Γράφει ο Νεκτάριος Δαπέργολας, Διδάκτωρ Ἱστορίας
Λίγες μέρες πρὶν ἀναρωτιόμουν ποιοὶ ἀφελεῖς μποροῦν ἀκόμη νὰ περιμένουν τὸ παραμικρὸ ἀπὸ δαύτους. Καὶ δυστυχῶς συνειδητοποίησα ὅτι ὑπάρχουν ἀκόμη τέτοιοι ἀφελεῖς, γιατί διάβαζα ἕως καὶ προχτὲς στὸ fb ἐκτιμήσεις ὅτι ἡ Ἱεραρχία μᾶλλον θὰ πάρει σωστὴ θέση πάνω στὸ μεῖζον θέμα τῶν ταυτοτήτων, γιατί δέχεται - τάχα - πιέσεις ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ ἀπὸ κάποιους εὐλαβεῖς ἐπισκόπους ἢ γιατί πρὸς τὰ ἐκεῖ - λέει - κατηύθυνε τὰ πράγματα ἡ εἰσήγηση τοῦ Πειραιῶς καὶ τοῦ Σερρῶν.
Καὶ φυσικά, πρὶν κἂν ἀλέκτορα φωνῆσαι, μέ τόν προχτεσινό ἀνεκδιήγητα κακόδοξο φετφά ἀχαλίνωτης ψευτοεκκλησιαστικῆς φαντασίας ἀποδείχθηκε ἐκ νέου καὶ τὸ μέγεθος τῆς ἀφέλειας καὶ μαζὶ βεβαίως (γιὰ πολλοστή φορά) τό ἀπολύτως πασιφανές: ὅτι αὐτὸ τὸ μαγαζὶ (γιατί ὡς τέτοιο τό βλέπουν) ἔχει ἄλλο ἀφεντικὸ, ἄλλες ἐντολές παίρνει καὶ ἄλλα σχέδια ἀπεργάζεται. Καὶ ὡς βασικὸ ἀντηχεῖο τῆς νεοταξίτικης ἀντινόησης καὶ ἐπιφανὲς γρανάζι τοῦ ἀνάποδου κόσμου, ἡ ἀντιμετώπισή μας ἀπέναντί του ὀφείλει νὰ εἶναι ἀπολύτως ξεκάθαρη: γιὰ ὅ,τι μᾶς λένε, ἐμεῖς πιστεύουμε τὸ ἀκριβῶς ἀνάποδο, καὶ γιὰ ὅ,τι μᾶς ζητοῦν νὰ πράξουμε, ἐμεῖς ἐπίσης πράττουμε τὸ ἀκριβῶς ἀνάποδο.
Ἰσχύει δηλαδὴ καὶ ἐδῶ κάτι ἀνάλογο μὲ αὐτὸ ποὺ ἰσχύει ὅσον ἀφορᾶ τόν καθ' ἕξιν ψεύτη καὶ διαστρεβλωτὴ τῶν πάντων κυβερνητικὸ ἑσμό: ἀποδεχόμενοι τά ἀπολύτως ἀντίστροφα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ λένε, εἴμαστε βέβαιοι ὅτι πράττουμε τὰ ὀρθά.
Καὶ ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς ἀφελεῖς, νὰ τὸ θυμοῦνται βεβαίως αὐτὸ καὶ ὅσοι ἐπιμένουν ἀκόμη καὶ τώρα νὰ θολώνουν τὰ νερὰ μὲ ἀποπροσανατολιστικὲς ἀνοησίες περὶ «ὑπακοῆς στὴν Ἐκκλησία». Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι, ἐπειδὴ ἀκριβῶς κάνουμε πράγματι ὑπακοὴ στὴν Ἐκκλησία, ἀρνούμαστε νὰ δείξουμε τὴν παραμικρὴ ἐμπιστοσύνη καὶ νὰ ὑπακούσουμε στὶς κακοδοξίες τῶν πλανεμένων στρεβλωτῶν της (κι ἂς φορᾶνε καὶ μίτρες καὶ καλυμμαύχια καὶ ἐπιτραχήλια).
Ξεκάθαρα πράγματα καὶ ἔξω ἀπὸ τὰ δόντια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου