569
Παράκληση των Πατέρων που ησύχαζαν στο Κοινόβιο προς το μεγάλο Γέροντα, σχετικά με τον κόσμο:
Επειδή κινδυνεύει ο κόσμος σε παρακαλούμε όλοι να ικετεύσεις την αγαθότητα του Θεού να αποσύρει το (απειλητικό) Του χέρι και να βάλει τη ρομφαία πίσω στη θήκη της. Στάσου ανάμεσα σ’ αυτούς που έπεσαν και σ’ αυτούς που στέκουν με το άγιο θυμίαμα της προσευχής σου και σταμάτησε τον εξολοθρευτή. Ύψωσε το άγιο θυσιαστήριο (της αγιασμένης πατρικής καρδιάς σου) στα ολόφωτα και αγία δώματα του ουρανού και θα παύσει η οργή του Θεού. Και σου δεόμαστε και σε παρακαλούμε λυπήσου τον κόσμο που χάνεται. Θυμήσου ότι όλοι είμαστε μέλη σου. Δείξε και στην παρούσα στιγμή την ευσπλαχνία σου και τα θαυμάσια του Θεού, διότι σ’ Αυτόν ανήκει η δόξα στους αιώνες. Αμήν.
Απόκριση Βαρσανουφίου.
Αδελφοί, βρίσκομαι σε πένθος και σε οδυρμό για την οργή του Θεού πού κρέμεται πάνω από την ανθρωπότητα, διότι όλα όσα κάνουμε είναι αντίθετα από το θέλημα του Θεού. Ο Κύριος είπε - «αν η αρετή σας δεν ξεπεράσει την αρετή των Γραμματέων και των Φαρισαίων, δεν θα εισέλθετε στη Βασιλεία του Θεού» (Ματθ. 5, 20). Εμείς όμως πήγαμε στο τελείως αντίθετο - ξεπέρασε η παρανομία μας κατά πολύ την παρανομία και των αλλοπίστων. Και είναι πολλοί αυτοί που παρακαλούν τη φιλανθρωπία του Θεού να παύσει την οργή από τον κόσμο - καί κανένας βέβαια δεν είναι πιο φιλάνθρωπος από το Θεό - αλλά δεν θέλει να δώσει έλεος, διότι αντιστέκεται το πλήθος των αμαρτιών που γίνονται στον κόσμο. Υπάρχουν δε τρεις άνδρες που, με τη Χάρη του Θεού, έφθασαν στον τέλειο βαθμό της αναγεννήσεως τους και υπηρετούν αφοσιωμένοι το θέλημά Του, οι όποιοι ξεπέρασαν τα όρια τής ανθρώπινης φύσης και έλαβαν εξουσία να λύνουν και να δένουν, να συγχωρούν και να μη συγχωρούν αμαρτίες. Αυτοί στέκουν άγρυπνοι μπροστά στην απειλούμενη συμφορά και αγωνίζονται ώστε να μην καταστραφεί ακαριαίως και ολοσχερώς όλος ο κόσμος, η Οικουμένη. Πραγματικά, με τις ευχές τους, ο Κύριος παρατείνει μαζί με τη δοκιμασία και το έλεος Του. Λέχθηκε δε προς αυτούς ότι για λίγο χρόνο θα κρατήσει ακόμη η οργή. Μαζί μ’ αυτούς λοιπόν ευχηθείτε και σεις. Οι ευχές δε αυτών των τριών συναντιούνται στην είσοδο του άνω Θυσιαστηρίου του Πατρός των φώτων. Και συγχαίρουν ο ένας με τον άλλο και συν αγάλλονται στα επουράνια Όταν πάλι στραφούν προς τη γη συμπενθούν και συγκλαίουν και συνοδύρονται για τα κακά εκείνα που γίνονται και κινούν την οργή του Θεού. Είναι δε αυτοί ο ’Ιωάννης στη Ρώμη, ο Ηλίας στην Κόρινθο και ένας άλλος στην επαρχία των Ιεροσολύμων. Πιστεύω δε ότι θα επιτύχουν να αποσπάσουν το έλεος του Θεού. Ναι θα το επιτύχουν. ’Αμήν.
Ο Θεός μου (πού χαρίζει το έλεος Του σέ μένα τον ανάξιο), να σάς ενδυναμώσει ώστε να ακούσετε και να σηκώσετε το βάρος και την οδύνη που προκαλούν αυτά που σας είπα, διότι είναι απρόσιτα σέ όσους δεν έχουν το χάρισμα να τα εννοήσουν.
Βαρσανουφίου και Ιωάννου
κείμενα διακριτικά και ησυχαστικά
(ερωταποκρίσεις) τόμος Γ΄, σελ.59-63,
εκδόσεις “ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ”
πηγη: https://wra9.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου