Καμιά φορά, το μόνο που έχεις ανάγκη, είναι να αφήσεις να βγει το κλάμα από μέσα σου, μέχρις ότου να νιώσεις πως αδειάζεις.
Καμιά φορά, το μόνο που έχεις ανάγκη, είναι να γελάσεις με τη καρδιά σου, σαν μικρό παιδί, χωρίς να σκέφτεσαι το αν θα σε παρεξηγήσουν.
Καμιά φορά, το μόνο που έχεις ανάγκη, είναι να αφήσεις στην άκρη τα μούτρα σου και να πας να αγκαλιάσεις τον άνθρωπο, στο μέσα το δωμάτιο.
Καμιά φορά, το μόνο που έχεις ανάγκη, είναι να πέσεις στα γόνατα και να προσευχηθείς.
Αυτό μόνο.
Καμιά φορά, είναι τα απλά πράγματα, αυτά που έχουμε ανάγκη.
Χαθήκαμε στα ‘’πρέπει’’, τα ‘’μήπως’’ και τα ‘’δεν’’.
Πάμε από την αρχή.
Χριστός Ανέστη.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου