Οι τρείς Δρόμοι

Η πιο όμορφη ιστορία!

 

«Λέγεται ότι ήταν τρεις φίλοι που ήθελαν να ανέβουν σε ένα βουνό γιατί στην κορυφή του ζούσε ένας καλός ιερέας.

Κάποια στιγμή έφτασαν σε ένα σταυροδρόμι και όλοι συνέχισαν να επιλέγουν το δρόμο τους όπως τους προέτρεπε η ψυχή τους.

  

 

Ο πρώτος διάλεξε ένα απότομο μονοπάτι που ανέβαινε κατευθείαν στην κορυφή.  Δεν τον ένοιαζαν οι κίνδυνοι, ήθελε να φτάσει στον γέρο στην κορυφή του βουνού όσο πιο γρήγορα γινόταν.

Το δεύτερο μονοπάτι δεν ήταν τόσο απότομο, αλλά διέσχιζε ένα στενό και τραχύ φαράγγι, κομμένο από δυνατούς ανέμους.

Ο τρίτος διάλεξε ένα πιο μακρύ μονοπάτι, το οποίο γύριζε γύρω από το βουνό που γυρνούσε σε ήπιες πλαγιές.

Μετά από 7 μέρες, αυτός που είχε ανέβει στο απότομο μονοπάτι έφτασε στην κορυφή εξαντλημένος, γεμάτος πληγές που αιμορραγούσαν. Γεμάτος ανυπομονησία, κάθισε να περιμένει τους φίλους του.

Μετά από 7 εβδομάδες ζαλισμένος από τους δυνατούς ανέμους που του είχαν εναντιωθεί, έφτασε και ο δεύτερος.  Κάθισε σιωπηλός δίπλα στον πρώτο περιμένοντας.

Μετά από 7 μήνες έφτασε ο τρίτος, με το πρόσωπό του να λάμπει από ευτυχία, σημάδι μιας βαθιάς κατάστασης εσωτερικής γαλήνης και ικανοποίησης.

Οι άλλοι δύο ήταν θυμωμένοι γιατί το ταξίδι τους ήταν δύσκολο και έπρεπε να περιμένουν πολύ, ενώ το ταξίδι του τρίτου ήταν πραγματική απόλαυση. Ρώτησαν λοιπόν τον σοφό γέροντα ποιος διάλεξε το καλύτερο.

- Τι έμαθες?  ρώτησε τον πρώτο.

- Ότι η ζωή είναι σκληρή και γεμάτη κινδύνους και δυσκολίες. Οτι είναι γεμάτο βάσανα και συχνά αυτό που συναντώ στο δρόμο μπορεί να μου προκαλέσει πληγές. Οτι, για κάθε βήμα μπροστά, πρέπει να δίνω μια σκληρή μάχη που εξαντλεί τις δυνάμεις μου.  Λοιπόν… διάλεξα τον καλύτερο τρόπο για εσάς;

- Ναί!  καλά διάλεξες... Και εσύ τι έμαθες;  ρώτησε το δεύτερο.

- Ότι στη ζωή πολλά πράγματα μπορούν να με εκτροχιάσουν. Ότι μερικές φορές μπορεί να χάσω τον δρόμο μου, να καταλήξω κάπου αλλού από αυτό που θέλω... αλλά αν δεν χάσω την πίστη μου, στο τέλος τα καταφέρνω.  Λοιπόν… διάλεξα τον καλύτερο τρόπο για εσάς;

- Ναί!  καλά διάλεξες... Και εσύ τι έμαθες;  ρώτησε τον τελευταίο.

- Ότι μπορώ να απολαμβάνω κάθε βήμα που κάνω αν επιλέξω να έχω ΥΠΟΜΟΝΗ.  Οτι αν κοιτάξω με κατανόηση, η ζωή δεν είναι ένα βαρύ φορτίο, αλλά ένα θαύμα στο οποίο είμαι ευπρόσδεκτος να συμμετάσχω.  Ότι η αγάπη που με περιβάλλει από όλες τις πλευρές μπορεί να φωτίσει την ψυχή μου αν της επιτρέψω να διεισδύσει εκεί.

  Λοιπόν… διάλεξα τον καλύτερο τρόπο για εσάς;

- Ναί!  καλα διαλεξες...

 

Έκπληκτοι από τις απαντήσεις του γέρου, σκέφτηκαν οι τρεις φίλοι. Και τελικά κατάλαβαν ότι σε οποιοδήποτε σταυροδρόμι μπορούν να επιλέξουν... και η ζωή του καθενός είναι αποτέλεσμα των επιλογών που έγιναν κατά μήκος της.

 

Τουλάχιστον κάπου σε κάποια γωνιά της ψυχής... ας βρούμε λίγη ακόμα υπομονή, ένα άγγιγμα κατανόησης... και ίσως αγάπη»! 

 

πηγη