Μαθήματα εφαρμοσμένης προπαγάνδας: Μάθημα 2ο
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
Καίτοι είχε προαναγγελθεί το 2ο μάθημα εφαρμοσμένης προπαγάνδας με αντικείμενο τις νέες ηλεκτρονικές ταυτότητες, η έκτακτη συζήτηση των πολιτικών αρχηγών, η οποία έλαβε χώρα στις 31 Αυγούστου 2023 στην Ολομέλεια της Βουλής, καθιστά αναγκαία την παρεμβολή δύο ενδιάμεσων μαθημάτων εφαρμοσμένης προπαγάνδας, τα οποία θα καταστρωθούν με αφορμή το προπαγανδιστικό ρεσιτάλ που έδωσε ο Κυρ. Μητσοτάκης με την εκφώνηση της ομιλίας του.
Ό,τι ακούστηκε από τα πρωθυπουργικά χείλη ήταν μια ξεδιάντροπη εφαρμογή των τεχνικών της προπαγάνδας. Δυστυχώς για τον κ. Μητσοτάκη και ευτυχώς για τους άγρυπνους αναλυτές της φρικαλέας κατάστασης που ζούμε, στην ομιλία του παρεισέφρησε ένα στοιχείο που ενισχύει την υπόνοια ότι (και) οι (ελληνικές) πυρκαγιές είναι μέρος ενός εωσφορικού σχεδίου αποδάσωσης ολόκληρου του πλανήτη. Το πυρονέφος της νύχτας σε Αλεξανδρούπολη και Καλιφόρνια χτύπησε ένα καμπανάκι, το οποίο, βεβαίως, λίγοι το κατάλαβαν.
Ως γνωστόν, για να ξεφύγουν από τους εχθρούς τους, οι σουπιές θολώνουν τα νερά ρίχνοντας μελάνι.
Το μελάνι αυτό την καθιστά αόρατη στους διώκτες της. Γι’ αυτό, άλλωστε, με τον όρο “σουπιά” χαρακτηρίζεται ο άνθρωπος που ξεγλιστρά από τις δυσκολίες με δόλιο τρόπο.
Αντιστοίχως, μια κυβέρνηση που νομίζει ότι απευθύνεται σε κρετίνους, χαχόλους, διανοητικά καθυστερημένους ή έστω εξαιρετικά ευκολόπιστους, συνηθίζει να σκαρφίζεται μια ευφάνταστη δικαιολογία, προκειμένου να θολώσει τα νερά της φουρτουνιασμένης θάλασσας μετά τον ασταμάτητο βιασμό των δασών μας από αγνώστου ταυτότητος πυρομανείς «αόρατους εχθρούς».
Έτσι, κάποιος από τους μετρ της προπαγάνδας, οι οποίοι προσφέρουν με το αζημίωτο τις υπηρεσίες του στην άθλια και προπάντων ανθελληνική κυβέρνηση Μητσοτάκη, σκέφτηκε να κατασκευάσει το μελάνι του «πυρονέφους της νύχτας», που, ήδη σε επίπεδο ορολογίας, αφήνει με ανοιχτό το στόμα τον τηλεδιασωληνωμένο πολίτη και αιφνιδιάζει τον κομματικό αντίπαλο.
Πρόκειται για μια πρωτοείσακτη επιστημονική δικαιολογία που από την 21η Αυγούστου 2023, ημέρα συζήτησης στην Ολομέλεια της Βουλής για τις πυρκαγιές, προστέθηκε δίπλα σε άλλες δικαιολογίες του παρελθόντος, όπως εκείνη περί μικροκλίματος. Άλλος επιστημονικός όρος που έχει εισαχθεί στο «κλιματικό λεξιλόγιό» μας τα τελευταία χρόνια για να εξηγήσει ακραία καιρικά φαινόμενα είναι οι «πλημμύρες γρήγορης απόκρισης» (flash floods) 1.
Σημειωτέον ότι, εκτός του «πυρονέφους της νύχτας», ο Κυρ. Μητσοτάκης επικαλέσθηκε στην ίδια ομιλία του και ένα άλλο φαινόμενο: το «hot, dry, windy», δηλαδή τον συνδυασμό θερμού-ξηρού καιρού μαζί με τον άνεμο, εξαιτίας του οποίου επιβαρύνεται το πυρομετεωρολογικό περιβάλλον 2.
Σε διάφορα, μάλιστα, σημεία της ομιλίας του έκανε λόγο και για «μεγα-πυρκαγιές» (megafiers), δηλ. για «φωτιές-τέρατα», οι οποίες εξαπλώνονται σε ελάχιστο χρόνο και είναι εξαιρετικά δύσκολο να ελεγχθούν 3.
Είναι αξιομνημόνευτο ότι ένας αντίστοιχος όρος, δηλ. τα «μεγα-εγκλήματα» (βλ. τον γερμανικό όρο “Megadelikte”) χρησιμοποιείται στο Διεθνές Ποινικό Δίκαιο για να στεγάσει υπό έναν κοινό παρονομαστή τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, την γενοκτονία και τα εγκλήματα πολέμου 4.
Αλλά και στο πεδίο της τρομοκρατίας συναντάμε τον συναφή όρο «εγκλήματα-μαμούθ» 5.
Η διαπίστωση ότι, για την περιγραφή δύο φαινομένων, κατ’ αρχήν διαφορετικής αιτιολογίας, δηλ. μιας φυσικής καταστροφής και μιας εγκληματικής συμπεριφοράς, αξιοποιείται ένας όρος παρεμφερούς λογικής, μπορεί να ωθήσει τον αφυπνισμένο πολίτη, που έχει συνειδητοποιήσει ότι στον 21ο αιώνα μαίνεται ένας ύπουλος πόλεμος της Νέας Τάξης Πραγμάτων εναντίον της ανθρωπότητας, να κάνει την εξής σκέψη:
Μήπως τελικά όλες αυτές οι μεγα-πυρκαγιές, που εμπλουτίζονται ορολογικά με φαντεζί (συνήθως ξενόγλωσσα) επιστημονικά καρυκεύματα στο εμμονικό νεοταξίτικο φόντο της «κλιματικής κρίσης», πρέπει να ερμηνευθούν υπό το πρίσμα της τέχνης της προπαγάνδας, η οποία επιστρατεύεται ακριβώς για να θολώσει τα νερά του αντιπάλου και, όπως κάνει η σουπιά με το μελάνι της, να του κρύψει την πρόσβαση προς την οδό της αλήθειας;
Στο σημείο αυτό είναι πολύ σημαντικό να επισημανθεί ότι, καίτοι δεκάδες ιστοσελίδες έστρεψαν τους προβολείς τους πάνω στον όρο «πυρονέφος της νύχτας», ο οποίος έκανε πρεμιέρα στο εμετικό θέατρο σκιών της Ολομέλειας της Βουλής, και ειδικότερα στην παράσταση που ανέβασαν οι νεοταξίτικες μαριονέτες με τον νοερό τίτλο «Τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται», φαίνεται πως δεν δόθηκε η πρέπουσα προσοχή στην σύνδεση που έκανε η «μπλε αρχιμαριονέτα» ανάμεσα στην πυρκαγιά της Αλεξανδρουπόλεως και στις πυρκαγιές της Καλιφόρνιας.
Ειδικότερα είπε (επικαλούμενος φυσικά τους πολυαγαπημένους του «ειδικούς»):
«Στην Αλεξανδρούπολη παρατηρήθηκε για πρώτη φορά –αυτό τουλάχιστον μας λένε οι ειδικοί– το φαινόμενο του πυρονέφους της νύχτας. Ένα φαινόμενο το οποίο είχε να παρατηρηθεί σε πυρκαγιά από τις καταστροφικές πυρκαγιές της Καλιφόρνιας του 2018, όταν έχασαν την ζωή τους 18 άνθρωποι.».
Όπως, όμως, έχουμε τονίσει κατ’ επανάληψην, αλλά χωρίς να συγκινηθεί κανείς για την σπάνια πληροφορία που δημοσιοποιήθηκε σε αυτό το ιστολόγιο, η πυρκαγιά που ξέσπασε στο Μάτι είχε τα ίδια χαρακτηριστικά με πυρκαγιές που κατέκαυσαν μεγάλες δασικές εκτάσεις περιοχών της αλλοδαπής και, ειδικότερα, με τις πυρκαγιές στην Καλιφόρνια τον Οκτώβριο του 2017 και τον Νοέμβριο του 2018.
Η τεκμηρίωση της πληροφορίας αυτής επιχειρείται στο βιβλίο του Γιόχαιμ Ζόνταγκ (Joachim Sonntag) με τίτλο «2025, Μέρος 2ο: Το τελικό παιχνίδι. Ο εφιάλτης για τα παιδιά μας», στο οποίο καταγράφεται ως ενδεχόμενο να έγινε χρήση πύρινης ακτινοβολίας που προήλθε από βολές αεροσκαφών, εξοπλισμένων με ειδικά συστήματα λέιζερ 6.
Το ενδεχόμενο αυτό παρέχει μια πολύ πειστική εξήγηση για το αλλόκοτο φαινόμενο ότι, ενώ έλιωσαν κάποια αυτοκίνητα και κονιορτοποιήθηκαν σπίτια, άλλα σπίτια ή αυτοκίνητα που βρίσκονταν σε πολύ κοντινή απόσταση από τα σημεία στα οποία πέρασε η φωτιά έμειναν παντελώς άθικτα.
Ζούμε στην εποχή που κυριαρχεί η νέα τεχνολογία. Συνεπώς, για ποιον λόγο πρέπει να αναζητούμε τα αίτια των πυρκαγιών σε ένα παραδοσιακό και όχι σε ένα εξελιγμένο τεχνολογικό πεδίο;
Κινούμενοι στο ίδιο πλαίσιο, γιατί να μην είναι πιθανό, οι πάλαι ποτέ οικοπεδοφάγοι να έδωσαν την θέση τους στους πλανητοφάγους, ακριβέστερα: στους πιστούς υπηρέτες της Νέας Τάξης Πραγμάτων, οι οποίοι διαρπάττουν συστηματικώς το sui generis έγκλημα που γνωρίσαμε στο προηγούμενο μάθημα, δηλ. εκείνο της οικουμενικής δασοκτονίας;
Προπάντων, όμως, ζούμε στην εποχή της ανελέητης προπαγάνδας, η οποία αποτελεί ισχυρή ένδειξη ότι, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε πολλές άλλες χώρες, επικρατεί ένας καινοφανής ολοκληρωτισμός που στοχεύει στην ραφιναρισμένη συσκότιση της αλήθειας και στον απόλυτο έλεγχο του μυαλού των μαζανθρώπων.
Κατ’ ουσίαν πρόκειται για έναν ψυχολογικό ή πνευματικό πόλεμο, ο οποίος διεξάγεται με τα όπλα, δηλ. τις τεχνικές και τους κανόνες, της προπαγάνδας. Οι Νεοταξίτες προπαγανδιστές αποβλέπουν πρωτίστως στην κατάληψη του μυαλού μας.
Προπαγάνδα = εκ των ένδον άλωσις!
Ωστόσο, η προπαγάνδα αξιοποιήθηκε και σε παραδοσιακούς πολέμους για την παραπλάνηση του εχθρού. Μάλιστα, όπως σημειώνει ο Κρίστιαν Χάρντινγκχαους (Christian Hardinghaus):
«Σε όλους τους πολέμους του 20ού αιώνα η προπαγάνδα απεδείχθη ως ένα από τα πιο θανατηφόρα όπλα».
Ας συνοψίσουμε το δίδαγμα του σημερινού μαθήματος κάνοντας τέσσερα λογικά βήματα:
ΒΗΜΑ 1ο. Η προπαγάνδα είναι η τέχνη της πανουργίας.
ΒΗΜΑ 2ο. Ο προπαγανδιστής επιτίθεται και αμύνεται εφαρμόζοντας την μέθοδο του καμουφλάζ.
ΒΗΜΑ 3ο. Η σουπιά, κατά τον Αριστοτέλη, είναι το πανουργότατον των μαλακίων.
ΒΗΜΑ 4ο Όποιος, λογοδοτώντας για τις πυρκαγιές, επινοεί το πυρονέφος της νύχτας ή άλλους συναφείς όρους (hot, dry, windy / μεγα-πυρκαγιές) για να αποσείσει τις ευθύνες που του αναλογούν και να ρίξει το φταίξιμο στην ανωτέρα βία της δήθεν ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής, είναι ένας πανούργος προπαγανδιστής και, παραλλήλως, όσοι τον πιστεύουν ευήθη μαλάκια.
Πηγή : https://kvathiotis.substack.com/p/f14
Επ’ αυτού βλ. Βαθιώτη, Τραγικά διλήμματα στην εποχή του πολέμου κατά της τρομοκρατίας. Από την σανίδα του Καρνεάδη στο Πονικό Δίκαιο του Εχθρού, εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη, 2010, σελ. 358.
2η έκδ., 2020, σελ. 131 επ.
Kriegspropaganda und Medien-Manipulation, Europac Verlag, München 2023, σελ. 11.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου