… Ο Γέροντας έδειχνε πάντοτε μεγάλη αυστηρότητα , όσον αφορά την κλοπή. Όταν έδινε οδηγίες στις αδελφές του, του Ντιβέιεβο, ήταν γενικά πολύ διαλλακτικός και επιεικής στους κανονισμούς του, όσον αφορά την προσευχή, το φαγητό κ.λ.π. Αλλά από την άλλη πλευρά απαιτούσε υπακοή και εργασία και επιπλέον έδινε την εντολή ότι εκείνες οι οποίες είχαν υποκύψει στο αμάρτημα της κλοπής δεν θάπρεπε να μένουν πια στην μονή, αλλά να απομακρύνονται αμέσως.
«Δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο από έναν ληστή», έλεγε στην Ξένια Βασίλιεβνα. «Αυτός είναι αιτία πλήθους αμαρτιών»
Μάλιστα είναι καλύτερα να κρατήσει κανείς κάποιον άσωτο, Μητέρα, γιατί αυτός καταστρέφει την δική του ψυχή και δίνει λόγο για αυτό ο ίδιος. Αλλά ο ληστής καταστρέφει τα πάντα , και τον εαυτό του και τον γείτονά του, Μητέρα».
Ο Γέροντας επέπληττε όχι μόνον τους απλούς ανθρώπους αλλά και τους ευγενείς, εάν έβλεπε ότι δεν μπορούν να σωθούν με την καλωσύνη.
Κάποτε ένας γαιοκτήμονας επιστρέφοντας από το ταξίδι του στην Κριμαία σταμάτησε στο Σαρώφ. Την ώρα της Λειτουργίας προσευχόταν γονατισμένος και με δάκρυα μπροστά σε μία εικόνα της Θεομήτορος. Ο Γέροντας ήταν στο ερημητήριο εκείνη την ημέρα. Έδωσαν στον ταξιδιώτη έναν δόκιμο από την μονή, για να τον οδηγήσει στον Γέροντα, αλλά ο Γέροντας αρνήθηκε να τον δεχθεί και είπε στον δόκιμο:
«Σε ικετεύω, στο όνομα του Κυρίου, να αποφεύγεις τέτοιους ανθρώπους στο μέλλον. Ο άνθρωπος αυτός είναι υποκριτής. Είναι μία παρά πολύ αξιοθρήνητη, χαμένη ψυχή».
Δεν μπορούσε να γίνει τίποτε. Ο οδηγός είπε στον άνθρωπο ότι ο Γέροντας είχε αρνηθεί να τον δει και καθώς επέστρεφαν στο μοναστήρι εξήγησε ευγενικά τον λόγο στον γαιοκτήμονα. Τότε ο άνθρωπος άρχισε να κλαίει με λυγμούς με πλήρη ειλικρίνεια και εξομολογήθηκε στον δόκιμο τις εσφαλμένες σκέψεις και προθέσεις του.
Ο Αρχιμανδρίτης Νίκων (Κονομπέιεφσκυ) , τον οποίο ο π. Σεραφείμ είχε ρωτήσει κατά την διάρκεια της συνομιλίας τους για τον μοναχισμό «μήπως τυχόν απεχθάνεται τον γάμο», κατέγραψε αργότερα μία περίπτωση κατά την οποία ο π. Σεραφείμ επέπληξε έναν υψηλόβαθμο αξιωματούχο.
Μόλις έφθασε με την οικογένειά του από το Νίζνι-Νόβγκοροντ, πήγε μερικές φορές στο κελλί του Αγίου να πάρει την ευλογία του. Όλα τα μέλη της οικογένειάς του είχαν ήδη αξιωθεί να πάρουν ευλογία∙ μόνον αυτόν δεν είχε δεχθεί ο Γέροντας. Όταν ο άνθρωπος αυτός χτύπησε την πόρτα , ο π. Σεραφείμ απάντησε από μέσα:
«Δεν είμαι στο σπίτι, δεν έχω χρόνο».
Αυτό επαναλήφθηκε πέντε φορές. Τότε εκείνος ζήτησε από τον Κονομπέιεφσκι , ο οποίος τότε ήταν νεαρός φοιτητής του Σεμιναρίου, να τον πάει στον Γέροντα. Είπαν την Ευχή και αμέσως ο π. Σεραφείμ άνοιξε την πόρτα και καλωσόρισε τον αξιωματούχο, σαν να μην είχε συμβεί τίποτε. Έπειτα του είπε:
«Σου είπα από την πόρτα ό,τι λένε οι υπηρέτες σου σε εκείνους που έρχονται σε σένα για τις διάφορες ανάγκες τους: “Ο κύριος δεν είναι στο σπίτι!” “Δεν έχει καθόλου χρόνο”! Εξοργίζοντας τον πλησίον σου με την άρνησή σου , εξοργίζεις τον Ίδιο τον Θεό»!
Ο κοσμικός στρατηγός δέχθηκε ταπεινά την επίπληξη , έβαλε μετάνοια πέφτοντας στα πόδια του Γέροντα, ενώπιον του φοιτητή του Σεμιναρίου, και υποσχέθηκε ποτέ ξανά στο μέλλον να μην επιτρέψει αυτήν την τακτική του ψεύδους η οποία είναι τόσο συνηθισμένη στους πλούσιους , αλλά είναι τόσο μεγάλος πειρασμός για τους φτωχούς επισκέπτες.
Ακόμη ο π. Σεραφείμ αρνιόταν μερικές φορές τα χρήματα που του έφερναν για την ανέγερση της μονής του ναού, ως «ακάθαρτα και όχι ευάρεστα στην Ουράνια Βασίλισσα».
Κάποτε , η Αδελφή Ξένια Βασίλιεβνα ήρθε σε αυτόν και δίχως να πει το όνομα του δωρητή, χαρούμενα του ανακοίνωσε ότι είχαν λάβει την υπόσχεση πως θα κτιζόταν ένας ναός στο Ντιβέιεβο. Αλλά ο Γέροντας απάντησε:
«Μην χαίρεσαι υπερβολικά και μην ελπίζεις πολύ στους ευεργέτες . Και ποιός σου το υποσχέθηκε αυτό, χαρά μου;»
«Ο Προκουντίν», απάντησε η Ξένια.
«Εκείνος ο άνθρωπος»! αναφώνησε ο π. Σεραφείμ. «Δεν μπορείς να πάρεις εκείνα τα χρήματα για κανένα λόγο, Μητέρα, και πρέπει να αρνηθείς. Έχει ήδη μιλήσει σε εμένα και στον Μίσενκα σχετικά με αυτό, αλλά δεν του έδωσα την συγκατάθεσή μου, Μητέρα. Να θυμάσαι μια για πάντα, δεν είναι ευάρεστα στον Κύριο και στην Πάναγνη Μητέρα Του όλα τα είδη των χρημάτων. Και δεν θα μπουν στην Γυναικεία Μονή μου οποιασδήποτε προέλευσης χρήματα.
Και τί σημασία έχει, αν κάποιοι άνθρωποι θα ήταν πάρα
πολύ ευχαριστημένοι να δώσουν, αρκεί και μόνον να τους
το ζητούσαμε! Αλλά η Ουράνια Βασίλισσα δεν θα δεχθεί οποιασδήποτε προέλευσης χρήματα. Κοίταξε τί χρήματα είναι! Υπάρχουν τα χρήματα της αδικίας, των δακρύων και του αίματος. Δεν έχουμε ανάγκη από τέτοια χρήματα. Δεν πρέπει να τα δεχθούμε, Μητέρα»!...
Πηγή: Από το βιβλίο: «Ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ
Πνευματική Βιογραφία»
Αρχιμανδρίτου π. Λάζαρου Μουρ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ
πηγη: diakonima.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου