Ο Χρόνος είναι ένα χωράφι, που καθώς εμείς περπατάμε ρίχνουμε σπόρους. Τα λόγια μας, οι πράξεις μας, οι ενέργειες μας, είναι ο σπόρος που πέφτει μέσα στο χώμα.
Εάν γυρίσουμε πίσω και κοιτάξουμε, μετά τρόμου θα αναγνωρίσουμε το έργο μας.
Τι θα έχει φυτρώσει στη ζωή μας;
Ότι έχουμε σπείρει.
Και γι'αυτό, κάποια στιγμή συναντάμε τις δυσκολίες, τον πόνο και την αποτυχία...
Εμείς στα χρόνια που πέρασαν, ρίξαμε μόνο αγκάθια και τώρα θερίζουμε αγκάθια. Στο χρόνο που πέρασε, σπείραμε ανέμους και τώρα θερίζουμε θύελλες.
Βλέπετε με μια νομοτέλεια απίθανη. Έτσι προχωράνε τα πράγματα. Εάν τα προλάβουμε θα είμαστε μαζί τους, εάν δεν τα προλάβουμε θα μας αφήσουνε πίσω.
+Μητροπολιτης Σιατίστης Παύλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου