Κ.Σ.
Το τραγικό με τους περισσότερους «χριστιανούς» είναι ότι επειδή, για λόγους προσωπικής ψυχοπαθολογίας κυρίως, φόρεσαν το προσωπείο του «καλού χριστιανού», θεωρούν πως αυτόματα έχουν γίνει κιόλας.
Όπως ο φαρισαίος της παραβολής, δεν απευθύνουν την προσευχή τους στον Θεό, αφού δεν Τον γνωρίζουν, αλλά στον ιδανικό τους εαυτό, στο χρυσό μοσχάρι που προσκυνάνε με την ελπίδα να το εξαγοράσουν επενδύοντας στην ατομική τους αξιοσύνη.Στον δρόμο προς την αναζήτηση του Προσώπου χρειάζεται να δοκιμάσεις πολλές μάσκες, κι αφού τις φορέσεις και τις αποποιηθείς ως αφύσικες κι αταίριαστες με το όνειρο της ψυχής, τότε θα είσαι πιο κοντά σε κείνη που προσομοιάζει περισσότερο στο αρχέγονό σου Πρόσωπο. Το μεγάλο πρόβλημα των περισσοτέρων από μας, και ιδίως των αυτοκαλούμενων «χριστιανών», είναι ότι στην ανάγκη μας για αυτοδικαίωση ταυτιστήκαμε τόσο πολύ με τη μάσκα, και ξεχάσαμε το όραμα του αληθούς Προσώπου, και κυρίως τη δυνατότητα πραγμάτωσής Του.
Η πραγματική τιμωρία
Η «τιμωρία» του υποκριτή δεν είναι το γεγονός πως δεν τον πιστεύουν οι άλλοι, αλλά το ότι ο ίδιος δεν εμπιστεύεται κανέναν.
Γρηγόρης Βασιλειάδης ψυχολόγος-ψυχοθεραπευτής ( από το βιβλίο του «Πόσο αντέχεις την αλήθεια;» εκδ. Εν πλω, γ’ εκδ.2021).
Κ.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου