Θέλει τόλμη η αντίσταση!

 

Ένα νεανικό περιοδικό είχε ως τίτλο στο αφιέρωμά του: «Μάθε να λες ΄ΟΧΙ’»! Και ως υπότιτλο: «Πως γίνεται μια τόση δα λεξούλα, με τρία μόλις γράμματα, να σου προκαλεί τόση δυσκολία;»

Υπέροχο όντως το ερώτημα! Και η απάντηση; Μα θέλει τόλμη η αντίσταση… Βλέπετε είναι το χαρακτηριστικό του γενναίου, του ζωντανού κι αυτού που θέλει να ζήσει! Γιατί όπως ωραία είπαν «ό,τι δεν αντιστέκεται αργά ή γρήγορα πεθαίνει»!

Αν οι Χριστιανοί δεν αντιστέκονταν στις βαρβαρότητες της ειδωλολατρίας, σήμερα δεν θα υπήρχαν!

Αν το έθνος μας δεν αντιστεκόταν ποικιλοτρόπως σε τόσους κατακτητές, κανένας σήμερα δεν θα το θυμόταν!

Αν και ο καθένας μας έλεγε «ναι» σε κάθε πειρασμό, επιθυμία, πρόσκληση και πρόκληση, θα είχε καταστραφεί από τα πάθη!

Θα το αντιληφθούμε αυτό καλύτερα και απ’ τον λόγο τούτο του Μ. Βασιλείου: «Πολλές φορές κάποιος από μας κατά τη νεότητά του επεδίωξε τη σωφροσύνη, έπειτα εισήλθε κρυφά η ηδονή, εξεγέρθηκαν οι φυσικές επιθυμίες, εξασθένησε η προσευχή, επιβλήθηκε στη νεότητα το κρασί, χάθηκε η εγκράτεια κι έγινε διαφορετικός ο άνθρωπος από εκείνον που έπρεπε. Έτσι γίνονται οι αλλαγές (προς το χειρότερο), επειδή δεν αντιστεκόμαστε στα πάθη με καρτερική σκέψη».

Δηλαδή, χανόμαστε πνευματικά, πεθαίνουμε, χάνουμε την ψυχή μας επειδή δεν αντιστεκόμαστε στα πάθη.

Πράγματι η αντίσταση είναι το μέγιστο και κατ’ εξοχήν γνώρισμα του Χριστιανού. Μιας αντίστασης που έχει τρία σκέλη. Την αντίσταση κατά της αμαρτίας (δηλ. του Σατανά!), του εαυτού μας (δηλ. του παλαιού ανθρώπου) και του κόσμου (των μακράν απ’ τον Θεό, δηλαδή, ευρισκομένων ανθρώπων).

Όποιος αντιστέκεται, είναι γενναίος, δυνατός, μεγαλειώδης!

Όποιος αντιστέκεται, ζει!

Όποιος αντιστέκεται, μεγαλουργεί!

Και πιο πολύ σήμερα …

Σήμερα που όλοι θέλουμε να μπούμε στο … μίξερ!

Σήμερα που όλους μας θέλουν κάτω από τον … οδοστρωτήρα!

Σήμερα που το παγκοσμιοποιημένο κακό μας θέλει όλους να γίνουμε … πολτός!

Πρότυπά μας οι Άγιοι! Και οι ήρωες! 

Οι πραγματικοί ήρωες, όχι εκείνοι που κατασκευάζονται καθημερινά και να εξουδετερώσουν τις αντιστάσεις μας …

Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος