Οι ποταμοί της Χάριτος που αναβλύζουν από την αναίμακτο Θυσία προσφέρονται όχι μόνο στους ζώντας, αλλά και στους τεθνεώτας.
Γι᾿ αυτό οι Λειτουργοί της Εκκλησίας δεν παύουν από του να δέωνται:
«Μνήσθητι Κύριε… Υπέρ υγείας… Υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των δούλων Σου…».
Καί όσο περισσότερη είναι η πίστις και η αγάπη τους, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κατάλογος των ονομάτων.Τί να πούμε τώρα για τον αριθμό των ονομάτων που μνημόνευε ο παπα-Σάββας! Ονόματα
«ών ουκ έστιν αριθμός»!
Τήν Προσκομιδή την άρχιζε μόνο. Δεν εννοούσε να την τελειώση.Χρησιμοποιούσε ένα πολύ μεγάλο δισκάριο, που έφερε και την παράστασι της Γεννήσεως, και δύο, δυόμισυ, τρείς ώρες έβγαζε μερίδες και μνημόνευε ακατάπαυστα.
– Άγιε Πνευματικέ
, του έλεγαν μερικοί Πατέρες,
πολύ κουράζεσαι. Γιατί τόσα ονόματα; Γιατί τόση ώρα ορθοστασία;
– Δεν κουράζομαι,
απαντούσε εκείνος.Αντιθέτως αισθάνομαι μεγάλη χαρά. Ωφελούνται κατά πολλά οι μνημονευόμενοι. Η ωφέλειά τους είναι χαρά μου.Μερικές φορές δεν τους απέκρυπτε πως ο Θεός με κάποια αποκάλυψι του φανέρωσε την μεγάλη ωφέλεια που παίρνουν οι ψυχές από την μνημόνευσι.Επρόκειτο για ένα όραμα που είχε δεί ως νέος ακόμη Ιερεύς στο Κάθισμα του Αγίου Ιακώβου.Γιά κάποιον Άγγελο που με την μορφή Ιερέως έπλενε και έσβυνε αμαρτήματα
«εν τώ αίματι του Αρνίου».
Τήν αποκάλυψι όμως αυτή δεν την ανακοίνωσε σε κανένα.Καί όλοι ερωτούσαν:
«Τί άρά γε να είχε ιδεί ο Πνευματικός; Τι ήταν αυτό που τον παρεκίνησε να μνημονεύη τόσα ονόματα;».
Στό τέλος, πρίν από την κοίμησί του σκέφθηκε πως δεν έπρεπε να κρατήση μυστική την αποκάλυψι. Την κατέγραψε και την άφησε στα χειρόγραφά του.Τό 1925 αναδιφώντας ο π. Ιωακείμ Σπετσιέρης τα κατάλοιπά του την βρήκε και την αντέγραψε.
Τό κείμενο έχει ως εξής:
«Πρός τους ερωτώντας, πόθεν παρακινηθείς μνημονεύω κατ᾿ όνομα και εξάγω μερίδας εις την προσκομιδήν, εις τάς καθ᾿ εκάστην εκτελουμένας λειτουργίας.Κατά το 1843 έτος, από των Ιβήρων ήλθομεν εις την του Διονυσίου Μονήν, ησυχάζοντες άνωθεν της Μονής εις το Κάθισμα, έχον εκκλησίαν του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, η οποία ήτο παλαιά και είπεν ο Γέροντάς μου τώ Ηγουμένω και την ανεκαίνισεν εκ θεμελίων και ήλθεν ο Αρχιερεύς να την εγκαινιάση· και το εσπέρας ήλθεν είς Ιερομόναχος της Μονής και έρραψε τάς ποδιάς της θείας Τραπέζης και της προσκομιδής και έβρασε τα μίγματα των Εγκαινίων.Καί το πρωΐ, μετά τα Εγκαίνια και την Λειτουργίαν, είπε πρός τον Γέροντά μου,
“παρακαλώ να δώσης μερικά ονόματα του παπα-Σάββα, επειδή κάμνει κάθε ημέραν Λειτουργίαν, να τα μνημονεύη 40 ημέρας εις την προσκομιδήν”.
Καί του είπε
“δώσε του όσα θέλεις”
.Καί έγραψεν ο Αρχιερεύς εις ένα χαρτί 62 ονόματα και εις το τέλος έγραψε και όσα έδωκεν ελεημοσύνην τον παπα-Στέφανον.Καί αφού τα εμνημόνευσα τάς 39 ημέρας, την ημέραν όπου θα εγένετο 40, ακουμβών εις το αναλόγιον και περιμένων να έλθη ο Γέροντάς μου να πάρω καιρόν διά να λειτουργήσω, απεκοιμήθην και βλέπω εις τον ύπνον μου, ότι ήμην φορεμένος την ιερατικήν στολήν και ιστάμενος έμπροσθεν της αγίας Τραπέζης, και ήτο επάνω της αγίας Τραπέζης ο άγιος δίσκος της λειτουργίας γεμάτος με το Αίμα του Χριστού.Βλέπω και έρχεται ο παπα-Στέφανος και παίρνει το χαρτί από την προσκομιδήν και την λαβίδα και ήλθεν εις την αγία Τράπεζαν, και βάλει το χαρτί επάνω κοντά εις τον άγιον δίσκον και βουτά την λαβίδα εις το αίμα του Χριστού και σβύνει ένα όνομα και πάλιν βουτά και σβύνει, έως όπου ετελείωσαν όλα και εκαθάρισε το χαρτί.Εξύπνησα και εγώ και ήλθεν και ο Γέροντάς μου και τώ είπον και μου είπε
“δέν σοι είπα να μην πιστεύης όνειρα;”.
Καί μετά την Λειτουργίαν μοί είπεν
“εσύ δεν είσαι άξιος να συγχωρεθούν αι αμαρτίαι εκείνων. Με την πίστιν έλαβον την άφεσιν των αμαρτιών”.
Αύτη είναι η αιτία που μνημονεύω τα ονόματα όλων».
Αρχιμ. Χερουβείμ (†), Σύγχρονες Αγιορείτικες Μορφές, Σάββας ο Πνευματικός (6), σελ. 97-99, εκδόσεις Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 1986.
Οικοδομή και Παραμυθία
Περιοδική Έκδοσις της Ιεράς Γυναικείας Μονής των Αγίων Αγγέλων
Αριθμός τεύχους 14 – Οκτώβριος 2019
πηγή:oikohouse.wordpress.com,simeiakairwn.wordpress.com,synaxipalaiochoriou.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου