Ἀρχιμανδρίτου π. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἀπόσπασμα
Γιατί
πλανῶνται πολλοὶ; Γιατὶ δὲν ὑπάρχει πίστις. Ἄν δὲν ὑπάρχει πίστις, δὲν
ὑπάρχει ζωὴ σωστὴ. Καὶ ἄν δὲν ὑπάρχει σωστὴ ζωὴ, ὑπάρχει ἁμαρτωλὴ ζωὴ,
ἔτσι, καὶ ὅταν ὑπάρχει ἁμαρτωλὴ ζωὴ, ὑπάρχει θόλωση τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ
νοῦ τοῦ ἀνθρώπου, καὶ τῆς λογικῆς τοῦ ἀνθρώπου· δὲν δουλεύει ἡ λογικὴ.
Καὶ λὲς, μὰ χαζὸς εἶναι ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς; Ναὶ! Χαζεύει!
Ὁ διάβολος
παίρνει καὶ τὴ λογικὴ τοῦ ἀνθρώπου. Μέσῳ τῆς ἁμαρτίας κάνει τὸν ἄνθρωπο
χαζὸ. Τὸν κάνει νὰ αὐτοκαταστρέφεται.
Ἑπομένως,
ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς τὴ δοκιμασία αὐτὴ καὶ τώρα ἀλλὰ καὶ στὰ ἔσχατα χρόνια
γιὰ νὰ φανερωθοῦν οἱ ὄντως δόκιμοι· οἱ ὄντως ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ. Μὴν
μένουμε στὰ φαινόμενα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου