ΑΓΙΟΣ ΦΑΝΟΥΡΙΟΣ . O Αγιος των μικρών πραγμάτων.

Είναι σα να  έχεις ένα καλό φίλο.

Ένα μεγαλύτερο αδελφό, συνοδοιπόρο στην απλή, αστική , συνήθη καθημερινότητα.

Ένα ταπεινό διακονητή, πρόθυμο να υπακούσει σε παρακλήσεις

ο οποίος έχει αναλάβει ,κατά τις βουλές του Θεού, να βοηθά στα μικρά τού βίου .

Λόγου χάρη, ετοιμάζεσαι να φύγεις για τη δουλειά και ψάχνεις τα κλειδιά του αυτοκινήτου,

Γυρνάς τον κόσμο ανάποδα και δε φαίνονται πουθενά.

΄Ώσπου τολμάς , για μυριοστή φορά, να απευθυνθείς στο παλληκαράκι του Χριστού:

«Άγιε μου Φανούριε, φανέρωσε τα και θα σού ανάψω ένα κεράκι»

Κι ενώ  βλέπεις το ρολόι να τρέχει και σε τρώει η αγωνία...

τσουουούπ, νάτα !!! τα κλειδιά μπροστά σου, εκεί,

πάνω στο τραπέζι όπου έψαχνες πριν λίγο, ερεύνησες επίμονα  και δεν υπήρχε τίποτα !!!

Μιάν άλλη φορά, το τάμα μπορεί να είναι  η ανάγνωση  μιάς  παράκλησης ,

o κόπος λίγων μετανοιών,

μια φανουρόπιττα ή ένα προσκύνημα σε  εκκλησία του αγίου.

Καλόβολος και γλυκύς ο Αγιος Φανούριος δεν παρεξηγείται ακόμα κι όταν το τάμα δεν εκπληρωθεί στην ώρα του.

Με το πέρασμα των χρόνων και την εμπειρία καταλαβαίνεις πως   και  όταν αργεί να απαντήσει στο αίτημα σου, έχει τους λόγους του.

Ακόμα κι αν αυτό που ζητάς  δεν εμπίπτει στις «αρμοδιότητες» του , θα βάλει το χέρι του να γίνει το καλύτερο  ...

Φτάνει να διατηρηθεί  η σχέση με το πρόσωπο του Αγίου και δι αυτού η μνήμη του Θεού στις ζωές των αγχωμένων ανθρώπων.

Ταπεινώθηκε τόσο, ώστε, εμφανισθείς σε χριστιανό, ζήτησε από τους πιστούς να εύχονται για την ανάπαυση της ψυχής της ασεβούς μητέρας του, κάθε φορά που θα τον επικαλούνται κι εκείνος θα αναταποδίδει την αγαθή τους πρόθεση.

Κι αυτή η προσωπική σχέση , που βιώνεται ολοζώντανη από τον λαό του Θεού   , ήταν που επέβαλε την θέσπιση και διάδοση της τιμής του αγίου μας  παρά τις διαφωνίες κάποιων υψηλά ισταμένων κληρικών.

Σε αυτό τον μεγαλομάρτυρα , τον απλό και ήσυχο σαν φωνή αύρας λεπτής ,τον Αγιο των μικρών πραγμάτων , είναι χαρισμένη, με πολύ τρυφερότητα και σέβας, τούτη  η εγγραφή.

Ψιθυρίζοντας το απολυτίκιο του,

«Ουράνιον εφύμνιον εν γη τελείται λαμπρώς, επίγειον πανήγυριν νυν εορτάζει φαιδρώς, αγγέλων πολίτευμα, άνωθεν υμνωδίαις ευφημούσι τους άθλους, κάτωθεν Εκκλησία, την ουράνιον δόξαν. Ην εύρες πόνοις και άθλοις τοις σοις, Φανούριε ένδοξε».

Εύχομαι ο άγιος Φανούριος να φανερώνει σε όλους μας πράγματα, πρόσωπα και διαδρομές που μάς οδηγούν σε  καταλλαγή και  αγάπη του Θεού.

Χρόνια πολλά, ο άγιος βοήθεια σε όλους... συντρόφους, φίλους και ενοχλουμένους.

apantaortodoxias