«Αυτή είναι οργή Θεού δεν θεραπεύεται…» (Συγκλονιστικό)

Οργή: Μια χρονιά που άρχισε να βασιλεύει ή αθεΐα στην χώρα του Ιλλυρικού ο παμπόνηρος δυνάστης δεν ήθελε να φαίνεται ή γραμμή τής πλευσεώς του.

Έφτιαξε έτσι το Κίνημα, να φαίνεται ότι προέρχεται από τον λαό και όχι από την εξουσία.

Αφού μέθυσε τον λαό με το κρασί τής άρνησης του Θεού, ό λαός τύφλα όπως ήταν άρχισε μόνος του να καταστρέφη τα σημεία τής πίστεως.

Σ’ ένα χωριό όπως μου διηγείται ό βορειοηπειρώτης Βασίλης το σχολείο ήτανε δίπλα στην εκκλησία. Ό δάσκαλος Έλληνας Μέρες μάς δίδασκε πόσο καλύτερα θα ήμαστε χωρίς θρησκεία, χωρίς Χριστό και Εκκλησία.

Τα «μη» τής Εκκλησίας μάς κάνουν την ζωή βασανισμένη. Ήτανε τόσο πειστικός, που κάποια μέρα μπουκάραμε όλοι μαζί στην εκκλησία.

Ξεκρεμάσαμε τις εικόνες και τις πετάξαμε στο φορτηγό σαν άχρηστες αποσκευές. Όλα ήτανε τόσο καλά προμελετημένα, που δεν ξεύραμε τί κάνουμε. Προσωπικά ξεκρέμασα την εικόνα του Χριστού από το δεσποτικό και την πέταξα στο φορτηγό τού κράτους.

Όλα γίνονταν με τόσο γρήγορους ρυθμούς, σαν να μετακόμιζε ό ίδιος ό Θεός από την χώρα μας για άλλους τόπους. Την ώρα που άπλωσα τα χέρια μου να ξεκρεμάσω την εικόνα, τα μάτια μου διασταυρωθήκανε με του Χριστού τα μάτια.

Ένιωσα παραπονιάρικα να με κοιτάζη, σάν να μου έλεγε: «Τί σου έκανα και με κορφελεζεες;*». Άλλα έγώ είπα καθ’ εαυτόν: «Θέλεις δεν θέλεις, θα φυγής από την ζωή μου. Είναι εντολή του κράτους να έξαφανιστής από την Αλβανία».

Διάβηκαν τα χρόνια, έκανα οικογένεια. Όταν γεννήθηκε ή Ευαγγελία μου, ευθύς ώς την κοίταξα στα μάτια, είπα:

«Γνώριμη μου είναι αυτή ή ματιά. Που την είδα; που την απάντησα; δεν θυμάμαι». Αργότερα που ή Ευαγγελία φάνηκε αδικημένη από την φύση, την πήγα σε μια γιαγιά που έκανε γιατροσόφια.

Όταν μου είπε «Αυτή είναι οργή Θεού δεν θεραπεύεται», θυμήθηκα την ματιά του Χριστού στο δεσποτικό τού χωριού μου και ανάπαυση από τότε δεν βρίσκω.

Ντρέπομαι να κοιτάξω τα παραπονιάρικα μάτια τού παιδιού μου. Αισθάνομαι σάν να μού λέγη: «Έσύ, πατέρα, έφαγες τα άγουρα σταφύλια μια φορά και σ’ έμένα έμειναν τα δόντια μουδιασμένα για πάντα».

Αυτά είναι τα «βρεθίκια», τα κέρδη τού πνευματικού από την εξομολόγηση δίνεις το στερνό φιλί.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΜΟΡΦΕΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑ ΝΑ ΑΣΚΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΚΑΜΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. ΓΕΡΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ.

πηγη: https://elromio.gr