Όχι.
Δεν ξεχνώ.
Όσα χρόνια και αν περάσουν.
Και αν με πετάξετε εμένα- ναι μπορείτε να το κάμετε-, χίλια αγκάθια ακόμα θα βγουν στο δρόμο σας, πάντα να σας δυσκολεύουν.
Όχι.
Δεν ξεχνώ.
Δεν ξεχνώ, γιατί κάθε σπιθαμή της Κύπρου, και της Βόρειο-Ήπειρου, και της Μακεδονίας και της Μικρασίας έχει ποτιστεί με αίμα.
Με αίμα, ευχές και προσευχές.
Τίποτα δεν σας ανήκει.
Όχι.
Δεν ξεχνώ.
Θα είμαι εδώ και θα θυμάμαι, και θα παλεύω μέρα και νύχτα με όποιον τρόπο κάθε φορά μπορώ.
Δεν ξεχνώ και περιμένω.
Αγκάθι θα σας γίνομαι, μέχρις η Ρωμιοσύνη για μια τελευταία φορά ξανά αναστηθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου