Δεν είναι το τέλος...

Και αν νιώθεις τα πόδια σου να σέρνονται, τα χέρια σου να κρέμονται από κούραση και το κεφάλι σου βαρύ, μην απογοητεύεσαι. 

Δεν είναι το τέλος.

Και αν παντού γύρω σου όλα μοιάζουν να γκρεμίζονται και λύση να μην υπάρχει πουθενά, μην απογοητεύεσαι. 

Δεν είναι το τέλος.

Και αν ο πόνος μοιάζει ασήκωτος και αν το πλάκωμα στο στήθος δε λέει να σε αφήσει και αν το δάκρυ στέρεψε και αν λόγια δεν υπάρχουνε για να περιγράψουνε το τι γίνεται μέσα στη ψυχή σου, μην απογοητεύεσαι. 

Δεν είναι το τέλος.

Και αν έφτασες να παλεύεις μόνος και αν σου γυρίσανε την πλάτη άνθρωποι που μέχρι χθες τα πίνανε μαζί σου, μην απογοητεύεσαι. 

Δεν είναι το τέλος.

Μα ακόμα και αν νιώθεις πως ο κόσμος όλος έχει αντιστραφεί, πως έγινε το λογικό παράλογο, και το παράλογο πλέον λογικό και πάλι μην απογοητεύεσαι. 

Και πάλι δεν είναι το τέλος.

Έχε Πίστη. Εμπιστοσύνη στο Θεό.

Και όσο βαστάνε η δυνάμεις σου, συνέχισε με νύχια και με δόντια να παλεύεις.

‘’Και ποιο είναι το τέλος;’’, με ρωτάς.

Η Ανάσταση. Η Ανάσταση είναι το τέλος.

Βάλε καλά στο νού σου πως κάθε σταυρός με Ανάσταση τελειώνει.


Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

πηγη