Καθ.Ιατρικής Α.Π.Θ., Ι. Κουντουράς
Eπιστημονικά ντοκουμέντα, δημοσιευμένα σε έγκριτα διεθνή περιοδικά, βεβαιώνουν την ασφάλεια της Θείας Κοινωνίας έναντι των λοιμώξεων!
“Αντιεπιστημονική η θέση της «Επιτροπής Ειδικών» του Υπουργείου Υγείας για τη Θεία Κοινωνία!”, την οποία απάντηση δεν έλαβα παρά το επείγον του σοβαρότατου αυτού θέματος που αφορά κατεξοχήν το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας.
Κατόπιν τούτου, σήμερα, Μεγάλη Παρασκευή 17-4-2020, εισήλθα στο έγκριτο file PuBMed και τοποθετώντας τις λέξεις κλειδιά “shared commnunion cup”, “hazard” και «infections”, καταθέτω δειγματοληπτικά μια πληθώρα μελετών που δημοσιεύθηκαν σε έγκριτα περιοδικά του διεθνούς επιστημονικού χώρου, μετά από αυστηρή κρίση. Πρόκειται για μελέτες οι οποίες με established data καθιερώνουν την ασφάλεια της Θείας Κοινωνίας έναντι λοιμώξεων και δεν αφήνουν περιθώριο αμφισβήτησης εκτός εάν κάποιος αποδέκτης διαθέτει διαταραγμένο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Για παράδειγμα, ανασκοπική μελέτη (review) 15 συναφών μελετών, η οποία δημοσιεύθηκε στο έγκριτο περιοδικό Journal of Infection με impact factor (IF) 5.099 (O N Gill. The Hazard of Infection From the Shared Communion Cup. J Infect 1988;16:3-23,Public Health Laboratory Service Communicable Disease Surveillance Centre, London, U.K), καταγράφει συνοπτικά τα ακόλουθα:
«Έχει υπάρξει ενδιαφέρον και ανησυχία μήπως το κοινό ποτήριο της Θείας Κοινωνίας είναι δυνατόν να αποτελεί το μέσο για μετάδοση λοιμώξεων, όταν ανιχνεύθηκε ο ιός HIV στον σίελο των πασχόντων. Βακτηριολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι η περιστασιακή μετάδοση μικροοργανισμών δεν επηρεάζεται από το περιεχόμενο του οίνου σε οινόπνευμα, από το υλικό του ποτηριού ή από την πρακτική της περιστροφής / ανάδευσης του ποτηριού, αλλά αισθητά μειώνεται όταν χρησιμοποιείται ένα πανί (ιερό μάκτρο) για να σκουπίσει το χείλος του ποτηριού από πιστό σε πιστό. Παρόλα αυτά η μετάδοση δεν υπονοεί απαραίτητα ενοφθαλμισμό ή λοίμωξη.
Η αντίληψη της επιδημιολογίας των μικροοργανισμών ότι μπορεί να μεταδοθούν μέσω του σιέλου, ειδικά στους ερπητοϊούς, υποδηλώνει ότι η έμμεση μετάδοση της λοίμωξης είναι σπάνια και στις περισσότερες περιπτώσεις υφίσταται μεγαλύτερος κίνδυνος μετάδοσης με άλλους τρόπους. Δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η ηπατίτιδα Β από τον ιό HBV ή ο ιός HIV μπορεί να μεταδοθεί άμεσα με τον σίελο, η δε έμμεση μετάδοση μέσω άψυχων αντικειμένων είναι ακόμα λιγότερο πιθανή. Δεν έχει αναφερθεί ποτέ επεισόδιο μετάδοσης νόσου από το κοινό ποτήριο της Θείας Κοινωνίας. Δεν υφίστανται δεδομένα που να υποστηρίζουν ότι η πρακτική τού να μοιράζονται κάποιοι ένα κοινό ποτήριο (της Θείας Κοινωνίας) θα πρέπει να εγκαταλειφθεί διότι πιθανόν να μεταδίδεται κάποια λοίμωξη.
Συμπέρασμα
…Δεν έχει αναφερθεί νόσος που να οφείλεται στην κοινή χρήση ποτηρίου της Θείας Κοινωνίας. Οι υποψήφιοι μικροοργανισμοί που μεταδίδονται μέσω αυτής της οδού, όλοι έχουν άλλους πιο πιθανούς τρόπους μετάδοσης και υπάρχουν αξιόπιστα δεδομένα κατά της έμμεσης μετάδοσης με το σιέλου που οδηγούν σε στοματικό ενοφθαλμισμό. Ειδικότερα, τα δεδομένα δεν συνηγορούν υπέρ της έμμεσης στοματικής μετάδοσης του HIV. Η άμεση στοματική μετάδοση είναι εξαιρετικά σπάνια...»
Επισημαίνεται ότι η ανασκοπική αυτή μελέτη επιβεβαιώνει τα δεδομένα της πρόσφατης επιδημιολογικής μελέτης μας η οποία πραγματοποιήθηκε στο Ηπατολογικό Ιατρείο της Β’ Παθολογικής Κλινικής του Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης και στο αντίστοιχο registry της B΄ Προπαιδευτικής Κλινικής του Α.Π.Θ. αρχικό μέρος της οποίας παρουσιάστηκε στο 30ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γαστρεντερολογίας, Αθήνα 2010, δημοσιεύτηκε δε στο Ann Gastroenterol 2010;23(Suppl):P128.
Πρόκειται για δεδομένα που έδειξαν συνοπτικά ότι οι κληρικοί (ως δυνητική ομάδα φορέων και μετάδοσης του ιού HBV λόγω προφανούς ενεργού συμμετοχής τους στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας) όχι μόνο δεν αποτελούν ομάδα υψηλού κινδύνου μετάδοσης του ιού HBV αλλά φαίνεται ότι αντιπροσωπεύουν ασφαλή ομάδα σε σύγκριση με τα υπόλοιπα επαγγέλματα που περιλαμβάνουν και εκτιμητή υψηλή αναλογία μετάδοσης του ιού μέσω κυρίως γενετικών δραστηριοτήτων που αναφέρονται διεξοδικά σε σχετικό δημοσιευμένο κείμενο.
Ανάλογα επιστημονικά δεδομένα ασφάλειας της Θείας Κοινωνίας έναντι των λοιμώξεων συμπεριλαμβανομένων βακτηρίων και ιών αναφέρει, πάλι ως παράδειγμα, επιπρόσθετη ανασκοπική μελέτη (review) 44 συναφών κατεξοχήν πειραματικών μελετών (δημοσιευμένη στο έγκριτο περιοδικό Eur J Epidemiol με IF=6.527) η οποία συμπερασματικά αποφαίνεται ότι δεν υφίσταται απόδειξη ότι λοιμώξεις μεταδίδονται με το ποτήριο της Θείας Κοινωνίας ( D. Kingston. Memorandum on the Infections Hazards of the Common Communion Cup With Especial Reference to AIDS. Eur J Epidemiol 1988;4:164-70.
Επιβεβαιωτικές είναι και νεότερες επιδημιολογικές μελέτες δημοσιευμένες στο έγκριτο περιοδικό Int J Infect Dis (IF=3.538) που αποκλείουν την μετάδοση παθογόνων με το ποτήριο της Θείας Κοινωνίας (James Pellerin , Michael B Edmond. Infections Associated With Religious Rituals. Int J Infect Dis 2013;17:e945-8).
Τα δειγματοληπτικά αυτά δεδομένα συμφωνούν με τα ανάλογα δεδομένα της επιδημιολογικής μας μελέτης και έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τον επιστημονικώς ανύπαρκτο ισχυρισμό της Εθνικής Επιτροπής Δημόσιας Υγείας ότι «Ο κορωνοϊός μεταδίδεται και με το σάλιο και με το κουταλάκι».
Κατά συνέπεια, αναμένω τα «καθ’ υμάς!», κύριοι της Εθνικής Επιτροπής Δημόσιας Υγείας, όπως και άλλων υπευθύνων οι οποίοι εμπλέκονται σε αυτή την αποπτωτική διεργασία που, μεταξύ άλλων παραμέτρων, αποκλείει, με δικτατορικό ανήκουστο εξωφρενικό ρυθμό, το αναφαίρετο δικαίωμα συμμετοχής του χριστεπωνύμου πληρώματος στο Ζωηφόρο Θείο Ποτήριο της Ζωής που στηρίζεται στο υπερέχον Θεϊκό Μυστήριο και όχι στον πεπερασμένο επιστημονικό νου για τον οποίο πιθανόν να ισχύει το “mutatis mutandis” τηρηθεισών των σχετικών αναλογιών.
Η απουσία διάψευσης του αναφερόμενου επιστημονικώς ανύπαρκτου ισχυρισμού της αναφερόμενης επιτροπής ενέχει σοβαρές συνέπειες σε επίπεδο Διεθνούς Επιτροπής Ηθικής και όχι σε τοπικό επίπεδο που καθείς μπορεί να δηλώνει ανερυθρίαστα αυτό που λέει ο θυμόσοφος λαός «ό,τι κατεβάσει η κούτρα του» ή σύμφωνα με σχόλιο βιολόγου: η «επιστημονική επιτροπή» προσεγγίζει μεθοδολογικά το θέμα ακολουθώντας τη λαϊκή ρήση σύμφωνα με την οποία «ο καθένας με τα λόγια χτίζει ανώγεια και κατώγεια».
Υποσημειούμαι
Ιωάννης Κουντουράς,
Ομότιμος Καθηγητής Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου