Ἀπόσπασμα λόγου τοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὅρους, Ἀρχ. Χριστοφόρου, πρός τούς ἀδελφούς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς
«Τώρα, βλέπετε, ἔχουμε καί αὐτή τήν περίπτωση μέ τόν κορωνοϊό, ἐξ αἰτίας τοῦ ὁποίου ὑπάρχει μία ταραχή σ’ ὅλο τόν κόσμο. Ἐμεῖς ὀφείλουμε νά ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στόν Θεό. Ἀκούγονται πολλά σενάρια. Ὅμως νά μή ἐμπιστεύεστε στό κάθε τί πού ἀκοῦτε, διότι ὁ κόσμος ἔχει τά σχέδιά του. Ἀλλά καί ὁ Θεός ἔχει τά δικά Του σχέδια. Πάνω ἀπό ὅλα εἶναι ὁ Χριστός. Ὁ Κύριος τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου εἶναι ὁ Χριστός. Ὁ Κύριος τῆς ἱστορίας εἶναι ὁ Θεός· δέν εἶναι οἱ ἄνθρωποι.
Μποροῦν οἱ ἄνθρωποι νά λένε ὅ,τι θέλουν, νά προγραμματίζουν ὅ,τι θέλουν. Καί δέν θά μᾶς σώσει οὔτε ἡ Ἀμερική οὔτε ἡ Ρωσία οὔτε ἡ Κίνα… οὔτε ἄλλο τίποτε ἀπό τά τοῦ κόσμου· θά μᾶς σώσει μόνο ὁ Θεός. Νά μή μπλέξουμε σ’ αὐτά τά... «γρανάζια» τῶν σχεδίων τῶν ἀνθρώπων. Ἐμεῖς νά δοῦμε τί σχέδια ἔχει ὁ Θεός. Σ’ ἐκεῖνα νά ἐμπλακοῦμε, νά ἀνακατευτοῦμε, σ’ ἐκεῖνα πού ὁ Θεός θέλει γιά μᾶς. Καί τί θέλει ὁ Θεός ἀπό μᾶς; Ὁ Θεός θέλει τήν μετάνοιά μας!
Ὅπως ἀναφέρει ὁ ἅγιος Βαρσανούφιος, ὅλες αὐτές οἱ δοκιμασίες γίνονται ἐξ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν μας. Δέν γίνεται κάτι τυχαῖο. Και τά αἴτια τῆς ἁμαρτίας εἶναι ἡ προαίρεσις τοῦ ἀνθρώπου. Δέν ἔχουμε σωστή προαίρεση, σωστή θέληση. Ἐπειδή δέν κάνουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ ἀλλά κάνουμε τά θελήματα τῆς σαρκός, γι’ αὐτό καί ὁ Θεός ἐπεμβαίνει πολλές φορές στήν ἱστορία. Διαβάζουμε στήν Παλαιά Διαθήκη, ὅτι ὅταν οἱ Ἰουδαῖοι ξέφευγαν ἀπό τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, ἐπέτρεπε ὁ Θεός τίς γειτονικές φυλές νά τούς πολεμοῦν καί νά τούς νικοῦν. Ὅταν ἐπέστρεφαν στόν Θεό, ἄν καί ἤσαν λίγοι, νικοῦσαν.
Ὁ Θεός τώρα μᾶς ταρακουνάει λίγο, γιά νά ξυπνήσουμε. Ὄχι γιά νά βλέπουμε τί κάνει ὁ ἕνας καί ὁ ἄλλος, ἀλλά γιά νά δοῦμε ἐμεῖς τί πρέπει νά κάνουμε, γιά νά βοηθήσουμε τόν ἑαυτό μας καί γιά νά βοηθήσουμε τήν κατάσταση. Δέν ὠφελεῖ τό νά ἀσχολούμαστε μέ τό τί κάνει ὁ ἕνας καί ὁ ἄλλος, πατέρες, ἀλλά μέ τό τί πρέπει ἐμεῖς νά κάνουμε, γιατί ὁ Θεός γιά μᾶς ἐπιτρέπει αὐτήν τήν δοκιμασία.…
Ἑπομένως αὐτό πού ζητᾶ ὁ Θεός ἀπό μᾶς εἶναι νά κοιτᾶμε τόν ἑαυτό μας. Ἡ προαίρεσίς μας δέν εἶναι σωστή, διότι ἄν ἔχουμε σωστή προαίρεση, ὁ Θεός θά βρεῖ τρόπο νά μᾶς βοηθήση. Νά τό ξέρετε αὐτό, πατέρες. Πάνω ἀπό ὅλα νά ἔχουμε αὐτό στόν νοῦ μας: Τί ζητάει ἀπό μᾶς ὁ Θεός σέ κάθε περίπτωση. Και αὐτό πού ζητάει ὁ Θεός ἀπό μᾶς εἶναι ἡ ἐπιστροφή μας κοντά Του. Νά ἐπιστρέψουμε ὅλοι μας. Τίποτε ἄλλο.
Καί ὅταν ἐπιστρέφουμε ἐμεῖς, ἐπιστρέφει ἕνα μέρος τῆς Ἐκκλησίας καί σιγά-σιγά διορθώνεται ὅλη ἡ Ἐκκλησία. Διότι, ἄν προσέχουμε «τί κάνει ὁ ἕνας καί τί κάνει ὁ ἄλλος», ἐνῶ ἐμεῖς κάνουμε χειρότερα ἀπό αὐτούς, ἐπειδή κατακρίνουμε τούς ἀνθρώπους, τότε ποιό τό ὄφελος; Δέν ὠφελοῦμε κανένα. Δέν βγαίνει κανένα κέρδος, ὅταν ἀσχολούμαστε μέ τούς ἄλλους. Διότι οὔτε ἐμεῖς ὠφελούμαστε οὔτε αὐτοί, ἀλλά μᾶλλον βλαπτόμαστε. Ἔτσι ὅμως δέν μπορεῖ νά προχωρήσει ἡ Ἐκκλησία.
Ὅλα αὐτά τά εἶπα μέ ἀφορμή τό θέμα τοῦ κορωνοϊοῦ, γιά νά μή ἀκοῦτε τά διάφορα σενάρια πού λέγονται ἐδῶ καί ἐκεῖ, διότι δέν γνωρίζουμε τί θά γίνη. Ὅπως καί νά ἔχη τό πράγμα, ὁ Ἀντίχριστος θά ἔλθει, ἀφοῦ ἡ Ἐκκλησία τό ἔχει πεῖ. Ὅμως πότε θά ἔλθει, δέν ξέρουμε. Ἐμεῖς ἄς εἴμαστε ἕτοιμοι. Ἐξ ἄλλου καί ὁ Ἀντίχριστος νά ἔλθει, τί μᾶς πειράζει ἐμᾶς; Ἐπάνω ἀπό ὅλα εἶναι ὁ Χριστός. Τί, δηλαδή, ὁ Ἀντίχριστος εἶναι ἐπάνω ἀπό τόν Χριστό; Ἀφοῦ στό τέλος ὁ Χριστός θά νικήσει.
Δέν θά νικήσουν οἱ ἄνθρωποι ἤ τά σχέδια τῶν ἀνθρώπων. Ἐάν ἐμεῖς πιστεύουμε στόν Θεό, «εἰ ὁ Θεός μεθ’ ἠμῶν, οὐδείς καθ’ ἠμῶν». Νά μή συγχιζόμαστε καί ταραζόμαστε καί στενοχωριόμαστε. Μόνο νά μετανοοῦμε. Νά ἔχουμε σωστή μετάνοια καί ἐπιστροφή στόν Θεό. Αὐτό νά κοιτάξουμε. Καί ἄν δέν ταπεινωθοῦμε, δέν μπορεῖ νά ἔλθη τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ στήν ζωή μας.…
Ἐγώ βλέπω ὅτι πολλοί ἄνθρωποι ὠφελήθηκαν. Κάνουν προσευχές, παρακαλοῦν τόν Θεό, μελετοῦν, ἔρχονται σέ συναίσθηση. Λέγουν: «Ὁ Θεός μᾶς τιμωρεῖ, διότι καί ἐμεῖς δέν ἀξιοποιήσαμε σωστά αὐτά πού εἴχαμε στήν ζωή μας». Αὐτοί πού ἔχουν καλή διάθεση, θά ὠφεληθοῦν. Καί πιστεύω ὅτι μέσα ἀπό αὐτό τό κακό θά βγεῖ κάτι καλό, τουλάχιστον γι’ αὐτούς πού ἔχουν καλή διάθεση. Μέσα ἀπό αὐτή «τήν μπόρα τήν δαιμονική θά ἔλθει καί ἡ λιακάδα ἡ θεϊκή».
Γι’ αὐτό νά μή ἀνησυχοῦμε, πατέρες. Ἐμεῖς ἔχουμε τόν στόχο μας. Θά ἀγωνισθοῦμε σ’ αὐτό πού ὀφείλουμε νά κάνουμε «καθ’ ἡμέραν», διότι τό αὔριο δέν εἶναι στά χέρια μας. Ἔχουμε τήν σημερινή ἡμέρα. Πῶς θά δουλέψουμε σήμερα; Αὐτό νά κοιτάξουμε. Μή σκεπτόμαστε γιά αὔριο καί μεθαύριο.
Ὅταν θά ἔλθη ἡ αὐριανή ἡμέρα, πάλι θά εἶναι σημερινή καί ἐκείνη ἡ ἡμέρα. Ἐάν λοιπόν μάθουμε νά δουλεύουμε σωστά κάθε ἡμέρα, ὅλη μας τήν ζωή θά δουλεύουμε σωστά. Ἐνῶ, ἐάν ἀφήνουμε τήν ἡμέρα νά περάσει μάταια καί σκεπτόμαστε, τί θά γίνη μετά ἀπό πέντε καί δέκα καί εἴκοσι χρόνια, τότε δέν πρόκειται νά κάνουμε τίποτε στήν ζωή μας καί θά φύγουμε ἀπό αὐτόν τόν κόσμο, χωρίς νά ἔχουμε πάρει τίποτε μαζί μας…».
πηγη: https://www.orthodoxianewsagency.gr , http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου