![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5ag1JbdfajWYGp3aqIffS8vIyly6eQQbkPiW8I4CuhvvxH-4rnV6ED59K5N_t8g2RkXdAlef1wCLMmNKGn0fa88L6jJc45nk2hBBsEM2_f0K3tpn0UOopG_DTsnN-op6PH_bSPOEs9EVDyPWUNW9UZHcpHl1syUSYyoJJWcL2gbBeNUehyphenhyphenvcbK6d-Wsrc/w640-h415/506f70bd00795a6249aefa0189b77bb2.jpg)
Ρώτησε ένας άνθρωπος με το «πνεύμα του κόσμου» ένα νεαρό παλικάρι:
– Καλά, βρε παιδί μου! Συ το πιστεύεις, ότι με τη θεία Κοινωνία έρχεται μέσα σου ο Χριστός;
Σε πόσους πια… Αφού είναι ένας!
Ο νεαρός έμεινε για λίγο συλλογισμένος. Και μετά τον ρώτησε:
– Πόσα παράθυρα έχει η πόλη μας;
– Δεν τα μέτρησα. Αλλά πολλά. Εκατοντάδες χιλιάδες. Εκατομμύρια!
– Από τα παράθυρα αυτά, δεν μπαίνει στα σπίτια μας ο ήλιος;
– Ναι, βέβαια!
– Μα πόσους ήλιους έχουμε; – Ένα. Μόνον ένα!…
– Και πως γίνεται και ο ένας ήλιος μπαίνει σε τόσες χιλιάδες σπίτια, από τόσα παράθυρα; Κάτι πήγε να ψελλίσει. Αλλά ο νεαρός πρόσθεσε: – Κοίταξε. Το λάθος είναι δικό σου, πιο σοφός είναι ο Θεός. Μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Ο Θεός είναι ασύγκριτα μεγαλύτερος από τον ήλιο.
Πηγή: zpigikam.blogspot.com , synaxipalaiochoriou.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου