Κάποτε επισκέφτηκε κάποιος τον Άγιο Νεκτάριο και του είπε:
-
Σεβασμιότατε, χρωστώ 25 δραχμές (πολλά λεφτά για την εποχή εκείνη).
Αύριο το γραμμάτιο λήγει και πάω χαμένος... Δεκάρα δεν έχω και σε
παρακαλώ να με βοηθήσεις.
Ο Άγιος Νεκτάριος καλεί τον ταμία του και του λέει:
- Κωστή, δώσε 25 δραχμές στον άνθρωπο.
Και φωνάζει από μέσα ο Κωστής στον Άγιο και του λέει:
- Δεν έχουμε Σεβασμιότατε.
- Για κοίταξε Κωστή, γιατί είναι ανάγκη...
- Σεβασμιότατε το ταμείο έχει όλο και όλο 25 δραχμές και είμαστε στην αρχή του μήνα. Πώς θα βγάλουμε το μήνα;
- Δώσε Κωστή και έχει ο Θεός!
Ο Κωστής μουρμουρίζοντας έδωσε τις 25 δραχμές και ο ξένος έφυγε.
Δεν είχε όμως περάσει αρκετή ώρα και έρχεται μια ειδοποίηση από την Αρχιεπισκοπή που έλεγε τα εξής:
''Παρακαλείται
ο Πενταπόλεως Νεκτάριος το απόγευμα της ιδίας ημέρας να τελέσει γάμο
(πλουσιοτάτης της εποχής εκείνης Οικογενείας), έχοντας μαζί τους 4
φοιτητές της Ριζαρείου Σχολής για να ψάλλουν Βυζαντινά, καθότι ο
Αρχιεπίσκοπος ασθένησε εκτάκτως''.
Πράγματι ο Άγιος Νεκτάριος
έκανε τη στέψη και το αποτέλεσμα ήταν, αφού τους περιποιήθηκαν τόσο τον
Άγιο όσο και τους ψάλτες και στο τέλος, τους πρόσφεραν από έναν φάκελλο.
Άνοιξαν οι 4 φοιτητές τους φακέλλους τους και βρήκε ο καθένας τους από
20 δραχμές μέσα δηλ. σύνολο 80 δραχμές. Άνοιξε και ο Άγιος Νεκτάριος το
φάκελλό του και βρήκε μέσα 100 δραχμές. Έλαβαν λοιπόν συνολικά 180
δραχμές, οι οποίες παραδόθηκαν στον Κωστή, στον ταμία, ο οποίος κατ' ομολογία του ιδίου κατεπλάγη και ουδέποτε πλέον εξέφερε γνώμη στις εντολές του Αγίου Νεκταρίου.
Ο Άγιος Νεκτάριος έκανε επί τη ευκαιρία έκανε ένα σοβαρό μάθημα, λέγοντας επιγραμματικώς στον Κωστή:
- Κωστή εμείς δεν έχουμε. Ο Θεός όμως πάντα έχει και πρόσεχε!
Αυτά είναι και για εμάς, που πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου