(1884-1980)
Κ.Σ.
'Ένα από τα σπουδαιότερα και αναγκαιότερα διά την σωτηρία του ανθρώπου είναι το μυστήριο της Ιεράς εξομολογήσεως, άνευ του οποίου σπάνιοι και ελάχιστοι θα εσώζοντο. Διά του μυστηρίου του Αγίου Βαπτίσματος ο άνθρωπος καθαρίζεται από της προπατορικής και από πάσης άλλης αμαρτίας. Αλλ’ επειδή το Άγιον Βάπτισμα σπάνιοι και δυσεύρετοι είναι εκείνοι οι οποίοι το φυλάττουν καθαρό, και επειδή η
φύσις των ανθρώπων είναι ευόλισθος και ρέπει πάντοτε προς την αμαρτία, ο πανάγαθος και φιλάνθρωπος Θεός και Πατήρ ημών ο Ουράνιος, ως φύσει συμπαθής, ελεήμων και εύσπλαγχνος προς το ανθρώπινο γένος, παρέδωκε μεταξύ των άλλων μυστηρίων και το μυστήριο της μετανοίας και εξομολογήσεως. Διά του μυστηρίου αυτού ο χριστιανός, μετανοών διά τας αμαρτίας τας οποίας έπραξε και εξομολογούμενος ενώπιον του πνευματικού πατρός, λαμβάνει την άφεση και καθίσταται από αμαρτωλός δίκαιος. «Εάν ομολογώμεν τας αμαρτίας ημών, πιστός έστι και δίκαιος, ίνα αφή ημίν τας αμαρτίας και καθαρίση ημάς από πάσης αδικίας», λέγει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος (Α’ Επιστ. 1, 9). Και ο θείος Χρυσόστομος μάς λέγει- «Τον ημαρτηκότα επάν τα ημαρτημένα εξείπει και την εξής ασφάλειαν επιδείξητε, αθρόον ο Θεός δίκαιον αποφαίνει».* * *
Το μυστήριο αυτό της μετανοίας και εξομολογήσεως παρέδωκε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εις τους εαυτού μαθητάς και Αποστόλους ειπών εις αυτούς° «Λάβετε πνεύμα Άγιον° άν τινων αφήτε τας αμαρτίας, αφίενται αυτοίς, άν τινων κρατήτε, κεκράτηνται» (Ιωάν. 20, 23). Οι δε θείοι Απόστολοι μετέδωκαν εις τους εαυτών διαδόχους τους Επισκόπους και αυτοί εις τους πνευματικούς πατέρας, τους Ιερείς. Εις το μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως ο πνευματικός παρίσταται ως αντιπρόσωπος του Θεού, ο δε χριστιανός προσέρχεται ως εις Αυτόν τον ίδιον Θεόν και όχι εις άνθρωπον και ομολογεί τας αμαρτίας αυτού° αφού δε ομολογήση καθαρά τας αμαρτίας του και μετανοήση ειλικρινώς, ο πνευματικός, ως έχων εξουσίαν παρά Θεού, παρέχει εις τον εξομολογούμενο και μετανοούντα την άφεση, τον λύει από τον δεσμό των αμαρτιών. Κατά την στιγμή κατά την οποία ο πνευματικός επιτιθεμένην έχων την χείρα επί της κεφαλής του μετανοούντος και εξομολογουμένου αναφωνεί° «η χάρις του Παναγίου Πνεύματος, διά της εμής ελαχιστότητος, έχει σε λελυμένον και συγκεχωρημένον», αυτή την στιγμή, με τρόπο μυστικό, αόρατο, ακατάληπτο, με πίστη μόνον δεχόμενον, ομολογούμενον και κηρυττόμενον, εξαλείφονται αι αμαρτίαι του εξομολογηθέντος και αναχωρεί καθαρός πλέον από αμαρτίας.
Εάν διά την θεραπεία των σωματικών ασθενειών οι ιατροί των σωμάτων επί πολλά έτη σχολάζουν εις την εκμάθηση της ιατρικής επιστήμης και πολλή φροντίδα και μέριμνα καταβάλλουν εις την μελέτη και εις την εξεύρεση καταλλήλων φαρμάκων και πολλή προσοχή μεταχειρίζονται διά την θεραπεία των σωμάτων, ασυγκρίτως μεγαλυτέρα επιμέλεια, φροντίδα, μέριμνα και προσοχή πρέπει να έχη ο πνευματικός διά την θεραπεία των ψυχών. Διότι όσο διαφέρει η ψυχή του σώματος, διαφέρει και η πνευματική επιστήμη της ιατρικής επιστήμης, και ο πνευματικός ιατρός του σωματικού. Δικαίως αυτή την επιστήμη ο Άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός ωνόμασε τέχνη των τεχνών και επιστήμη των επιστημών...
* * *
Κανείς ποτέ δεν πρέπει να απελπίζεται, έστω και εάν διέπραξε πολλάς αμαρτίας, αλλά να ελπίζη, ότι διά της μετανοίας θα σωθή.
(Από το βιβλίο « Για το Άπειρο Έλεος του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, εκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη, 2022).
Κ.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου