Ο κατά κόσμον Ευάγγελος Ιωάννου Τσιτμής γεννήθηκε στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας το 1907. Εργάσθηκε στη μονή Δοχειαρίου, πολλά χρόνια ως λαϊκός μάγκιπας (φούρναρης). Δόκιμος εγράφη το 1974.
Μοναχός εκάρη σε μεγάλη
ηλικία το 1976 από τον Γέροντα Βενιαμίν. Ήταν πορτάρης της μονής. Μετά
μία διετία ανεπαύθη εν Κυρίω στις 10.12.1978. Εκοιμήθη τον ύπνο του
δικαίου ο μακάριος δίχως κρότο και κανένα θόρυβο.
Κατά την εκταφή του το 1981, που πραγματοποιήθηκε από τη νέα αδελφότητα, έγιναν αισθητά τα σημεία της οσιότητός του.
Γράφει αδελφός της μονής, που ήταν παρών: «Τα
οστά του ευωδίασαν και το αντελήφθησαν όλοι, και οι εγγύς και οι
μακράν. Εμείς απορήσαμε με το θαυμαστό αυτό γεγονός. Αγνοούσαμε τον
άνθρωπο εντελώς. Έναν παλαιό συνεργάτη του που ρωτήσαμε απόρησε κι εκείνος. Είπε πως κάτι κρυφό θα είχε που εμείς δεν το γνωρίζαμε. Ένας άλλος μας μίλησε για τις ελεημοσύνες του. Όσα χρήματα έπαιρνε από την εργασία του τα έστελνε έξω σε πτωχούς, αλλά και σε εργάτες ενδεείς έδινε. Ο
Κρυφιογνώστης Θεός γνωρίζει την καρδίαν και την πολιτείαν του, αυτός
που ευδόκησε να τιμήση με πνευματική ευωδία τον κρυφό δούλο του».
Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του εικοστού αιώνος Τόμος Β΄1956-1983 , σελ.947 , Εκδόσεις Μυγδονία, Α΄ Έκδοσις, Σεπτέμβριος 2011
Στην εποχή μας, πολλοί ΔΙΧΤΥΩΜΕΝΟΙ "πατριώτες" που επί δεκαετίες διαχειρίστηκαν εκατομμύρια ευρώ γαλάζιων μυστικών και φανερών κονδυλίων ακριβώς επειδή ήταν άνθρωποι του συστήματος, μέχρι το ξέσπασμα της πανδημίας δεν άρθρωσαν κανέναν αντιμνημονιακό λόγο για να μη στερηθούν ποτέ αυτή τη διαχείριση. Πολλοί μάλιστα από δαύτους διατηρούσαν την υπεροπτική ή και κουτοπόνηρη άποψη ότι τα εθνοκτόνα μνημόνια της αδικίας, δικαίως αφορούσαν μόνο τους παρακατιανούς, τους μπαταχτσήδες, τους ανεπρόκοπους, τους "κατώτερους" και όχι τους "πανέξυπνους", τους "νοικοκυραίους" ή τους "ευλογημένους" που ήταν μέσα στον περίγυρο της εξουσίας και που με την αξία τους θα διέφευγαν τον κίνδυνο επειδή ήταν μνημονιακοί "πατριώτες".
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι άνθρωποι αυτοί μόλις ξέμειναν από διαχείριση κονδυλίων, με πρόφαση την πανδημία άρχισαν να κλαψουρίζουν για ένα πολιτικό γινάτι και μόνο. Κατά τούτο μοιάζουν σαν τα μικρά παιδιά που δηλώνουν στους γονείς τους πως δεν θα πάψουν να τσιρίζουν μέχρις ότου τους κάνουν το χατήρι να κάνουν το θέλημά τους.
Έλα όμως που ο πανδημικός "ιός"-σε αντίθεση με τα κουτοπόνηρα μνημόνια-είναι δίκαιος και δημοκράτης και δεν εξαιρεί κανέναν από το άγγιγμά του! Ούτε κάνει διακρίσεις!
Μόλις την
Κατανοητά τα όσα γράψατε και με τον τρόπο αυτό δώσατε απάντηση σε κάποιες σκέψεις μας.Ο Θεός πολλές φορές μας δίνει την απάντηση μέσω άλλων ανθρώπων...Σας ευχαριστούμε θερμά για το σχόλιο σας.Εάν υπάρχει κάποια αληθινή και ανιδιοτελής ομάδα, σας παρακαλούμε πολύ ενημερώστε μας μέσω της φόρμας επικοινωνίας που υπάρχει στη σελίδα.Καλή δύναμη.
Διαγραφή