Καρανίκας Παναγιώτης
Ἐπιτρέπεται ἕνας βαπτισμένος ὀρθόδοξος χριστιανός νά ὑποστηρίζει τούς ἐχθρούς τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Θεοῦ του, τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς πίστεώς του; Ὅλοι θά ἀπαντούσαμε μ’ ἕνα στόμα καί μιά ψυχή… ΟΧΙ. Νά ὅμως πού τό κάνουμε καί τό παραβλέπουμε πρός ἐξυπηρέτηση ἰδίων ἤ οἰκογενειακῶν συμφερόντων.
Ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι ὅσοι ἀπορρίπτουν ἤ διαστρέφουν τή διδασκαλία του καί πολεμοῦν τήν Ἐκκλησία του; Σέ αὐτό θά συμφωνούσαμε πάλι ὅλοι οἱ Χριστιανοί. Τά μεγάλα λοιπόν πολιτικά κόμματα πού στό παρελθόν, στό παρόν καί (βάσει ὅσων ἔχουν ἐξαγγείλει προεκλογικά) στό μέλλον πολεμοῦσαν, πολεμοῦν καί θά πολεμοῦν τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί τόν Νόμο του, δέν εἶναι ἐχθροί του; Παραθέτω μερικά γνωστά παραδείγματα τῆς ἔχθρας τους πρός τόν Ἰησοῦ Χριστό.
Θέσπιση τοῦ πολιτικοῦ γάμου (δηλαδή πορνείας μέ τή βοῦλα τοῦ κράτους), αὐτόματο διαζύγιο (κρατική διευκόλυνση στή διάλυση τῆς οἰκογένειας), ἀποκαθήλωση εἰκόνων καί τοῦ Σταυροῦ ἀπό τά δημόσια κτήρια (σύγχρονοι εἰκονομάχοι), νομιμοποίηση καί προώθηση τῶν ἐκτρώσεων (ἑκουσίων φόνων ἀνυπεράσπιστων ἀνθρώπων), ἀποποινικοποίηση τῆς βλασφημίας (καθένας εἶναι πλέον ἐλεύθερος νά βλαστημᾶ δημόσια τόν Ἰησοῦ Χριστό, τήν Μητέρα του, τήν Ἐκκλησία, τόν Σταυρό, τούς Ἁγίους κτλ.), δικαίωμα καύσης (ἀτιμίας καί βεβήλωσης) τῶν νεκρῶν σωμάτων, κλείσιμο τῶν ἱερῶν ναῶν, ἀπαγόρευση τέλεσης τῶν ἱερῶν μυστηρίων, τιμωρία εὐλαβῶν κληρικῶν καί λαϊκῶν καί ἀπόλυση ὑγειονομικῶν κατά τή διάρκεια τῆς ἐπιδημίας, προώθηση τῆς ὁμοφυλοφιλίας καί μύηση παιδιῶν καί νέων σέ αὐτή (συμμετοχή πολιτικῶν σέ παρελάσεις ὁμοφυλοφίλων, εἰσαγωγή τῆς ὁμοφυλοφιλίας στά προγράμματα ἐκπαίδευσης, δημόσια ἐπιδοκιμασία τῆς ὁμοφυλοφιλίας ἀπό πολιτικούς καί ἀγῶνας αὐτῶν γιά τά δικαιώματα τῶν ὁμοφυλοφίλων ὅπως ὁ πολιτικός τους γάμος καί ἡ υἱοθεσία ἀθώων παιδιῶν), πρόθεση νομικῆς ἀναγνώρισης καί ἄλλων φύλων πέραν τῶν δύο θεόσδοτων ἀρσενικοῦ καί θηλυκοῦ, δικαίωμα τῶν ἐφήβων νά ἀλλάζουν τό φῦλο πού τούς ἔδωσε ὁ Θεός (καί ἄν ἐσύ γονέα ἐναντιωθείς στήν ἐπιθυμία αὐτή τοῦ παιδιοῦ σου, θά θεωρηθεῖς ἀκατάλληλος κηδεμόνας μέ κίνδυνο νά σοῦ στερήσουν τό παιδί κάποτε), κατάργηση τοῦ ὀρθοδόξου χαρακτῆρα τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν καί κάποια ἄλλα πού δέν τά ἐνθυμοῦμαι τώρα.
Ἀναρωτιέμαι λοιπόν πώς εἶναι δυνατόν νά ὑπάρχουν ὀρθόδοξοι χριστιανοί καί ἄνθρωποι τῆς Ἐκκλησίας ὑποτίθεται, πού νά ὑποστηρίζουν καί ψηφίζουν κάποιο ἀπό τά μεγάλα κόμματα πού ἀποδεδειγμένα πολέμησε, πολεμᾶ καί θά ἐξακολουθεῖ νά πολεμᾶ τόν Νόμο καί τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Ἄγνοια δέν μποροῦν νά ἐπικαλεστοῦν καθότι ὅλα τά παραπάνω εἶναι τοῖς πᾶσι γνωστά. Ὁπότε, δέν εἶναι ἁμαρτία καί μάλιστα μεγάλη νά στηρίζεις καί ψηφίζεις τούς ἐχθρούς τοῦ Θεοῦ σου; Τί λόγο θά δώσεις τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως γιά τήν ψῆφο σου αὐτή; Μήπως ὅτι ὁ τάδε ὑποψήφιος πήγαινε τακτικά στήν Ἐκκλησία καί δή στίς δοξολογίες καί γι αὐτό τόν ψήφισες; Καί ἄν ἦταν ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ ὅπως λές, πώς ἀνεχόταν νά ἀνήκει σέ μία πολιτική παράταξη πού ἐχθρεύεται τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ; Γιατί δέν διαχώρισε τή θέση του; Μήπως λοιπόν μαζί μέ ἐκεῖνον ὑποκρίνεσαι καί ἐσύ; Ἐθελοτυφλεῖς; Ὁ Θεός πάντως δέν ἐξαπατᾶται ἀπό κάτι τέτοια καί γνωρίζει τά μύχια τῆς ψυχῆς μας.
Ἴσως ὅμως μοῦ πεῖς ὅτι ἄν ψηφίσω τό τάδε μικρό κόμμα πού στελεχώνεται ἀπό θεοφοβούμενους ἀνθρώπους (ὄντως θεοφοβούμενους καί ὄχι σάν κάποιους πού θυμοῦνται τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία πρίν τίς ἐκλογές ἤ ἐκείνους πού καπηλεύονται τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ στίς τηλεπωλήσεις καί στά ἕδρανα τῆς βουλῆς) καί ἐκλεγεῖ καί κυβερνήσει, θά πτωχεύσει καί καταστραφεῖ ἡ Ἑλλάδα καθώς δέν θά ἔχει τίς πλάτες τῶν μεγάλων δυνάμεων τοῦ κόσμου καί των τραπεζιτῶν. Ὄντως δέν θά ἔχει τίς πλάτες αὐτῶν, θά ἔχει ὅμως τίς «πλάτες» τοῦ Χριστοῦ πού μπορεῖ νά τούς συντρίψει ὡς σκεύη κεραμέως. Συνεπῶς ἡ ψῆφος ὑπέρ ἑνός μικροῦ κόμματος (ὄχι ὑποχείριου δορυφόρου τῶν μεγάλων κομμάτων), ἀνθρωπίνως ἀδύναμου καί ἀνίσχυρου, δίχως δυνατούς κατά κόσμον συμμάχους, ἀπαιτεῖ πρῶτα πίστη καί μετά λογική. Διότι σκεπτόμενοι ὀρθολογιστικά εἶναι ἀνέφικτο ἕνα μικρό κόμμα πού πορεύεται μέ το Σταυρό στό χέρι νά τά βάλει μέ τούς ἰσχυρούς τοῦ κόσμου. Σάν νά βλέπουμε τόν μικρόσωμο Δαβίδ ἐνώπιον τοῦ γιγαντόσωμου Γολιάθ. Βάσει τῆς λογικῆς ποιός θά πόνταρε καί στοιχημάτιζε ὑπέρ τοῦ Δαβίδ; Οὐδείς! Μέ τήν πίστη ὅμως στή θεία ἐνίσχυση ὁ Δαβίδ νίκησε τόν Γολιάθ.
Ὁμοίως ἡ μικρή καί ἀδύναμη Ἑλλάδα γιά νά ὀρθοποδήσει, νά ἀποτινάξει το ζυγό τῶν ξένων δυνάμεων πού τήν ὑποδούλωσαν πνευματικά καί οἰκονομικά μέ τή συνεργασία τῶν δικῶν μας ἄθεων, φαυλόβιων, ἐκκλησιομάχων καί ἀντίχριστων κυβερνητῶν, ἀλλά καί ἐξαιτίας τῆς δικῆς μας ἠθικῆς χαλαρότητας καί ἀπομάκρυνσης ἀπό τόν Θεό, πρέπει νά πορευθεῖ μέ πίστη στήν πρόνοια καί παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ καί εἰλικρινῆ μετάνοια. Πολλοί Χριστιανοί ὁμολογοῦμε (ὄχι ἐκ καρδίας) τό «καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα» ἀλλά ὅταν ἔρχονται ἐθνικές ἐκλογές ἐπιλέγουμε καί ἐμπιστευόμαστε ἀνθρώπους πού δέν πορεύονται μέ το Σταυρό στό χέρι ἀλλά μέ τήν σημαία τοῦ οὐρανίου τόξου στό χέρι, μέ τό νυστέρι τῆς ἔκτρωσης στό χέρι, μέ τό βιβλίο τῆς πανθρησκείας στό χέρι, μέ τήν σημαία τῆς «Βόρειας Μακεδονίας» στό χέρι κ.α. Τά ἔργα μας, ἡ ψῆφος μας δέν συνάδουν μέ τούς λόγους μας! Μέ τά χείλη μας δοξάζουμε τόν Χριστό καί μέ τήν ψῆφο μας τόν ἀνασταυρώνουμε.
Εὔχομαι ὅλοι ὅσοι εἶναι ἀποφασισμένοι ἤ σκέφτονται νά ψηφίσουν ἕνα ἀπό τά γνωστά μεγάλα πολιτικά κόμματα, νά σκεφτοῦν καλά ὅσα γράφτηκαν παραπάνω καί νά ἀναλογιστοῦν τήν εὐθύνη πού ἔχουν ἀπέναντι στό ἔθνος, στήν κοινωνία, στά παιδιά, στούς νέους, στίς οἰκογένειες. Ὁ Ἅγιος Παΐσιος δέν συνιστοῦσε νά ἀπέχουμε ἀπό τίς ἐκλογές ἀλλά νά ἀναζητοῦμε καί ψηφίζουμε ἀνθρώπους ὅσο τό δυνατόν πλησιέστερα στόν Θεό.
Οἱ ἀφελεῖς καί εὐκολόπιστοι Χριστιανοί ἄς θυμοῦνται ὅτι τό καλό δέντρο ἀναγνωρίζεται ἀπό τούς καρπούς καί ὄχι ἀπό τά φύλλα. Καρποί εἶναι οἱ νόμοι, τά διατάγματα, οἱ ἀποφάσεις τῶν κυβερνώντων ἐνῶ φύλλα ἡ ὑποκριτική τους εὐσέβεια, ἡ ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Θεοῦ, τό ἄναμμα κεριῶν, ἡ συμμετοχή σέ λιτανεῖες, δοξολογίες, ὀρκωμοσίες κτλ. Τήν μία μέρα φωτογραφίζονται στήν Ἐκκλησία σέ εὐλαβική στάση καί τήν ἄλλη μέρα παρελαύνουν μέ τούς ὁμοφυλόφιλους. Τήν μία μέρα μιλοῦν εὐλαβικά γιά τόν Χριστό καί τήν ἑπόμενη ψηφίζουν στή βουλή τό δικαίωμα ὅλων νά βλασφημοῦν ἐλεύθερα καί δημόσια τόν Χριστό. Τήν μία μέρα μιλοῦν γιά τό δημογραφικό πρόβλημα καί τήν ἄλλη μέρα ἀποκαθηλώνουν τίς ἀφίσες ὑπέρ τῆς ζωῆς τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ.
Ὁ Θεός νά μᾶς φωτίσει νά ψηφίσουμε ἀνθρώπους πού σέβονται τό θέλημά Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου