Καί στήν Οὐκρανία συνεχίζεται πάντα ὁ ἀνελέητος διωγμός τῶν Ὀρθοδόξων ἀπό τό οὐκρανοναζιστικό σκυλολόϊ καί τούς ἀντίχριστους ψευτοπαπᾶδες του.
Τά ὅσα εἴδαμε πρόσφατα μέ τόν ἐμβληματικό μητροπολίτη Μπάντσεν Λογγίνο νά καταρρέει ἀπό καρδιακή προσβολή μέσα στό ψευτοδικαστήριο τοῦ φασιστοκαθεστῶτος Ζελένσκι, πρόσθεσαν ἕνα ἀκόμη θλιβερό κρίκο στήν αἱματηρή ἁλυσίδα. Λίγες μέρες μόλις μετά τήν αἱματηρή ἐπίθεση μέσα στόν καθεδρικό ναό τοῦ Τσερκάσι, ἐν ὥρᾳ Θείας Λειτουργίας, καί τόν ξυλοδαρμό τοῦ τοπικοῦ ἐπισκόπου Θεοδοσίου (ἔγραψα γιά τό συμβάν σέ προηγούμενη ἀνάρτηση).
Θυμίζω ὅτι ὁ Λογγίνος (γνωστὸς ὄχι μόνο γιὰ τὸ ἀταλάντευτο ὀρθόδοξο ὁμολογιακό του φρόνημα, ἀλλὰ βεβαίως καὶ γιὰ τὸ σπουδαῖο ἵδρυμα μὲ περισσότερα ἀπὸ 400 ὀρφανὰ καὶ παιδιὰ μὲ ἀναπηρίες ποὺ εἶχε φτιάξει στὴ Μονὴ Μπάντσεν, ὅπου ἦταν ἐπὶ χρόνια ἡγούμενος) ὑφίσταται τά πάνδεινα ἐδῶ καί πολύ καιρό (ἀπομακρύνθηκε ἀπό τό μοναστήρι του, διώκεται ποινικά μέ γελοῖες κατηγορίες, παρακρατικοί τραμποῦκοι ἔκαψαν πρό μηνῶν τό σπίτι του καί τόν ξυλοκόπησαν ἄγρια κλπ, ὅπως βλέπετε στήν 2η εἰκόνα) καί στήν διάρκεια τῆς δίκης-παρωδίας ἐναντίον του (30/10/2024) δέν ἄντεξε ὁ ταλαιπωρημένος ὀργανισμός του καί πλέον νοσηλεύεται σέ κρίσιμη κατάσταση (εἰκόνες 3,4,5).
Ἔχουμε φτάσει πλέον στό σημεῖο μέχρι καί ἀπό τήν τόσο ἐχθρική Δύση νά ὑψώνονται κάποιες φωνές διαμαρτυρίας γιά τά ὅσα ὑφίστανται οἱ Ὀρθόδοξοι στή χώρα του ἐβραιοχάζαρου κλόουν καί τῶν ρασοφόρων παλιάτσων τοῦ ἀλητήριου Ἐπιφανίου, ἀλλά ἐδῶ στήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα νά σιωποῦν οἱ πάντες ἀνερυθρίαστα. Καί γιά τόν μέν ἠθικό αὐτουργό ὅλης αὐτῆς τῆς τραγωδίας, ἐκεῖ στό πνευματικά σβησμένο καί θεοσκότεινο Φανάρι, ἔχουμε μιλήσει πολλές φορές. Γιά νά μήν τό ἐπικεντρώνουμε ὅμως μόνο ἐκεῖ, εἶναι τραγική ἡ ἔλλειψη καί ἑνός ἔστω λόγου συμπάθειας καί στήριξης πρός τήν δεινῶς διωκόμενη γνήσια Οὐκρανική Ἐκκλησία ἀπό τά χείλη τῶν Ἑλλαδικῶν ἱεραρχῶν (ἔστω ἀπό ἐκείνους πού γνωρίζουμε ὅτι δέν συμφωνοῦν μέ τό ἐκεῖ ἐξελισσόμενο αἶσχος, γιατί γιά τούς ἄλλους δέν τρέφουμε βεβαίως αὐταπάτες).
Θυμίζω ἐδῶ (ἐπειδή κάποιοι θολώνουν ἐσκεμμένα τά νερά) ὅτι ἐπισήμως ἡ Ἑλλαδική Ἐκκλησία δέν ἔπαψε ποτέ νά ἀναγνωρίζει τήν πραγματική Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας, οὔτε ἔχει ποτέ συνοδικῶς (διά συζητήσεως καί ψηφοφορίας) ἀποφανθεῖ ὅτι ἀναγνωρίζει τήν κάλπικη τοῦ καθηρημένου Ντουμένκο. Αὐτό ἔγινε πραξικοπηματικά (δέν θά ξεχάσουμε ποτέ τήν ἀπαράδεκτη ἀνακοίνωση τοῦ τότε ἐκπροσώπου Τύπου τῆς Συνόδου μητροπολίτη Ναυπάκτου) καί ἔκτοτε πέρασε καί παγιώθηκε σιωπηλά, χωρίς νά ὑπάρχει κἄν κοινή θέση – γι’ αὐτό καί βλέπουμε ἄλλους μητροπολῖτες νά μνημονεύουν τον Ἐπιφάνιο καί νά συλλειτουργοῦν μέ τούς σχισματικούς καί ἄλλους ἀκόμη καί σήμερα νά ἀρνοῦνται ἤ νά κάνουν διάφορα γιά νά τό ἀποφύγουν.
Ἐδῶ ὅμως βλέπουμε πιά ἀκόμη καί αὐτούς νά ἔχουν σιγήσει, ἀπρόθυμους ὄχι νά ἀσκήσουν κριτική στούς Βαρθολομιερώνυμους (ἐντάξει, ἐδῶ γελᾶμε), ἀλλά ἀκόμη καί νά ποῦν μία ἔστω κουβέντα γιά τό δρᾶμα πού ζοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι ἐκεῖ πάνω ἀπό τό ναζιστικό οὐκρανικό καθεστώς καί τίς παρακρατικές συμμορίες του. Παγερή σιωπή καί σέ αὐτό, ὅπως βέβαια καί σέ ὅλα τά ἄλλα. Ἡ Ὀρθόδοξη πατρίδα μας βουλιάζει καί χάνεται καί τό μόνο πού ἀκούγεται γύρω μας εἶναι οἱ πανηγυρικές ἰαχές καί τά δαιμονικά οὐρλιαχτά τῶν ὀργάνων τοῦ σκότους. Ἐκεῖνοι πού πρέπει νά φωνάξουν καί νά ἀντιδράσουν, σιωποῦν ἄνευ ντροπῆς. Ὅπως ὅμως ἔχουν τεράστια εὐθύνη γιά τή σιωπή τους σέ ὅλα τά μείζονα πνευματικά θέματα, ἐξίσου φταῖνε καί γιά τό δρᾶμα τῆς διωκόμενης Ὀρθοδοξίας στήν Οὐκρανία. Γιατί ἡ σιωπή εἶναι πάντοτε συνενοχή. Καί τό αἷμα πού χύνεται ἐκεῖ πάνω δέν βαραίνει μόνο τόν τραγικό Παποκαισαρίσκο της φαναριώτικης σφηκοφωλιᾶς. Βαραίνει πιά ἐδῶ καί πολύ καιρό καί τά δικά τους χέρια…
Νεκτάριος Δαπέργολας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου