Τὸ Καστελόριζο δὲν κεῖται μακράν. Δίπλα μας εἶναι. Εξω από τὸ σπίτι τοῦ καθενός. Εἶναι ἐκεῖ ποὺ φτάνει ὁ ὁρίζοντάς μας. Πατρίδα μας εἶναι.
Τὸ καλύτερο οἰκόπεδο τῆς γῆς. Τούτη ἡ γωνιὰ ποὺ γιὰ χιλιετίες οἱ Ελληνες ἀποκαλοῦν πατρίδα. Οἱ ὀμορφιές του, οἱ χαρές του, οἱ θησαυροί του τόσοι ὅσοι πιάνει τὸ μάτι ἀτενίζοντας τὸ μπλὲ τοῦ Αἰγαίου. Αὐτὰ ποὺ κρύβει, τὰ μυστικά του, ποὺ ὅλοι νιώθουμε πὼς ὑπάρχουν, ἀκόμη καὶ ἂν δὲν βλέπουμε, ἀπείρως περισσότερα.
Ενας ἀπὸ τοὺς λόγους ποὺ τοῦτο τὸ οἰκόπεδο, ἀπὸ τὴν πρώτη κιόλας στιγμὴ τῆς συνειδητοποίησης τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῆς διαμόρφωσης κρατῶν, ἐπιβουλεύτηκε. Τεράστια ἡ γεωπολιτική του σημασία. Τὸ καταλαβαίνεις μόνο καὶ μόνο μὲ...
μιὰ ματιὰ στὸ χάρτη. Ποιὸς δὲν θὰ ‘θελε νὰ ἐλέγχει αὐτὸν ἐδῶ τὸν κόμβο ποὺ συνδέει τρεῖς ἠπείρους, ζεστὲς μὲ κρύες θάλασσες, ἐξασφαλίζοντας προσβάσεις καὶ διόδους ἀπείρως προσοδοφόρες σὲ κάθε ἐπίπεδο.
Οἰκονομικό, ἐμπορικό, στρατηγικό, κυριαρχικό. Καὶ αὐτά, πρὶν κἂν πιστοποιηθεῖ πὼς στὶς θάλασσες τοῦ ὑπάρχει - ἢ ἔστω ἐκτιμᾶται πὼς ὑπάρχει - καὶ ὑπάρχει σὲ (υπερ)ἀφθονία τὸ καύσιμο της ἑπόμενες χιλιετίας. Αλλες, ἀναρίθμητες οἱ δίοδοι ποὺ προσφέρει ἡ ἐξόρυξη τοῦ φυσικοῦ ἀερίου, ἄλλοι ἀναρίθμητοι οἱ «μνηστῆρες» σὲ τούτη τὴν περιοχή, ἄλλες, ἀναρίθμητες οἱ ἀφορμὲς ποὺ παίρνει ὁ διαχρονικὰ βασικός, ὁ γείτονας μας.
Μοιάζει παιχνίδι, ἀλλὰ δὲν εἶναι. Κινήσεις προμελετημένες στὴν κάθε τους λεπτομέρεια, στὴν κάθε τους μοῖρα, χρόνια, μπορεῖ καὶ δεκαετίες πρίν. Πλέον ὅμως, τὰ παραδείγματα, οἱ δοκιμὲς εἶναι ἀρκετὲς γιὰ νὰ θεωρήσουμε, γιὰ νὰ ἔχουμε τὴν πολυτέλεια νὰ θεωροῦμε πὼς ἡ Τουρκία, στὸ πλαίσιο τῆς ἐφαρμογῆς πλέον ἑνὸς σχεδίου ἀπό-κοσμικοποίησης τοῦ κράτους, «παίζει». Μπλοφάρει.
Ἡ Navtex ποὺ ἐξέδωσε ἡ Τουρκία καὶ δεσμεύει γιὰ σεισμογραφικὲς ἔρευνες τὴν περιοχὴ ἀνάμεσα σὲ Καστελόριζο καὶ Κρήτη, δὲν εἶναι μιὰ ἀκόμη προκλητικὴ πράξη. Δὲν εἶναι ἀκόμη ἕνα τράβηγμα τοῦ σχοινιοῦ. Ὡς δικαιολογία, ὡς ἐνέργεια, τὴν ἔχουν ξαναζήσει - οἱ παλαιότεροι - καὶ στὸ παρελθὸν μὲ τὶς βόλτες τοῦ «Χόρα» καὶ τοῦ «Σισμίκ» στὸ Αἰγαῖο.
Αὐτὸ ἐδῶ ὅμως εἶναι διαφορετικό. Ἀφενὸς ἔχει προαναγγελθεῖ. Ἀφετέρου ἔχει προετοιμαστεῖ. Καιρὸ τώρα. Μὲ διάφορες ἀποστολές, ἀνάλογου περιεχομένου καὶ «αμπαλάζ» στὰ περίξ τῆς Κύπρου. Μὲ τὸ τουρκολιβικό σύμφωνο. Μὲ ολ' αὐτὰ τέλος πάντων ποὺ ἔχουν στήσει τὰ πιόνια στὴν μπλὲ σκακιέρα. Μόνο ποὺ εἶναι ξεκάθαρο πὼς ἀπὸ τὴν ἀπέναντι πλευρὰ ἡ διάθεση δὲν εἶναι νὰ μείνουμε στὸ σκάκι.
Ἡ διάθεση εἶναι νὰ «τεντώσει» τὰ ὅρια τὰ δικά μας. Νὰ δοκιμάσει γιὰ πολλοστὴ φορὰ τὶς τελευταῖες δεκαετίες τὰ περιθώρια ἀνοχῆς καὶ ἀντοχῆς. Νὰ τεστάρει ἂν ἀπομεινάρια ἐνδοτισμοῦ τοῦ παρελθόντος ἔχουν μπολιαστεῖ καὶ στὸ παρόν. Ἄν οἱ κορόνες περὶ προστασίας σπιθαμῆς ἐθνικῆς γῆς ὑφίστανται ἢ ἁπλῶς παρασύρονται ὅπως πρόσφατα ἐκεῖνα τὰ στρέμματα ποὺ ἡ κύτη τοῦ Εβρου «ἄλλαξε» τὴν τοπογεωγραφία.
Κανεὶς φυσικὰ δὲν πρεσβεύει οὔτε καὶ εὐαγγελίζεται ἀπάντηση πολεμική. Στὴ φωτιὰ δὲν ἀπαντᾶς μὲ φωτιά.
Ἀλλὰ ποὺ καὶ πού, πρέπει νὰ δείχνει πὼς εἶσαι διατεθειμένος νὰ τὴν ἀνάψεις ἐσὺ γιὰ νὰ προασπίσεις τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια σου. Τα διαχρονικά λάθη της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής άπειρα και κομβικά. Οδήγησαν εδώ ακριβώς, στην ευθεία αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά και στην σκέψη για την προάσπιση τους, ενώ κάτι τέτοιο είναι και αυτονόητο και αυτοδίκαιο. Τὰ διαχρονικὰ λάθη τῆς ἑλληνικῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς ἄπειρα καὶ κομβικά. Ὁδήγησαν ἐδῶ ἀκριβῶς, στὴν εὐθεῖα ἀμφισβήτηση τῶν κυριαρχικῶν δικαιωμάτων, ἀλλὰ καὶ στὴν σκέψη γιὰ τὴν προάσπιση τους, ἐνῶ κάτι τέτοιο εἶναι καὶ αὐτονόητο καὶ αὐτοδίκαιο.
Κανεὶς δὲν θέλει νὰ ἀναβιώσει μνῆμες ἐθνικὰ ταπεινωτικές, νὰ ἀκούσει ὅσα κενὰ οὐσίας ἀκούστηκαν στὸ παρελθόν. Τὸ Καστελόριζο λοιπὸν δὲν κεῖται μακράν. Δίπλα μας εἶναι. Εξω από τὸ σπίτι τοῦ καθενός. Εἶναι ἐκεῖ ποὺ φτάνει ὁ δικός μας ὁρίζοντας βλέποντας τὴν θαλάσσια γῆ μας. Πατρίδα μας εἶναι.
πηγη: https://www.sportime.gr , http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου