Ὁ χριστιανὸς πρέπει νὰ πονᾶ βαθιὰ γιὰ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς του. Αὐτὸ εἶναι τὸ πρωταρχικό του καθῆκον. Ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι μόνο μέσα γι’ αὐτὴ τὴν ἐργασία τῆς σωτηρίας. Ἡ αἰώνια σωτηρία τῆς ψυχῆς εἶναι τόσο ἀναγκαία, ὥστε χωρὶς αὐτὴν τὸ πᾶν στὸν κόσμο εἶναι μηδέν.
Ὅλες οἱ χαρὲς τοῦ κόσμου, ὅλες οἱ ὡραιότητες, τὰ δῶρα, ὅλες οἱ ἐπιστῆμες, οἱ τέχνες, τὰ ἐπαγγέλματα πρέπει νὰ ἐκτιμοῦνται μόνο στὸ μέτρο στὸ ὁποῖο συμβάλλουν στὴν ἀπόκτησι τῶν ἀρετῶν.
Ἀλήθεια, ὠφέλιμο εἶναι τὸ ἔργο ἐκεῖνο ποὺ γίνεται γιὰ τὴν ἀπόκτησι τῆς αἰωνίου ζωῆς καὶ ὄχι ἡ ἄνεσις καὶ τὰ ἐπίγεια ἔργα. Εἶναι τελείως ἀνόητος ἐκεῖνος ποὺ φροντίζει περισσότερο γι’ αὐτά, τὰ ὁποῖα δὲν θὰ τὸν βοηθήσουν καθόλου γιὰ τὴν σωτηρία του.
Ἐὰν θέλης νὰ ζήσης σαρκικά, θὰ χάσης τὴν ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα σου, ἐνῶ, ἐὰν θέλης νὰ ζήσης μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, τότε θὰ σώσης καὶ τὰ δύο: καὶ τὸ σῶμα σου καὶ τὴν ψυχή σου.
Ἐὰν ἐπιθυμῆς τὴν σωτηρία, κᾶνε ὅ,τι ἠμπορεῖς γι’ αὐτήν. Ὅπως εἶναι ἁμαρτία νὰ κάνης τὸ κακό, ἔτσι εἶναι ἁμαρτία νὰ μὴ κάνης τὸ καλό.
Δὲν ἠμπορεῖ νὰ θεωρηθῆ δοῦλος τοῦ Κυρίου ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ὑποτάσσεται στὶς ἐπιθυμίες του.
Ὅποιος ἀποφεύγει τὴν ὑπομονή, ἀποφεύγει καὶ τὴν σωτηρία. Ἡ σωτηρία δὲν εἶναι μόνο νὰ μὴ κάνης τὸ κακό, ἀλλὰ καὶ νὰ ὑπομένης μὲ ἀνδρεία τὸ κακό.
Τί πολλοὶ κόποι καταβάλλονται γιὰ τὸν ἐπίγειο μισθό! Ἄραγε δὲν πρέπει νὰ κοπιάσουμε περισσότερο γιὰ τὴν οὐράνια ἀμοιβή; Εἶναι μεγάλος ὁ ἀγώνας γιὰ τὶς ἀρετές, ἀλλὰ εἶναι μεγαλύτερος ὁ μισθὸς καὶ τιμιώτερη ἡ ἄσκησις.
Γιὰ ἕνα πουλὶ ποὺ πετᾶ στὸν ἀέρα ἄραγε εἶναι βαρειὲς οἱ πτεροῦγες του; Ὄχι. Ἔτσι ἀκριβῶς καὶ γιὰ τὸν ἀληθινὸ χριστιανὸ δὲν εἶναι δύσκολες οἱ ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ, διὰ τῆς ἐφαρμογῆς τῶν ὁποίων ἡ ψυχή μας ἐνισχυομένη πετᾶ στὸν οὐρανό.
Μακάριος εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἀρχίζει καλά, ἀλλὰ καὶ τελειώνει καλὰ τὸν ἀγῶνα του. Ἡ ἄσκησις τῆς μετανοίας καὶ τῆς μάχης μὲ τὰ πάθη πρέπει νὰ γίνεται σὲ ὅλη μας τὴν ζωή.
Τὰ ἔργα ποὺ δὲν γίνονται μὲ καλὴ πρόθεσι ὁμοιάζουν μὲ σῶμα χωρὶς ψυχὴ καὶ ὁ Θεὸς τὰ ἀπορρίπτει.
Ὅλες οἱ ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ ἑνώνονται στὴν ἐντολὴ τῆς ἀγάπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου