Ευτυχής είναι ο Χριστιανός εκείνος, ο οποίος διαβάζει με αγάπη και ευλάβεια τους χαιρετισμούς της Υπεραγίας Θεοτόκου κάθε ημέρα.
Αυτός και στην παρούσα ζωή και στην μέλλουσα αιώνια θα είναι υπό την προστασία της Υπεραγίας Δεσποίνης Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και θα κληρονομήση τα αιώνια αγαθά, τα οποία ετοίμασε προ καταβολής κόσμου ο Θεός για αυτούς που Τον αγαπούν.
Η ίδια η Μητέρα του Κυρίου εμφανισθείσα πολλές φορές σε πολλούς Αγίους είπε: «Επειδή μου αρέσουν υπερβολικά οι ωραίοι ύμνοι των 24 Οίκων, θα αγαπώ, θα προστατεύω, θα σκέπω και θα φυλάττω από κάθε κακό τον Χριστιανό εκείνο, που θα με χαιρετίζη μία φορά την ημέρα με τους ύμνους τούτους και θα ζη κατά τον νόμο του Θεού».
Και για να δήτε πόσο αλήθεια είναι αυτό, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός αναφέρει ένα μόνο παράδειγμα, από τα τόσο πολλά που υπάρχουν για ένα που συνήθιζε κάθε ημέρα να λέγη τους Χαιρετισμούς.
Λέγει λοιπόν: «Να έχετε ευλάβειαν εις όλους τους Αγίους της Εκκλησίας και περισσότερον εις την Δέσποιναν Μαρίαν, διότι όλοι οι Άγιοι είνε δούλοι του Χριστού, η δε Θεοτόκος είνε Βασίλισσα του ουρανού και της γης, η οποία παρακαλεί τον εύσπλαγχνον Χριστόν δια τας αμαρτίας μας. Δια τούτο πρέπει και ημείς να τιμώμεν την Δέσποινάν μας με νηστείας και ελεημοσύνας.
Ένας άνθρωπος ονομαζόμενος Ιωάννης ενικήθη και έγινε κλέπτης, έγινε και καπετάνιος εις 100 κλέπτας· αλλά είχε πολλήν ευλάβειαν εις την Θεοτόκον και κάθε πρωΐ και εσπέρας έλεγε τους Χαιρετισμούς της Παναγίας. Θέλων ο πανάγαθος Θεός να τον σώση δια την ευλάβειαν οπού είχεν εις την Θεοτόκον, έστειλεν ένα άγιον ασκητήν, τον οποίον άμα είδον οι κλέπται τον έπιασαν. Τους λέγει ο ασκητής: Σας παρακαλώ, να με υπάγετε εις τον καπετάνιον σας, διότι έχω να σας ειπώ λόγον δια το καλόν σας. Τον υπήγαν εις τον καπετάνιον και του λέγει: Κράξε μου όλα τα παλληκάρια να έλθουν να σας ειπώ ένα λόγον. Τους κράζει ο καπετάνιος και ήλθαν. Λέγει ο ασκητής: Δεν έχεις άλλον; Έχω, λέγει, ένα μάγειρον. Λέγει ο ασκητής: Κράξε τον να έλθη. Και άμα ήλθε, δεν ηδύνατο να ιδή τον ασκητήν ο μάγειρος, αλλ᾽ εγύριζε το πρόσωπόν του εις άλλο μέρος. Τότε λέγει ο ασκητής εις τον μάγειρον: Εις το όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού σε προστάζω να με ειπής ποίος είσαι και ποίος σε έστειλε και τι κάμνεις εδώ που κάθεσαι; Απεκρίθη ο μάγειρας και λέγει:
Εγώ είμαι ψεύτης και πάντοτε το ψεύδος λαλώ· αλλά τώρα, επειδή με έδεσες με το όνομα του Χριστού, δεν ημπορώ παρά να ειπώ την αλήθειαν. Εγώ λοιπόν είμαι διάβολος, και με έστειλεν ο μεγαλύτερός μου να δουλεύω τούτον τον καπετάνιον και να τον φυλάγω να τον ευρώ καμμίαν ημέραν οπού να μη διαβάζη τους Χαιρετισμούς της Παναγίας, να τον βάλω εις την κόλασιν. Και έχω τώρα 14 χρόνους οπού τον φυλάγω, και δεν εύρον καμμίαν ημέραν οπού να μη διαβάζη το «Άγγελος πρωτοστάτης». Τότε λέγει ο ασκητής: Σε προστάζω εις το όνομα της Αγίας Τριάδος να γίνης άφαντος και πλέον να μη πειράξης τους χριστιανούς. Και ευθύς έγινεν άφαντος ο διάβολος ωσάν καπνός».
Επίσης στο βιβλιαράκι των Χαιρετισμών των εκδόσεων του «Ο.Τ.» στον πρόλογο γράφει ο π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος †.
«Την μεγάλην Τεσσαρακοστήν, κάθε Παρασκευή βράδυ, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί κατακλύζουν τους Ι. Ναούς, για ν᾽ ακούσουν τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου. Εκεί μέσα στο ιερό περιβάλλον, στη κατάνυξι, στο λιβάνι που μοσχοβολά δονούνται οι ψυχές και αντιλαλούνε οι θόλοι των τρούλλων από τις υπέροχες του Ακαθίστου Ύμνου ψαλμωδίες και τα ασύγκριτα «ΤΗ ΥΠΕΡΜΑΧΩ ΣΤΡΑΤΗΓΩ ΤΑ ΝΙΚΗΤΗΡΙΑ» και τα «ΧΑΙΡΕ ΝΥΜΦΗ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ».
Η Ακολουθία των Χαιρετισμών καθιερώθηκε και επαναλαμβάνεται συνεχώς από το 626 μ.Χ. Από τότε που η Κωνσταντινούπολις βρέθηκε σε μεγάλο κίνδυνο και σώθηκε με τη βοήθεια της Παναγίας. Ο Στρατός του Βυζαντίου με τον αυτοκράτορα Ηράκλειο έλειπε. Πολεμούσαν στα βάθη της Ασίας εναντίον άλλων εχθρών, των Περσών, που είχανε πάρει τον Τίμιον Σταυρόν από τα Ιεροσόλυμα. Στην Πόλι μείνανε μόνον τα γυναικόπαιδα και οι Κληρικοί. Σ᾽ αυτή τη στιγμή κατέφθασαν από Βορρά οι βάρβαροι Άβαροι και πολιόρκησαν την Πόλι από ξηράς και από θαλάσσης με πολυάριθμον στρατόν και άφθονα πλοία.
Ο Χαγάνος, ο αρχηγός τους, παρήγγειλε στους πολιορκημένους ότι δεν θα γλυτώσουν, παρά μόνον αν γίνουν πουλιά και πετάξουν από τον ουρανόν η γίνουν ψάρια και φύγουν κάτω από την θάλασσα. Και όμως σώθηκε η Πόλις με τη δύναμι της Παναγίας.
Στην κρίσιμη αυτή στιγμή ο Πατριάρχης Σέργιος μαζί με τους μοναχούς και την ολίγη φρουρά ανέλαβε την υπεράσπιση της Πόλεως. Προς τούτο κατέφυγαν στην Παναγία και με δάκρυα ζήτησαν την προστασία Της. Και η Παναγία τους έσωσε θαυματουργικώς. Διότι έπεσε θανατηφόρος επιδημία στο στρατόπεδο των εχθρών και το απεδεκάτισε. Θαλασσοταραχή πρωτοφανής ενέσκηψε και τους συνέτριψε τα πλοία στον Κεράτιο Κόλπο! Έπειτα από αυτά ο πριν υπερήφανος Χαγάνος μάζεψε τα υπολείμματα του στρατού του, έλυσε την πολιορκία και έφυγε άπρακτος και ντροπιασμένος.
Από την μεγάλη τους τότε ευγνωμοσύνη οι κάτοικοι της Βασιλευούσης πήγαν στον Ι. Ναό της Παναγίας των Βλαχερνών και έψαλαν τον Ακάθιστο, τον οποίον συνέθεσε ο Πατριάρχης Σέργιος».
πηγη: orthodoxostypos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου