Γράφει ο Ευγένιος Μπαϊραμίδης, γενικός χειρουργός
Μια φορά κι έναν καιρό σε μια χώρα με βαριά ιστορία και πολιτισμό, στην απόλυτη παρακμή της, οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να απαντήσουν στα εξής ερωτήματα:
Άνθρωπος εκδιδόμενος επί χρήμασι πώς λέγεται;
Άνθρωπος του οποίου αφαιρούν ατομικές ελευθερίες και την δυνατότητα να λαμβάνει αποφάσεις πώς λέγεται;
Άνθρωπος ο οποίος αυτοαποκαλείται δημοσιογράφος και αποκρύπτει ή διασπείρει ψευδείς ειδήσεις προς όφελος της εξουσίας επί χρήμασι πώς λέγεται;
Άνθρωπος επιχειρηματίας ο οποίος σε βάρος του κοινωνικού συνόλου διαπλέκεται ποικιλοτρόπως και αμφίδρομα με την εξουσία, διατηρώντας ΜΜΕ και διαπλεκόμενη επιχειρηματική δραστηριότητα σε όλους τους τομείς του επιχειρείν, πώς λέγεται;
Άνθρωπος λειτουργός της δημόσιας υγείας ο οποίος υιοθετεί υγειονομικό αφήγημα της εξουσίας χωρίς ίχνος επιστημονικής τεκμηρίωσης επί χρήμασι πώς λέγεται;
Άνθρωπος δικαστικός λειτουργός, ο οποίος αποφασίζει με γνώμονα τις επιταγές της εξουσίας και όχι με γνώμονα το Σύνταγμα, προς ίδιον όφελος, πώς λέγεται;
Άνθρωπος ένστολος υπεύθυνος για την ασφάλεια, ο οποίος, παρακολουθεί την καταπάτηση του Συντάγματος και την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας του, ενώ από την άλλη υποκλέπτουν γείτονες την ιστορία του, είτε λόγω ιδίου οφέλους είτε λόγω φόβου, πως λέγεται;
Άνθρωπος δημόσιος λειτουργός ο οποίος υποκύπτει σε αντισυνταγματικές πράξεις νομοθετικού περιεχομένου είτε προς ίδιον όφελος είτε λόγω φόβου πώς λέγεται;
Άνθρωπος θρησκευτικός ηγέτης ο οποίος καταπατά θεμελιώδη δόγματα της πίστης προς χάριν επιβολής της πολιτικής εξουσίας, προς ίδιον όφελος ή επί χρήμασι πώς λέγεται;
Άνθρωπος της πολιτικής εξουσίας ο οποίος χρηματίζει και χρηματίζεται καταπατά το Σύνταγμα, εκχωρεί κυριαρχικά δικαιώματα, εκχωρεί την ιστορία και τις παραδόσεις του τόπου, καταστρέφει τον κοινωνικό ιστό δημιουργώντας συνθήκες φτωχοποίησης του λαού, καταστρέφει το φυσικό περιβάλλον, την χλωρίδα και την πανίδα, στο όνομα μιας επίπλαστης πράσινης ανάπτυξης αυξάνοντας τον προσωπικό του κορβανά και των ολιγαρχών φίλων του, ενώ εγκαθιστά την πιο ύπουλη δικτατορία, στο όνομα της ελευθερίας και της δημοκρατίας, πώς λέγεται;
Στο παραμύθι αυτό η αδυναμία απάντησης από πλευράς του λαού αποτελεί αιτία εξαφάνισης του. Ελπίζει κανείς στο αίσιο τέλος του παραμυθιού όταν κάποτε ο λαός αυτός αρχίσει να απαντά στα ερωτήματα, ακούγοντας επιτέλους την επιχειρηματολογία της άλλης άποψης με προσοχή, χωρίς προκατάληψη και αντεπιχειρήματα χαρακτηρισμών και μόνο.
Όπως και να έχει ζήσανε ΑΥΤΟΙ καλά, ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ, και εμείς όπως πάντα ΤΕΛΕΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
Υ.Γ.1: Τον ορισμό της ελευθερίας και της δημοκρατίας μην τους ψάξεις. Θα στους αναλύσουν με τον καλύτερο τρόπο «ΟΙ ΑΥΘΕΝΤΙΕΣ»
Υ.Γ. 2: Γενικά μην ερευνάς μην διαβάζεις μην κουράζεσαι άδικα. Το Αριστοτελικό «τα αγαθά κόποις κτώνται» δεν ταιριάζει στις μέρες μας. Στα παρέχουν όλα. Μασημένη τροφή, που απευθύνεται στα υπάκουα μηρυκαστικά. Το ότι υποτιμάται τόσο ο Άνθρωπος μην σας ανησυχεί. Ο καθένας λαμβάνει εν τέλει ότι του αξίζει.
πηγη: https://enromiosini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου