Θύματα πολιτικής εμβολιασμού.Οι υγειονομικοί του δημοσίου που δεν εμβολιάστηκαν τέθηκαν εκτός υπηρεσίας.
Νικόλαος Παναγιωτόπουλος, Καρδιολόγος.
(άρθρο:Θύματα πολιτικής εμβολιασμού) Εδώ και ένα χρόνο το κράτος αποφάσισε να πάρει μια παράλογη απόφαση και να θέσει όσους υγειονομικούς του δημοσίου δε δέχθηκαν να εμβολιαστούν εκτός υπηρεσίας.
Τέθηκαν σε αναστολή εργασίας, σταμάτησε η μισθοδοσία τους και πραγματικά άλλαξε η ζωή τους. Στον όρο «υγειονομικοί» περιλήφθηκαν παραδόξως και όσοι είχαν κάποια έμμεση σχέση με την κλινική πράξη, όπως γραμματείς, διοικητικοί υπάλληλοι δομών υγείας και κάθε είδους υπάλληλος σχετιζόμενος εξ αποστάσεως με κάποια υγειονομική υπηρεσία.Για το παράλογο του πράγματος έχουμε γράψει σε πολλά άρθρα μας. Αποτελεί μια εμμονή που καταστρέφει ολόκληρες οικογένειες, αποβαίνει εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος αφού επιτείνει τις ελλείψεις στις δημόσιες δομές υγείας και καταστρέφει –την ήδη κατεστραμμένη- εικόνα του κράτους δικαίου. Ο κάθε υπουργός είναι ελεύθερος να κάνει πείσματα στο σπίτι του αλλά σε καμία περίπτωση η προσωπική του κόντρα δε μπορεί να αποβαίνει εις βάρος του λαού που υποτίθεται ότι υπηρετεί.
Θύματα πολιτικής εμβολιασμού:Υγειονομικοί και άλλοι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα.
Επειδή όμως υπάρχουν οι απόψεις μου καταγεγραμμένες, δε θα επιμείνω πάνω στο συγκεκριμένο θέμα. Όμως νομίζω ότι υπάρχει και μια άλλη πλευρά του θέματος πολύ σημαντική. Οι υγειονομικοί του δημοσίου τομέα βρέθηκαν στο προσκήνιο της δημοσιότητας και ως μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι αργά ή γρήγορα θα ξαναβρεθούν στις θέσεις τους. Επειδή την τελευταία φορά που δημόσιοι υπάλληλοι, οι εκπαιδευτικοί, βρέθηκαν με υπογραφή του νυν Πρωθυπουργού και τότε Υπουργού Προεδρίας στα όρια της απόλυσης χάθηκαν οι εκλογές, νομίζω ότι δε θα το αποτολμήσουν πάλι. Κι αν συμβεί θα δικαιωθούν από τα δικαστήρια. Τι γίνεται όμως με τους υγειονομικούς και τους υπόλοιπους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα;
Θύματα πολιτικής εμβολιασμού:Ιατροί που δεν εμβολιάστηκαν διαγράφηκαν σε μια νύχτα σε ιδιωτικά νοσοκομεία.
Ας ξεκινήσουμε από τις ιδιωτικές δομές. Όσοι ιδιώτες ιατροί συνεργάζονταν με τα ιδιωτικά νοσοκομεία και δεν εμβολιάστηκαν, διαγράφηκαν σε μια νύχτα. Χωρίς καμία άλλη συζήτηση διακόπηκε η σχέση συνεργασίας τους με τα νοσοκομεία αυτά που ως γνωστόν είναι και πάρα πολύ νομοταγή. Οι εργαζόμενοι με συμβάσεις βγήκαν σε αναστολή αλλά είναι πολλές οι περιπτώσεις που με απειλές –όπως συνηθίζεται- εξαναγκάστηκαν σε παραίτηση προκειμένου να πληρωθεί η θέση τους από κάποιον άλλο πιο νομοταγή.
Έτσι πολυετείς συνεργασίες σταμάτησαν απότομα και εργαζόμενοι βρέθηκαν στο δρόμο χωρίς καν αποζημίωση.
Θα δικαιολογηθούν βέβαια οι διοικούντες τα ιδιωτικά αυτά ιδρύματα ότι ο
εμβολιασμός είναι υποχρεωτικός για τους υγειονομικούς. Σωστά. Όμως η
επιλογή του μη εμβολιασμού δεν είναι κάτι που δικαιολογεί απόλυση. Η
συμπεριφορά των εργοδοτών ήταν απαράδεκτη. Επειδή η θέση του
εργαζόμενου σε τέτοιες δομές είναι πολύ επισφαλής και δεν έχει
δικαιώματα αλλά μόνο υποχρεώσεις πολλές φορές υπέγραψε παραίτηση για
«προσωπικούς λόγους», χάνοντας όλα τα νόμιμα δικαιώματά του.
Εμβολιασμός και άλλες διακρίσεις.
Σε πολλές άσχετες με υγειονομικές δραστηριότητες επιχειρήσεις και ενώ ο εμβολιασμός δεν ήταν υποχρεωτικός, πολλοί υπάλληλοι απολύθηκαν με διάφορα προσχήματα και άλλοι με πολλά προσόντα δεν προσλήφθηκαν ποτέ. Ξέρω αρκετές περιπτώσεις που οι υποψήφιοι για μια θέση ειδοποιήθηκαν να εμβολιασθούν αν θέλουν να προσληφθούν «γιατί αυτή είναι η πολιτική της εταιρείας».
Ξέρω ότι πολλοί θα πουν ότι αυτό είναι δικαίωμα μιας εταιρείας. Μπορεί ο ιδιώτης να θέτει κανόνες. Θα τους ανταπαντήσω όμως ότι κάνουν αγώνα οι ίδιοι και ολόκληρο το κράτος για να επικρατήσουν νόμοι που θα εξαλείφουν τις διακρίσεις. Θα ξέρετε βεβαίως ότι κάποιες εταιρείες δεν προσλαμβάνουν γυναίκες και μάλιστα σε αναπαραγωγική ηλικία, κάποιες άλλες δεν προσλαμβάνουν ξένους και κάποιες αρνούνται εργασία σε ομοφυλόφιλους. Για τους τελευταίους μάλιστα γίνονται συνεχείς παρεμβάσεις για την άρση των διακρίσεων.
Εξάλειψη των διακρίσεων στην…εργασία.
Πριν από χρόνια, σε κάποιο ιδιωτικό νοσοκομείο που είχε τεράστια έλλειψη νοσηλευτών, συνέστησα μια νέα νοσηλεύτρια με καλές σπουδές και άριστο ήθος. Ήμουν σίγουρος ότι θα την προσλάμβαναν αμέσως, όπως γινόταν σε ανάλογες περιπτώσεις. Όμως δεν προσλήφθηκε ποτέ και κάποιος μου ψιθύρισε την αιτία. Η μητέρα της ήταν Φιλιππινέζα και ενώ είχε γεννηθεί στην Ελλάδα το παρουσιαστικό της δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις για πρόσληψη. Το νοσοκομείο δεν έχει στο δυναμικό του μαύρους, μελαμψούς, Ασιάτες γιατί ίσως ενοχλήσουν την υψηλή του πελατεία.
Κρυφορατσισμός.
(Θύματα πολιτικής εμβολιασμού και κρυφορατσισμός) Αυτό ζητάμε; Κρυφές ατζέντες. Κρυφορατσισμό; Σε κάθε περίπτωση πάντως με την υπόθεση των εμβολίων τα καταφέραμε και μάλιστα ούτε καν στα κρυφά. Μια κοινωνία που παλεύει για απίθανα δικαιώματα, πολεμάει φανερά μια πολύ σοβαρή και αξιοπρεπή κατά τη γνώμη μου μερίδα ανθρώπων. Αυτούς που θεωρούν δικαίωμά τους να επιλέγουν τι θέλουν να κάνουν στο σώμα τους.
Δυστυχώς αυτά τα χρόνια με τέτοιου είδους επιλογές έγιναν πολλά εγκλήματα και παίχθηκαν πολλά δράματα. Και δεν στεναχωριέμαι μόνο για όσους έχασαν το ψωμί τους γιατί δεν εμβολιάστηκαν αλλά πιο πολύ αυτούς που εμβολιάστηκαν με το ζόρι για να μη χάσουν το ψωμί τους. Αυτοί υποκύπτοντας σε μια εκβιαστική επιλογή ζουν μια ζωή φόβου και είναι οι πρώτοι που αποδίδουν το κάθε πρόβλημα υγείας τους στον εμβολιασμό. Ποιος θα μπορέσει άραγε να τους χαρίσει μια ήρεμη ζωή στο μέλλον;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου