Συμπεριφορές στο μικροσκόπιο . . .

Έχουμε φτάσει στο σημείο να γίνονται όλα για το συμφέρον. Να θέλουμε κάτι από τους άλλους και οι άλλοι κάτι από εμάς.

Μια ζωή και καθημερινότητα συναλλαγών, ακόμα και στο θέμα της αγάπης και του ενδιαφέροντος. Παίρνεις τον άλλον τηλέφωνο και αμέσως σου απαντάει : «Για πες μου τι θέλεις;». «Όχι αδερφέ δεν θέλω τίποτα , απλά να δω τι κάνεις πήρα. Να δω πως είσαι.». Η ενσυναίσθηση και το πραγματικό ενδιαφέρον έχουν πλέον χαθεί. Τα πάντα έχουν μπει στο κανάλι : «Τι θέλω , τι θα μου δώσεις, αν μου κάνεις κι αν σου κάνω».

Aκόμα και από τους γονείς, τους συγγενείς ή και τους κοντινούς φίλους. Οι σχέσεις πλέον είναι συμφεροντολογικές και οι άνθρωποι μένουν κενοί, κυριολεκτικά άδειοι. Κοινωνία προσώπων και καρδιών δεν υπάρχει. Πίνεις έναν καφέ και σκέφτεσαι τι θα πεις, πώς θα το πεις, κουτσομπολιά δίνουν και παίρνουν, παρεξηγήσεις και τελικά φεύγεις από τον καφέ περισσότερο απογοητευμένος, σε σημείο που αναρωτιέσαι αν θα έπρεπε τελικά να κάτσεις σπίτι σου.

Πηγαίνεις σε τραπέζια με γονείς ή συγγενείς και μετά αναρωτιέσαι αν θα ήταν καλύτερα να είχες κάτσει σπίτι σου. Yπάρχουν περιπτώσεις που λες κάτι και ο άλλος άλλα λες και άλλα καταλαβαίνει, παρεξηγεί ακόμα και την πιο μικρή κουβέντα. Κάνεις μια αναφορά, μια μικρή τοποθέτηση και ο άλλος προσπαθεί αυτά που είπες να τα στρέψει εναντίον σου. Ακούω πολλές φορές ανθρώπους να εστιάζουν σε τοξικές συμπεριφορές άλλων ανθρώπων και να γίνονται καθηγητές, αλλά το δικό τους το κόπλεξ κατωτερότητας δεν το βλέπουν και αν τους πεις κάτι θα γίνουν θηρία.

Έχεις άνθρωπο που να ενδιαφέρεται πραγματικά για σένα; Να σου έχει τυφλή εμπιστοσύνη; Να μπορεί να σε καταλαβαίνει απόλυτα και να υπάρχει ένας ψυχικός και συναισθηματικός «συντονισμός»;

Μήπως όμως φταις κι εσύ κάπου ; Κάνε μια ανάλυση να δεις τι γίνεται βαθύτερα μέσα σου. Οι περισσότεροι άνθρωποι εξομολογούνται τα λάθη των άλλων. Καλά βρε παιδί μου εσύ δεν φταις πουθενά; Σκέψου όταν φεύγεις από έναν καφέ : «Μήπως είπα κάτι που δεν έπρεπε; Μήπως παρεξήγησα αυτό που είπε ο άλλος; Μήπως του την είπα; Μήπως τον αποπήρα ενώ δεν έπρεπε; Μήπως παρερμήνευσα τα λεγόμενά του διότι έχω μέσα μου θέματα και έχω χαρακτηρίσει λανθασμένα αυτόν τον άνθρωπο;»

Συνήθως η κραυγή που βγαίνει από μέσα μας είναι : «Μα κανείς δεν με καταλαβαίνει;» και εκείνη την ώρα ο Χριστός σε κοιτάει σιωπηλός και περιμένει απλά να τον κοιτάξεις για να πάρεις την απάντηση. Ο Χριστός σε καταλαβαίνει πάντοτε αλλά πρόσεξε μην τοποθετηθείς με φαρισαϊστικό φρόνημα ενώπιον του Κυρίου : «Αχ ! Μόνο εσύ με καταλαβαίνεις Χριστέ μου διότι είμαι ο καλύτερος και όλοι οι άλλοι έχουν τα χάλια τους!». Να είσαι αυθεντικός με τον Χριστό και με τον συνάνθρωπο. Να μην «φοράς» εαυτούς! Αλλά να είσαι ο εαυτός σου!

Ξεχάσαμε τον Θεό και το ρίξαμε στην εκμετάλλευση του πλησίον για να νιώσουμε καλύτερα. Χορεύουμε τον χορό του Ζαλόγγου πηγαίνοντας προς τον γκρεμό αλλά δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι.

Όταν ο άλλος δεν χρειάζεται και δεν σε έχει ανάγκη, σε πετάει στο καλάθι των αχρηστων σαν στημένη λεμονόκουπα. Πρόσεξε όμως αδερφέ μήπως είσαι εσύ αυτός που πετάς τους άλλους!!.

Videakia, Instagram, tik-tok με συμβουλές για βελτίωση της ζωής σου και όμως η θλίψη σε έχει ακόμα στην αγκαλιά της.

Ο Χριστός όμως δεν θα σε εγκαταλείψει ποτέ. Λέει μια ρήση : «Πόθος Χριστού έσβησε πόθο γονέων». Είναι το μόνο στήριγμα, το μοναδικό σου λιμάνι. Όχι με τη φιλοσοφική έννοια, όχι απλά σαν κάτι συμβολικό. Ως ένα πραγματικό ζωντανό πρόσωπο. Μπορεί να έχεις επαφή συνέχεια μαζί Του και μάλιστα με αποκορύφωμα την πραγματική ένωση με το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.

Μίλησε στον Χριστό αδερφέ και όλα θα καλυφθούν μέσα σου. Άφησε τις προσδοκίες και τις επιθυμίες, άφησε τα μάταια αιτήματα. Φύγε από τις τυπικότητες και τις υποκρισίες. Πιάσε τον Χριστό και ο λυγμός θα φύγει. Όλα αυτά που «βράζουν» μέσα σου δεν φεύγουν με άλλο τρόπο. Παρελθόν, πληγές, παρελθοντικά τραύματα, αγωνίες, εσωτερικές πιέσεις, προσδοκίες και επιθυμίες δεν φεύγουν. Βίωσε την αποδοχή του εαυτού σου και αφέσου στον Χριστό ολοκληρωτικά.

Ο Θεός σου και ο άνθρωπός σου είναι ο Χριστός . . .

Τότε κάθε λεπτό θα είναι Χριστούγεννα, Πάσχα  . . . Κάθε στιγμή θα ζεις την Ανάσταση μέσα σου.

π. Σπυρίδων Σκουτής – euxh . gr