Αν δεν αγωνιζόμαστε να έχουμε ταπείνωση, ο Θεός μας επιτρέπει να πέσουμε σε κάθε είδους κινδύνους και θα χάσουμε την ψυχή μας.
Ο Θεός δεν σώζει τον άνθρωπο που δεν έχει ταπείνωση, γιατί θα έσωζε και τους διαβόλους, αλλά οι διάβολοι είναι επίμονοι, αγαπητοί και πονηροί.
Γι' αυτό οι δαίμονες θέλουν να κάνουν τους ανθρώπους να τους αρέσουν και, αν είναι δυνατόν, και χειρότερους από αυτούς.
Εμείς, όμως, θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε την περηφάνια μας, παλεύοντας με τον εαυτό μας για να συγχωρήσουμε αυτούς που μας αδίκησαν, παλεύοντας να μην είμαστε εχθροί, να μην σταματήσουμε να προσευχόμαστε.
Και όταν έρθει η ώρα να πάμε στην εκκλησία, ας τα αφήσουμε όλα και ας πάμε να ακούσουμε τον λόγο του Θεού, και όσοι μπορούν να κλάψουν, ας κλάψουν τις αμαρτίες τους, γιατί για κάποιον σαν αυτόν ο Θεός μας κρατά στη γη.
Και αφού φύγουμε από την εκκλησία, ας κρατήσουμε στην καρδιά μας τις προσευχές, τα λόγια και όλα όσα ακούσαμε και κυρίως ας μην αφήσουμε τους εαυτούς μας να κυνηγηθούν από τις πέντε αισθήσεις».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου