Ζω, μου ΄πε ο Γέροντας, με την αγωνία του κόσμου, του κόσμου που ‘γινε μάζα, και πορεύεται σαν πρόβατο σε σφαγή, χωρίς διαμαρτυρία και προσπάθεια να ξεφύγει απ’ τα χέρια του βέβαιου θανάτου. Ο Σατανάς έχει υπνώσει τους ανθρώπους και τους χρησιμοποιεί…
Στις μέρες μας τις έσχατες, θα μεγαλώσει επικίνδυνα ο φόβος και η ανασφάλεια. Έτσι θα παραλύσουν τα πάντα από μία αδιαφορία, θα μεγαλώσει η επιθετικότητα με ομαδική μορφή και ο άνθρωπος θα ξεχάσει πως είναι άνθρωπος, πλάσμα Θεού…
Έρχονται σκληρές μέρες στη ζωή της αποστασίας μας. Δεν θα περάσει πολύς καιρός που η κυριαρχία του Σατανά θα κάνει φανερή την εμφάνισή της. Η γη θα στενάζει κάτω απ΄τη φοβερή και τυραννική κυριαρχία του. Θα μοιάζει κάθε πόλη και χωριό με φρενοκομείο, γιατί οι άνθρωποι θα τρώγονται μεταξύ τους χωρίς τύψεις, αφού θα έχουν εγκαταλειφθεί από μόνοι τους…
Η Παναγία μου έδειξε μία εικόνα και παρίστανε ανθρώπους αμέτρητους, που βούλιαζαν σε μια ατέρμονη πεδιάδα λες και τους ρουφούσε η λασπουριά, φωνάζοντας απέλπιδες φωνές. Στη θέα αυτή ένιωθες φρίκη και γέμιζες αγωνία.
Και άκουσα, μου είπε ο Γέροντας, την φωνή του Προφήτου με το στόμα το άγιο της Παναγίας να μου λέει: «Οι ποιμένες κατέστρεψαν το αμπέλι μου και το μετέτρεψαν σε βούρκο». Ο Γέροντας λέγοντας μου αυτά, είχε πάνω του όλο το παράπονο του κόσμου και όλο τον καημό της ζωής.
Το όπλο της σατανικής επιρροής θα γίνει στα χέρια των κακών, ολέθριο για όσους δεν θα έχουν πίστη… Οι άνθρωποι θα αρνηθούν στο σύνολό τους σχεδόν να μας ακούνε. Για να φανούμε χρήσιμοι, στον αυριανό άνθρωπο, πρέπει να περισσύσει σε μας, που πιστεύουμε, η καλοσύνη και η αγάπη….
Από το βιβλίο: «Θα θελήσουμε να ξυπνήσουμε, από την καταστροφική μας εκκοσμίκευση;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου