ΣΤΟ ΦΩΣ

 

Φως....το θέλουμε 

στην πορεία της ζωής μας

να μας βοηθά να μην σκοντάφτουμε,

να μην χάνουμε τον δρόμο μας

μα μέχρις εκεί...

Μας ενοχλεί σαν πέσει πάνω 

στα σκοτεινά κομμάτια της ψυχής μας...

Γιατί μας ενοχλεί;

Γιατί τα πάθη μας 

έχουν βρικολακιάσει το είναι μας....

Το Φως δεν φωτίζει μόνο όμως 

αποκαλύπτει και ότι

το σκοτάδι κρύβει

και αυτό είναι που δεν θέλουμε...

Ενώ οι Άγιοι μας, 

το αγκάλιαζαν 

με όλες τις αισθήσεις τους και 

όσο πλησίαζαν το Φως Του

τόσο πιο αμαρτωλοί αισθάνονταν...

Να μη το φοβάσαι το Φως.....

Εικόνες Θεού είμαστε,

σκονισμένες ναι αλλά Εικόνες Θεού...

Σήκω λοιπόν και άνοιξε,

άνοιξε να μπει το Φως....

Αρκετή μούχλα 

έχει πιάσει η ψυχή μας,

κοντεύουμε να σαπίσουμε.... 

Και ξέρεις

και οι Άγιοι μας 

πάλεψαν με τα σκοτάδια τους....

Δεν ήταν ειδηλιακά 

τα τοπία μέσα τους....

Δεν το έβαλα κάτω όμως...

Όλοι αξίζουν ένα κομμάτι Ουρανού....

Ο Ήλιος ανατέλλει για όλους

κι είναι κρίμα να μας τον στερούν

μια χούφτα λογισμοί και πάθη....

Τι το πιο υπέροχο.....και εμείς...

Με ρεύμα την Χάρη Του

να γινόμαστε οι λαμπτήρες,

με λάδι το Έλεος Του

να γινόμαστε οι λυχνίες

που σκορπούν το Φως Του

και στις ζωές των άλλων.....

Όχι για ανάκριση

μα για να βρίσκουν τον δρόμο

που οδηγεί σε Εκείνον.....

Αυτό σημαίνει Χριστιανός...

Τίποτα λιγότερο

και πολλά περισσότερα....

Πατήρ Ιωάννης Παπαδημητρίου 

 

πηγη