Διὰ τὸν Χριστὸν καὶ τὴν Ἐκκλησίαν του ἀπαξιοῦν τὸν Σεβ. Κυθήρων;

 

Τοῦ κ. Β. Χαραλάμπους, Θεολόγου

Μετὰ τὴν λοιδορία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Κυθήρων Σεραφεὶμ γιὰ τὴ θέση του στὸ Οὐκρανικὸ Ἐκκλησιαστικὸ ζήτημα ἀπὸ θεολόγο ἄγνωστο στὴ Μητροπολιτική του περιφέρεια, γεγονὸς ποὺ μεθερμηνεύει πολλά, ἔχουν γραφτεῖ ἀπαξιωτικὰ μὲ ἀφορμὴ καὶ τὴ θέση του γιὰ τὴν Σύνοδο τῆς Κρήτης. Καὶ μόνο τὸ ὕφος τῆς πολεμικῆς των καταδεικνύει πολλά. Ὅταν ἀντὶ τὸν Χριστό, ἄλλους θέλουν νὰ εὐαρεστήσουν, ἡ ἀλήθεια καθίσταται δευτερεύουσα.

Δὲν ἔχουν διερωτηθεῖ οἱ λοιδοροῦντες τὸν Σεβ. Κυθήρων, ἂν στὴ Σύνοδο τῆς Κρήτης ἔχει ἐκπροσωπηθεῖ ἡ πλειοψηφία τῶν Ὀρθοδόξων Ἐπισκόπων; Δὲν προβληματίστηκαν γιὰ τὸ ἔλλειμμα δημοκρατικότητας ποὺ παρατηρήθηκε ἀναφορικὰ μὲ τὶς ὑπογραφὲς Ἐπισκόπων ποὺ συμμετεῖχαν στὴ Σύνοδο, ἔστω καὶ μὲ ἄτυπη σημασία. Οὔτε ἡ ἄτυπη ὑπογραφὴ δὲν ἔχει σεβαστεῖ γιὰ κάποιους Ἐπισκόπους. Ἂς ψάξουν λιγάκι καὶ θὰ ἀντιληφθοῦν τί ἔγινε. Αὐτὸ θὰ γίνει ἀφορμὴ, γιὰ νὰ σωπάσουν. Τέτοιο ἔλλειμμα δημοκρατικότητας δὲν ἔχει παρατηρηθεῖ ποτὲ στὴν Ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας.

Γιατί λοιδοροῦν τὸν Σεβ. Κυθήρων; Ὑποχρέωση εἶχε καὶ ἔχει ὡς Ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας νὰ ὀρθοτομεῖ τὸν λόγον τῆς Ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ. Ἤθελαν ἀπὸ τὸν Σεβ. Κυθήρων νὰ συναινέσει στὴν κακόδοξη ἀντιεκκλησιαστικὴ ἀναγνώριση στοιχείων τῆς ἀληθοῦς ἐκκλησίας στὶς αἱρετικὲς κοινότητες – μέλη τοῦ Π.Σ.Ε., ὅπως χαρακτηριστικὰ τονίζεται στὴ Δήλωση τοῦ Τορόντο;

Ἤθελαν ἀπὸ τὸν Σεβ. Κυθήρων νὰ συναινέσει στὴν ἀπαράδεκτη προϋπόθεση περὶ δῆθεν “πνευματικῶν” σχέσεων μὲ τὶς αἱρετικὲς κοινότητες – μέλη τοῦ Π.Σ.Ε. πρὸς οἰκοδομή τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, ὅπως χαρακτηριστικὰ τονίζεται στὴ Δήλωση τοῦ Τορόντο, καὶ γιὰ “νὰ ἀνακαινισθεῖ ἡ ζωή τῶν ἐκκλησιῶν”. Αὐτὸ ζητοῦν ἀπὸ τὸν Σεβ. Κυθήρων; Δὲν οἰκοδομεῖ­ται τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὶς “πνευματικὲς”, ὅπως τὶς κάλεσαν σχέσεις μὲ τὴν πνιγηρὴ πλειοψηφία τῶν αἱρετικῶν κοινοτήτων τοῦ Π.Σ.Ε., οὔτε καὶ θὰ ἀνακαινισθεῖ ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τέτοιες σχέσεις. Αὐτὰ ἐπιζητοῦν ἀπὸ τὸν Σεβ. Κυθήρων; Ποιὸς παραβαίνει τελικὰ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία;

Ἢ μήπως θὰ ἤθελαν νὰ συν­αινέσει καὶ στὴν παραδοχὴ – προϋπόθεση τῆς Δήλωσης τοῦ Τορόντο ποὺ ἀναφέρει ὅτι, «οἱ ἐκκλησίες ἀναγνωρίζουν ὅτι τὸ νὰ ἀποτελεῖ κάποιος μέλος τῆς ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ εἶναι πιὸ περιεκτικὸ ἀπὸ τὸ νὰ ἀποτελεῖ μέλος τῆς ἴδιας του τῆς ἐκκλησίας»*; Μὲ τὴν θλιβερὴ αὐτὴ παραδοχὴ τὸ ἐννοιολογικὸ περιεχόμενο αὐτοῦ ποὺ ὁρίζεται ὡς Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, μὲ βάση τὴν προϋπόθεση αὐτή, δὲν εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἐφόσον σημασία δὲν ἔχει, κατ’ αὐτὴ τὴν προϋπόθεση, νὰ ἀνήκεις στὴν δική σου ἐκκλησία καὶ στὴν προκειμένη περίπτωση στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ποιὸς παραβαίνει τελικὰ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία;

Καὶ κάτι πολὺ σημαντικὸ ποὺ πρέπει νὰ προβληματίσει. Ὅ­σες ἀνασκευὲς ἔχουν γίνει γι’ αὐτὰ τὰ φρικτὰ ποὺ ἀναφέρονται στὴ Δήλωση τοῦ Τορόντο, ποὺ ὡς μὴ ὤφειλαν παρεισέφρησαν στὶς ἀποφάσεις τῆς Συν­όδου τῆς Κρήτης, κανεὶς δὲν ἔχει ἀποτολμήσει ὁποιαδήποτε ἀπάντηση ἐπὶ τῆς οὐσίας τοῦ ζητήματος τούτου.

Ἂς τολμηθεῖ μία ἀπάντηση γιὰ τὶς φρικτὲς αὐτὲς “ἐκκλησιολογικὲς προϋποθέσεις” τῆς Δήλωσης τοῦ Τορόντο, καθὼς ἐπίσης καὶ μία ἀπάντηση γιὰ τὸ πρωτάκουστο ἔλλειμμα δημοκρατικότητας ποὺ παρατηρήθηκε στὴ Σύν­οδο τῆς Κρήτης. Εὐαρέστησαν τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν μὲ τὴ λοιδορία τους αὐτὴ γιὰ τὸν Σεβ. Κυθήρων ἢ σὲ ἄλλη εὐαρέσκεια ἀποβλέπουν;

* «Ἡ συμβολὴ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καὶ θεολογίας στὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν» (Στυλιανοῦ Χ. Τσομπανίδη)

πηγη: orthodoxostypos.gr