Ο Θεός ουδέποτε μας εγκαταλείπει, ουδέποτε μας ξεχνάει. .. Ο Θεός εργάζεται αδιαλείπτως, ἕως ἄρτι, στην ψυχή του καθενός. Δεν υπάρχει χρόνος, και όταν ακόμη κοιμώμαστε και εργαζόμαστε, που δεν είναι σκυμμένος επάνω μας, για να μας δώσει αυτό που χρειαζόμαστε.
Μια στιγμή μόνο να ξεχνούσε να σκύψει επάνω μας, ευθύς αμέσως θα ερχόταν το τέλος της ζωής μας, όπως χαρακτηριστικά λέει ο ψαλμός. Εάν χάνουμε τον Θεό, εάν τον λησμονούμε, εάν δεν έχουμε την αίσθηση της παρουσίας του, είναι γιατί δεν ξέρομε να τον κρατάμε, είναι γιατί δεν έχομε βρεί τον τρόπο ώστε τα μάτια μας να είναι αποκλειστικά στραμμένα σε Αυτόν.
Ο άνδρας βρίσκει το πώς θα κρατήσει κοντά του την γυναίκα, ενώ εμείς δεν βρίσκομε τον τρόπο να κρατήσουμε την γυναίκα της δικής μας ψυχής, την Εκκλησία, την νύμφη η οποία ανεβαίνει και στους ουρανοξύστες, τρέχει και στις ερήμους, οπουδήποτε μπορεί, για να βρεί έστω και μία ψυχή που να την αγαπά.
Το κριτήριο της επιτυχίας μας είναι, εάν μπορούμε να ελκύουμε το βλέμμα του Κυρίου. Η αορασία του η πνευματική και η απουσία του η αισθητή είναι απόδειξη ότι δεν έχομε την στοιχειώδη πείρα, που έχει ο κάθε επιτυχημένος έγγαμος ως προς την δική του γυναίκα, γι' αυτό ο γάμος μας με τον Χριστό έχει αποτύχει.
Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου