"Όταν ο Χαρίλαος Φλωράκης πήγε στο Άγιο Όρος" - Ένα συγκλονιστικό κείμενο

"Μακάρι να 'χα πάει νωρίτερα και 'γω θα 'μουν καλύτερα και ο τόπος"!!!

Χ.Φλωράκης, μετά το τέλος της επίσκεψης στο Περιβόλι της Παναγίας.

Ας δούμε ένα αντιφατικό ταξίδι... Το ταξίδι του Χαρίλαου Φλωράκη στο Άγιο Όρος καθώς και τα της κηδείας του.

Γύρω στο 1995 μια τριμελής ομάδα που αποτελείται από το Χαρίλαο Φλωράκη, το συμμαθητή και φίλο του ηθοποιό Τίτο Βανδή καθώς και ένα νέο δημοσιογράφο, επισκέπτονται το Άγιο Όρος. Ο Χαρίλαος συνοδεύεται και από δύο άτομα της προσωπικής φρουράς. Ζητά επιτακτικά από τους συνοδούς αστυνομικούς ν' αφήσουν τα όπλα τους στην Ουρανούπολη, πράγμα που έγινε.

Όμως με το μπάσιμο στο Όρος άρχισαν να γίνονται μερικά ευτράπελα από θερμόαιμους-που πάντα υπάρχουν - πράγμα που αναγκάζει τους αστυνομικούς να δανεισθούν δύο όπλα από την Δάφνη. Αυτό είναι το καλαμπούρι μας καθώς και το ότι συνάντησε συναγωνιστές να είναι τώρα μοναχοί που μαζί του θυμήθηκαν τα παλιά!!!

Στις Καρυές τον ξενάγησε ο λόγιος μοναχός π. Μωυσής που μου τόνισε με πόσο σεβασμό άκουγε την ενημέρωση που του έγινε. Μια μέρα φιλοξενήθηκε στο κελλί του π. Ιερόθεου του βιβλιοπώλη των Καρυών. Ήταν ημέρα νηστείας και έφαγε τα νηστίσιμα που του παρέθεσαν. Τα βρήκε πολύ νόστιμα και στην κουβέντα με τα καλογέρια της συνοδείας μίλησε με σεβασμό για το άβατο και τους νόμους του Αγίου Όρους που όφειλε να σεβαστεί η Ευρώπη. «Δεν έκανε όμως το Σταυρό του».

Ιδού και το μυστήριο. Μ' ένα τζιπ μόνος με τον οδηγό του, εξαφανίζεται προς άγνωστη κατεύθυνση. Κρύος ιδρώτας αρχίζει να λούζει τους αστυνομικούς. Τι έγινε ο Χαρίλαος...;

Επιστρέφει μετά από αρκετές ώρες έχοντας αφήσει άναυδη τη συνοδεία του χωρίς να τους πει που πήγε. Είναι πολύ πιθανό μου 'παν οι πατέρες στην Ιβήρων να επισκέφθηκε το Ρουμάνο Μοναχό που πρόσφατα απεβίωσε.

Έχουμε και μια επίσκεψη στη Σιμωνόπετρα που με σεβασμό γράφει στο βιβλίο του προσκυνητή. Κάπως έτσι λοιπόν έγινε το ταξίδι αυτό. Φτάνοντας στην Ουρανούπολη κάνει τις ακόλουθες δηλώσεις:

Βρε παιδιά, περίμενα να βρω μέσα στο Όρος γέρους μοναχούς και απεναντίας είδα νέα παιδιά, σπουδαγμένα...

Η εξομολόγηση του Φλωράκη

Ο άλλοτε Γραμματέας του Κ.Κ.Ε. μακαρίτης τώρα Χαρίλαος Φλωράκης, γνωστός ως καπετάν Γιώτης κατά τον εμφύλιο πόλεμο, είχε κάνει κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του μεγάλη στροφή προς τη χριστιανική πίστη. Μάλιστα, είχε επισκεφθεί το Άγιον Όρος και είχε εξομολογηθεί σε Αγιορείτη ιερομόναχο.

Πρόσφατα ήρθαν στη δημοσιότητα λεπτομέρειες από το συγκλονιστικό αυτό γεγονός. Ο ιερομόναχος π. Αθανάσιος Σιμωνοπετρίτης εξιστόρησε σε συνέντευξη του πώς συνάντησε και πώς εξομολόγησε τον Φλωράκη (ιστοσελίδα www.synodoiporia.-blogspot.com/2011/03/video_12.html του Διαδικτύου).

Διηγείται ο Αγιορείτης ιερομόναχος:

Θα σας πω για τον Χαρίλαο. Ήταν μια από τις συγκλονιστικότερες στιγμές που έζησα. Με ειδοποίησε ο Γέροντας μας, ο οποίος έλειπε, ότι θα έλθει στη Μονή μας (τη Σιμωνόπετρα) ο Χαρίλαος Φλωράκης με 6-7 συντρόφους του. «Κοίταξε να τους περιποιηθείτε». Ήρθε μαζί με τον ηθοποιό Τίτο Βανδή. Τον ρώτησα: «Πρώτη φορά έρχεσαι εδώ, κ. πρόεδρε;». «Δυστυχώς, πρώτη φορά», μου είπε. «Πως σε λένε;», με ρώτησε. «Είμαι ο π. Αθανάσιος», του είπα. «Παπά-Θανάση, ήρθα εδώ στο Άγιον Όρος και νόμιζα ότι θα βρω γέρους κατουρημένους, αλλά εδώ βρήκα μοναχούς παλικάρια σαν κυπαρίσσια. Σε ένα μοναστήρι βλέπω ένα καλογεράκι και με φωνάζει: «Γειά σου σύντροφε». «Εσύ από πού και ως που σύντροφος;». «Ήμουν αρχηγός της ΚΝΕ της Κομοτηνής, όταν ήμουν λαϊκός». «Και πως βρέθηκες εδώ;». «Δεν με ικανοποιούσε ο Μαρξ και αυτό που ήθελα το βρήκα στον Χριστό». «Όταν το άκουσα αυτό, είπε ο Φλωράκης, μου ήρθε «να άνοιγε η γη να με καταπιεί».

Πιάσαμε κουβέντα μέχρι να ετοιμαστεί το φαγητό. Τον ρώτησα: «Πώς έτσι στο Άγιο Όρος;». Άρχισε να μου λέει πως κατέληξε στο Μάρξ. «Πάντως και εσείς εδώ είσαστε ιδεολόγοι, μπράβο σας». Του απάντησα: «Δεν καθόμαστε εδώ πάνω στο βράχο για τις ιδέες αλλά για το πρόσωπο του Χριστού». «Τι πρόσωπο και ιδέα, το ίδιο είναι», μου είπε. «Δεν είναι το ίδιο –του είπα- γιατί οι ιδέες έρχονται και παρέρχονται, ο Χριστός όμως μένει στον αιώνα».

Αφού είπαμε διάφορα άλλα, του έκανα μια πρόταση: «Τώρα που ήρθες εδώ, είναι ευκαιρία να εξομολογηθείς». Με ρώτησε: «Πόσο χρονών με κάνεις;». «Εξήντα πέντε», του λέω. Βγάζει την ταυτότητα του και μου δείχνει ότι γεννήθηκε το 1914. «Βλέπεις, ογδόντα συμπληρωμένα». «Κύριε πρόεδρε, μήπως τα βιολογικά όρια είναι περιορισμένα, μήπως είναι ευκαιρία τώρα που ήρθες στο Περιβόλι της Παναγίας να ξαλαφρώσεις;». «Δεν είμαι έτοιμος», μου είπε. Του λέω: «Άρα θα έχουμε άλλη ευκαιρία;».

Τον ρώτησα αν πιστεύει στον Θεό και μου είπε μια ιστορία από το βουνό και ότι πιστεύει. Τότε του λέω: «Γιατί πολεμάτε τον Θεό σαν κόμμα;». «Έλα, ρε παιδί μου, άστα αυτά». «Κύριε πρόεδρε, κάνετε πίσω». «Έλα, ρε παιδί, μια ζωή εύκολο ν’ αλλάξεις;». «Τώρα μίλησες σωστά, κ. πρόεδρε». Είπαμε πολλά και διάφορα.

Η εξομολόγηση του Φλωράκη στον Αγιορείτη ιερομόναχο έγινε στα γραφεία του ΚΚΕ, στον Περισσό.

Συνεχίζει την εξιστόρηση ο Αγιορείτης π. Αθανάσιος:

 «Αρρώστησα και βρέθηκα στο 401 στρατιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας. Εκεί ήρθε ο διευθυντής του ΑΝΤ1, μου έδωσε το τηλέφωνο του Φλωράκη και μου είπε να του τηλεφωνήσω. Τον πήρα και του είπα: «Κύριε πρόεδρε, τι έγινε, θυμήθηκες τη φακή που έφαγες;». «Όχι μωρέ –μου λέει- θυμήθηκα την αγάπη που δείξατε σε μένα». «Σε θέλω –μου είπε- να έρθεις στο σπίτι μου, να σου κάνω το τραπέζι». «Δεν μπορώ κ. πρόεδρε». «Τότε να έρθεις εδώ στον Περισσό ή μήπως φοβάται ο Θεός να έρθει στο ΚΚΕ;».

Τέλος πάντων πήγα στον Περισσό. Ένας φύλακας με ρώτησε: «Τι θέλεις παπά;». «Θέλω τον Φλωράκη», του λέω. Με οδήγησαν. Τον βρήκα και αφού είπαμε μερικά, μου λέει: «Έχουμε ένα υπόλοιπο». «Τι υπόλοιπο;», ρώτησα. «Συ μου είπες ότι τα βιολογικά μας όρια είναι περιορισμένα. Θέλω να εξομολογηθώ». Και τονίζει ο Αγιορείτης ιερομόναχος: «Εξομολογήθηκε, ξεσκέπασε τον εαυτό του, αδελφοί μου. Έχω κάνει χιλιάδες εξομολογήσεις, τέτοια εξομολόγηση δεν έχω κάνει».

Στη συνέχεια εξιστορεί ο π. Αθανάσιος ο Σιμωνοπετρίτης: «Μετά βγήκαμε και συναντήσαμε την κ. Παπαρήγα. Εκείνη μου είπε: «Τι του κάνατε του Χαρίλαου στο Άγιον Όρος, μεταμόσχευση μυελού; Όταν ήρθε από το Άγιον Όρος μας κάλεσε όλους στο αμφιθέατρο και μας μίλησε για μιάμιση ώρα. Από τότε άλλαξε συμπεριφορά». Ο Φλωράκης τότε είπε: Έπρεπε να είχα επισκεφθεί το Άγιον Όρος από νέος. Θα ήταν καλύτερα και για μένα και για την Ελλάδα». Είπαμε και άλλα πολλά. Ύστερα θέλησε να μου κάνει το τραπέζι στο «Ιντεάλ». Του είπα ότι με περίμενε ο Αρχιεπίσκοπος και δεν μπορούσα. Με συνόδευε στην έξοδο και στο ανσανσέρ μου είπε:

«Έχω και κάτι που ξέχασα να σου πω, το έχω γράψει και στη διαθήκη μου, το λέω και σε σένα. Όταν πεθάνω, θέλω να με κηδεύσετε σαν ορθόδοξο χριστιανό, στο εξωκκλήσι του χωριού μου (της Καρδίτσας), στον Αή-Λια, να αγναντεύω τα Άγραφα και τον κάμπο». «Καλώς, κ. πρόεδρε», του είπα και αποχαιρετηθήκαμε.

Όταν πέθανε ο Φλωράκης, μας το πληροφόρησε κάποιος εργάτης. Θελήσαμε να τηλεφωνήσουμε στα γραφεία του ΚΚΕ στον Περισσό, για την εκκλησιαστική κηδεία που είχε ζητήσει. Όμως κρίναμε καλύτερα να βάλουμε την δημοσιογράφο κα Παναγιωταρέα, που είχε κάποιες σχέσεις, να τους το πει. Της απάντησαν αρνητικά, με τη φράση: «Κοίτα τη δουλειά σου. Ο Φλωράκης ανήκει στο κόμμα και το κόμμα αποφασίζει». Και ο Αγιορείτης ιερομόναχος π. Αθανάσιος κατέληξε στη συνέντευξη του: «Εμείς όμως (στη Μονή της Σιμωνόπετρας) του κάναμε εκκλησιαστική κηδεία και τρισάγιο. Όλα κανονικά».

Πηγή: «Χριστιανικοί Παλμοί», Τριμηνιαίο περιοδικό, Τεύχος Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου 2011 

Εμείς, ευχόμαστε το παράδειγμα του Χαρίλαου Φλωράκη να εμπνεύσει όχι μόνο τους σημερινούς "συντρόφους" του αλλά και όλους τους πολιτικούς και άθεους που υπάρχουν σε αυτόν τον τόπο...