άρθρο του δασκάλου Σάββα Ηλιάδη
Ο Οικουμενισμός, που αποτελεί το όργανό της Νέας Τάξης Πραγμάτων στο χώρο της Εκκλησίας, μεταξύ των άλλων κακών, εργάζεται μεθοδικά για την αλλοίωση, κατάργηση και αντικατάσταση(;!) των αγίων αρετών στην Ορθόδοξη Εκκλησία, και μάλιστα εκ των έσω. Αγωνίζεται, επί παραδείγματι, για την ανάδειξη της αγάπης ως κορυφαίας αρετής και παράλληλα απαξιώνει και σχετικοποιεί την πίστη στην Αλήθεια. Αγάπη όμως δίχως πίστη στην Αλήθεια είναι ψέμα και απάτη.
Ενεργεί καταχρηστικώς, αφού καπηλεύεται με περισσό θράσος αυτές τις θεόσδοτες, ζωογόνες και αληθείς αρετές, όπως εξαρχής και διά παντός φανερώνονται και ενεργούν μέσα στην Παράδοση, με την πλήρη και καθαρή μορφή, αλλά και με την ουσιώδη και σωστική δύναμή τους.
Οι εργάτες του τις ιδιοποιούνται και τις διδάσκουν αυθαίρετα, χωρίς να έχουν ζήσει την εμπειρία τους. Και επιπλέον, ενώ αποσιωπούν και βάζουν στο περιθώριο βασικές ευαγγελικές αρετές, ανακαλύπτουν και «κατασκευάζουν» νέες, επίπλαστες, ανάρετες αρετές, τις οποίες προωθούν, διδάσκοντάς τες στο λαό. Προσπαθούν να τις θεμελιώσουν αναιδώς και ανενδοιάστως πάνω σε μεταπατερικές, και νεοπατερικές θεολογίες και σε αντιπατερικές θεωρίες, αλλοιώνοντας την Αλήθεια, την ορθόδοξη πίστη. Μιλάνε, δηλαδή, για τα ίδια θέματα που μίλησαν οι άγιοι, αλλά, ως αμέτοχοι της θείας Χάριτος, προσπαθούν να περάσουν την πάσχουσα δογματικώς θεολογία τους με σκοπό την αλλοίωση του ήθους και ορθοδόξου κριτηρίου του λαού του Θεού.
Οι αρετές είναι απόσταγμα του αίματος και των δακρύων των αγίων μας, άρα και γέννημα ουράνιο, γνήσιο και καθαρό της Παράδοσης της Εκκλησίας μας. Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος συνοψίζει αυτήν την αλήθεια, αρχίζοντας το λόγο του για τον άγιο Αθανάσιο με τη φράση: «Ἀθανάσιον ἐπαινῶν, ἀρετὴν ἐπαινέσομαι. Ταυτὸν γὰρ, ἐκεῖνόν τε εἰπεῖν, καὶ ἀρετὴν ἐπαινέσαι, ὅτι πᾶσαν ἐν ἑαυτῷ συλλαβὼν εἶχε τὴν ἀρετὴν, ἢ, τό γε ἀληθέστερον εἰπεῖν, ἔχει. Θεῷ γὰρ ζῶσι πάντες οἱ κατὰ Θεὸν ζήσαντες, κἂν ἐνθένδε ἀπαλλαγῶσι». (Λόγος κα΄. Εἰς τὸν μέγαν Ἀθανάσιον ἐπίσκοπον Ἀλεξανδρείας).
Αυτές τις αρετές τις μεταλλάσσουν, τις προσδίδουν άλλο νόημα και από σωστικά πνευματικά ιάματα τις μετατρέπουν σε θανατηφόρα δηλητήρια, για την νέκρωση της ψυχής. Ως συνεργάτες δε των κοσμικών αρχών και εξουσιών, μεθοδεύουν δολίως την χειραγώγηση του λαού του Θεού και την επιβολή μιας κακόζηλης, καινοφανούς, κενόσοφης αλλά και απάνθρωπης κοινωνικής, πολιτικής, πολιτιστικής ομογενοποίησης. Κυρίως όμως, ενός εξουθενωτικού θρησκευτικού συγκρητισμού, κατάλληλου για την προετοιμασία των ανθρώπων, ώστε να υποτάσσονται εύκολα, δίχως αντιστάσεις σε οποιασδήποτε μορφής ολοκληρωτικά συστήματα.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας μάς διδάσκουν καθαρώς, αλλά και εμμέσως, πλην σαφώς, πώς να φυλαχτούμε από αυτές τις παγίδες και να στηριχτούμε πρώτα στις ένθεες αρετές. Σ` αυτές που δωρίζονται στις ταπεινές καρδιές από τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος και μας φωτίζουν, για να ζήσουμε μακριά από την πλάνη και μέσα στην πραγματική ελευθερία. Αυτοί απηχούν και ερμηνεύουν κατά κανόνα τις απόψεις της Αγίας Γραφής περί αρετής. Προκειμένου δε να τονίσουν τις επί μέρους αρετές, αναφέρονται στα πρόσωπα, και στα ιδιαίτερα χαρίσματά τους, της Παλαιάς Διαθήκης και της Καινής ή σε μάρτυρες και αγίους της Εκκλησίας, τους οποίους παρουσιάζουν ως υποδείγματα αρετής.
Η ενάρετη ζωή και ο αρετηφόρος λόγος των αγίων, που λάμπουν και φωτίζουν από τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, μας στηρίζουν, μας καθοδηγούν και μας βοηθούν, να θεμελιώσουμε εσωτερικά το ένθεο φρόνημα. Να μπορέσουμε να δούμε και να εκφράσουμε στο βίο και στην πολιτεία μας τις αρετές με ορθή αξιολόγηση. Εξάλλου, στην εν Χριστώ αληθινή ζωή, η αξιολόγηση και η κατάταξη των αρετών δεν γίνεται με τα γνωστά ανθρωποκεντρικά κριτήρια αλλά με τρόπο μυστικό και ιεροκρύφιο: «Ἁγίῳ Πνεύματι πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται, καὶ καθάρσει ὑψοῦται λαμπρύνεται, τῇ τριαδικῇ Μονάδι ἱεροκρυφίως». (Αναβαθμοί Δ΄ Ήχου, Α΄Αντιφωνο).
Οι άνθρωποι λησμονούν, αλλά οι πνευματικοί νόμοι δεν παύουν ποτέ να λειτουργούν! Διότι συνεχίζει στο λόγο του ο άγιος Γρηγόριος: «Ἀρετὴν δὲ ἐπαινῶν, Θεὸν ἐπαινέσομαι, παρ᾿ οὗ τοῖς ἀνθρώποις ἡ ἀρετὴ». Σύμφωνα με αυτό, η αυθαίρετη αλλοίωση των αρετών είναι ύβρις κατά του Θεού, πλάνη και αίρεση.
Όλα τα κακά, που κατά τρόπο χειμαρρώδη πνίγουν σήμερα τον κόσμο και την πατρίδα μας, έλκουν την γέννα τους από τον Οικουμενισμό! Κάτω από τη σκιά του Οικουμενισμού συνεχίζουν να διενεργούνται σήμερα όλα τα προδοτικά αντίχριστα και αντεθνικά έργα, όλων των επισήμων κρατικών, εκκλησιαστικών, και λοιπών, προσώπων και φορέων. Τίποτε δεν είναι τυχαίο ούτε άσχετο και ανεπηρέαστο από την κακοδοξία αυτή, που εργάζεται πλέον ανεμπόδιστη σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Απολύτως τίποτε! Ακόμη και αυτή η συνάλγηση της φύσεως, με τα ακραία καταστροφικά ξεσπάσματα! Είναι νόμος πνευματικός! Δεν μπορεί να τρελάθηκε έτσι ξαφνικά ο κόσμος! Δεν είναι δυνατόν να ανατρέπονται αρχές, αξίες, σεβάσματα και ιερά και όσια αιώνων μέσα σε τόσο σύντομο χρόνο και μάλιστα με τέτοια ορμή και πάθος!
Αν δεν το πιστέψουμε αυτό, αν δεν το τοποθετήσουμε στην κορυφαία θέση της καρδιάς μας, αν δεν κάνουμε αίτημα προσευχής την μετάνοια των πρωτεργατών ιεραρχών και λοιπών συνενόχων τους, ώστε να επιστρέψουν στην Αγία Πατερική Παράδοση και να επανορθώσουν, δεν θα υπάρξει θείο έλεος, διότι, απλούστατα, δεν θα είναι του συμφέροντός μας!
Σάββας Ηλιάδης
Δάσκαλος
Κιλκίς, 10-11-2018
πηγη: https://oikohouse.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου