να προωθήσουν τις δικές τους ατζέντες.

Για να επιτύχουν αυτή τη μνημειώδη αλλαγή στην κοινωνία και στο συλλογικό ασυνείδητο, οι παγκοσμιοποιητές βασίζονται στη δοκιμασμένη και αληθινή μέθοδο της κρίσης και της καταστροφής. Φαντάζονται τους εαυτούς τους ως δημιουργούς, αλλά το σήμα της δημιουργίας τους έχει τις ρίζες του στην καταστροφή.

Ο παλιός κόσμος πρέπει να ισοπεδωθεί, τα απομεινάρια του να χρησιμεύουν ως δομικά στοιχεία για τη νέα τους τάξη. Αυτή είναι η πραγματική φύση της παγκοσμιοποιητικής συνωμοσίας, μιας ανατριχιαστικής πραγματικότητας που δεν μπορεί να αγνοηθεί ή να απορριφθεί ως απλή φαντασία.

Ως ερευνητές και αναζητητές της αλήθειας, είναι καθήκον μας να εμβαθύνουμε στις μηχανορραφίες οργανώσεων όπως η RAND, η WEF και τα γραπτά εκείνων που έχουν αποκαλύψει τις στρατηγικές του πολέμου 4ης Γενιάς. Πρέπει να οπλιστούμε με γνώση και να μοιραστούμε τα ευρήματά μας με άλλους, γιατί μόνο με την αποκάλυψη του αληθινού προσώπου του εχθρού μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα προβάλουμε μια αποτελεσματική αντίσταση.

Μετάφραση για την σελίδα Παναγία Ιεροσολυμίτισσα

substack.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου