Ο πόλεμος είναι μια συλλογική ψυχική ασθένεια στην οποία...

Βλέποντας την τραγωδία δισεκατομμυρίων ανθρώπων, τις καταστροφές, τους πολέμους, τις ασθένειες, τη φτώχεια, τη βλακεία, συνειδητοποιώ πόσο μικροί είμαστε. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα με αυτό. Στη Ρουμανία, υπάρχουν δύο εκατομμύρια συνταξιούχοι που ζουν με λιγότερα από 2000 lei το μήνα.

Υπάρχουν ένα εκατομμύριο παιδιά που πέφτουν για ύπνο πεινασμένα κάθε βράδυ.  Κάθε μέρα χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν από ιάσιμες ασθένειες. Εκατοντάδες αθώα μωρά σκοτώνονται στις κοιλιές της μητέρας τους, όταν υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες οικογένειες που θέλουν παιδιά. 

Τα παιδιά της Ρουμανίας λαμβάνουν λίγο περισσότερα από 200 λέι επιδόματα και οι Ουκρανοί υπάλληλοι 3500 λέι. 

Με ταρακούνησε και ο πόνος των θυμάτων στο Γαλάτι και στο Βασλούι.  Καταστράφηκαν 6000 σπίτια.  Βρώμικες σκηνές στο κρύο, όταν τα ξενοδοχεία τέθηκαν στη διάθεση των προσφύγων. 

Ένα απέραντο χάλι, μια τρομερή προδοσία, μια παγκόσμια σχιζοφρένεια, στην οποία δεν νιώθεις πια τον πόνο του άλλου, μάλλον απολαμβάνεις τα βάσανα ολιγοφρενικά, μόνο που το στραβό μυαλό σου τον έχει κατηγοριοποιήσει ως εχθρό. 

Ο πόλεμος είναι μια συλλογική ψυχική ασθένεια στην οποία ο Σατανάς χαμογελά με ικανοποίηση για το γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν αισθάνονται πλέον τον πόνο των άλλων και σκοτώνουν με ένα χαμόγελο στα χείλη, ηρωικά.  Ακόμη χειρότερα, οι υποστηρικτές της ειρήνης φτύνονται και διώκονται. 

Και πάλι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.  Πείνα, φόνος, έκτρωση, αρρώστια, πίσω από τα οποία λεγεώνες διαβόλων χαμογελούν νικηφόρα. 

Δεν μπορούμε να απαλύνουμε τον πόνο του κόσμου.  Ίσως μόνο απειροελάχιστα, δίπλα μας, μπορούμε να έχουμε έλεος. 

Και πάλι, πρέπει να δούμε τι έκανε ο Σωτήρας Χριστός ως προς αυτό.  Εντάξει, τάισε διπλάσιες χιλιάδες ανθρώπους με ψωμί που κατέβηκε από τον παράδεισο.

Αυτό που έκανε ο Χριστός για να θεραπεύσει τα δεινά του κόσμου ήταν η ΠΑΙΔΕΙΑ.  Διδασκαλία  το ευαγγέλιο. Οι εντολές. Το μήνυμα (κηρυγμα).

Δίδαξε τους ανθρώπους να είναι καλοί. 

Τούς  δίδαξε τη συγχώρεση, το έλεος, την τρυφερότητα, την παρθενία, την πίστη, την αγάπη.  Τους δίδαξε την Ανάσταση. 

Και αφού τους δίδαξε να ζουν για πάντα και να θεραπεύουν τον κόσμο, πέθανε και αναστήθηκε για χάρη τους. 

Και παραμένει μαζί τους κάθε στιγμή, στην καρδιά τους, δια της Θείας Ευχαριστίας. 

Χωρίς τον Χριστό, η ανθρωπότητα είναι ένα κρετίνο, κτηνώδες, ποταπό, άθλιο και δολοφονικό είδος. 

Αυτό είναι όλο.

Πατήρ Ιωάννης Ιστρατι.

apantaortodoxias