Σύμβολο ελπίδας, τύχης και μακροζωίας, η αμυγδαλιά ανθίζει μες στη βαρυχειμωνιά. Δεν φοβάται ούτε το κρύο, ούτε τον χιονιά και τ’ αγριοκαίρια. Η φύση της είναι η δύναμη της αγάπης. Αποστολή της να χαρίζει ελπίδα. Προορισμός της να υμνεί τη Ζωή!
Η αμυγδαλιά δεν κάνει μόνο έναν από τους ωραιότερους καρπούς, αλλά γεμίζει και με τα ομορφότερα άνθη. Τα περίφημα λευκά και ροζ άνθη της αμυγδαλιάς που δίνουν το δικό τους προμήνυμα για την άνοιξη. Όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα ολόγυρα μας!
Στα άνθη της οι μέλισσες ρουφάνε το νέκταρ για να παράγουν στη συνέχεια κι άλλη ζωή. Στα κλαδιά της, βρίσκουν καταφύγιο πετούμενα του ουρανού που υμνούν τον πλάστη τους. Στη θέα της, αυθόρμητα χαμόγελα ζωγραφίζονται στα πρόσωπα των ανθρώπων γεμίζοντάς τους ελπίδα και χαρά. Άλλοτε ήρεμα και άλλοτε ταραγμένα, ο άνεμος κυνηγά να ρίξει την ελπίδα από τα άνθη της, όμως αυτή αγέρωχα φυλάει τα παιδιά της.
Δεν έπαψε ποτέ της ν’ ανθίζει όσες βαρυχειμωνιές κι αν προσπάθησαν να την πτοήσουν.
Δε φοβάται να δείξει την αλήθεια της. Με αγάπη, με πίστη αληθινή, νικά όποιες αντιξοότητες και συνεχίζει θαρραλέα, όπως μοναδικά γνωρίζει.
Δε ριζώνουν χειμώνες στην καρδιά της γι’ αυτό και επιλέγει να ανθίζει μέσα στην καρδιά του χειμώνα. Έχει τον τρόπο της να μαζεύει γύρω της και να ενώνει τις μέλισσες, τα πουλιά, τους ανθρώπους. Όλοι παίρνουν από εκείνη και εκείνη χαίρεται να σκορπά απλόχερα την ομορφιά της!
Ας μην ξεχνάμε ότι κι εμείς μπορούμε να είμαστε σαν τη νυφούλα αμυγδαλιά! Παρ’ όλες τις αντιξοότητες, έχουμε τη δύναμη να παραμένουμε ψύχραιμοι και συνετοί, φορείς χαράς, με στωικότητα, ελπίδα, καρτερία ν’ αντιμετωπίζουμε την όποια βαρυχειμωνιά. Να θυμόμαστε πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο και πως ό,τι συμβαίνει μπορεί να γίνει μια ευκαιρία για να έρθουμε σε επαφή με ό,τι καλό έχουμε ξεχάσει.
Η αμυγδαλιά ανθίζει πάντα⋅ Ανθίζει θυσιαστικά, καθώς προτιμά την περιπέτεια και τον αγώνα για ζωή και δεν αρκείται στην καλοπέραση και στην ασφάλειά της. Κι εμείς ας εμπνευστούμε από το ζωντανό παράδειγμά της!
Ας μην παραιτηθούμε για να μας καταπιεί ο φόβος μας, αρνούμενοι να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και τον πλησίον ως εαυτόν. Είναι ξεκάθαρο ότι «η αληθινή αγάπη έξω βάλλει τον φόβον»! Και τούτο η αμυγδαλιά το γνωρίζει μα και το διδάσκει μοναδικά.. Γι’ αυτό και την αποκαλούν συχνά «τρελή», γιατί σαν τρέλα μοιάζει η αποκοτιά της, που όμως σκορπάει την ελπίδα, τη χαρά και την ομορφιά στη ζωή όλων μας!
Η επιλογή είναι δική μας⋅ ας μην ξεχνάμε άλλο τον πνευματικό μας εαυτό…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου