Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης
Γιατί πέφτουμε σὲ ταραχὴ καὶ θλίψη, ὅταν δὲν ἀποκτήσουμε ἕνα θησαυρὸ πσὺ περιμέναμε ἢ ὅταν χάσουμε αὐτὸν τὸν θησαυρό;
Γιατί, αὐτὸ ποὺ περιμέναμε ἢ χάσαμε, ἦταν τὸ εἴδωλο τῆς καρδιᾶς μας. Γιατὶ ἡ καρδιά μας εἶναι ἀποξενωμένη ἀπὸ τὸν Θεό, τὴν πηγὴ τοῦ ζῶντος ὕδατος, Ἐκεῖνον ποὺ μόνος μπορεῖ νὰ εἰρηνεύσει καὶ νὰ χαροποιήσει ἀληθινὰ τὴν ψυχή.
Ἂν γυρίσουμε στὸν Θεὸ μὲ ὅλο τὸ εἶναι μας, καμμία ἀπώλεια καὶ καμμία διάψευση γηΐνων ἐλπίδων δὲν θὰ μπορέσουν νὰ μᾶς ταράξουν. Χρήματα, κοινωνικὲς διακρίσεις καὶ ἄλλα φθαρτὰ ἀγαθὰ δὲν ἔχουν σημασία γιὰ τὸν πιστὸ ἄνθρωπο.
Ἂς ζήσουμε μία ἐσωτερικὴ ζωή.
Ἂς στρέψουμε τὴν καρδιά μας πρὸς τὰ οὐράνια, τὰ ἀθάνατα ἀγαθά. Αὐτὰ καὶ μόνον εἶναι ἱκανά, ὅταν τὰ ἀγαπήσουμε καὶ τὰ ἐπιδιώξουμε, νὰ μᾶς δώσουν τὴν ἀληθινὴ χαρά.
* Ἀπὸ τὸ θαυμάσιο βιβλίο «Ἡ ἐν Χριστῷ ζωή μου», (90) σελ. 54.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου