Aνθρώπους να μας ταρακουνήσουν…

 

Όλοι σου δίνουν συμβουλές για το πως να ζήσεις.

Ψυχολόγοι, life coaches, influencers, άνθρωποι του πνεύματος, των τεχνών και των γραμμάτων.

‘’Πέτυχε τους στόχους σου, ζήσε τη κάθε σου στιγμή, αγάπα, γέλα, δημιούργησε στιγμές, πρόσεξε τον εαυτό σου…’’

Καλά όλα αυτά.

Αλλά από μόνα τους δεν φτάνουνε. Δεν είναι αρκετά. Γιατί στο τέλος της ημέρας, πάντοτε, καταλήγεις ένας υγιής νεκρός. Ένας ευτυχισμένος πεθαμένος.

Χρειαζόμαστε ανθρώπους να μας μιλήσουν για τον θάνατο. Για την κοίμηση. Το πέρασμα. Χρειαζόμαστε ανθρώπους να μας μιλήσουν για την «προετοιμασία».

Ανθρώπους που δε θα μασήσουνε τα λόγια τους. Ανθρώπους που θα μας βοηθήσουνε να μυριστούμε, έστω κάτι λίγο, το νόημα της ζωής.

Χρειαζόμαστε ανθρώπους να μας ταρακουνήσουν…

Αυτό χρειαζόμαστε.

Για να έχει νόημα η ζωή, πρέπει να ξέρεις τι παίζει με τον θάνατο.

Για να έχει νόημα ο δρόμος, πρέπει να ξέρεις τι παίζει με τον προορισμό σου…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

 

πηγη: perivleptosfl.blogspot.com