«Μνήσθητι Κύριε, εκείνους που κανείς δεν τους θυμήθηκε στην προσευχή ».

Ο Πατέρας Παύλος Γκρουζντέφ πάντα προσευχόταν για εκείνους για τους οποίους δεν υπάρχει κανένας να προσευχηθεί, δηλαδή, οποίος δεν έχει κανένα σύντροφο ψυχής στη γη. Είχε τη δική του ιδιαίτερη προσευχή:

«Μνήσθητι  Κύριε, εκείνους που κανείς δεν τους θυμήθηκε στην προσευχή ». 

Έτσι λοιπόν, όταν ο ιερέας εκτέλεσε την πιο πολύπλοκη  εγχείρηση στη χοληδόχο κύστη, εκείνη τη στιγμή συνέβη ο θάνατός του. Ένιωσε  ότι ήταν πολύ βαθιά στο φως και είδε πολλούς ανθρώπους που ήρθαν  για να προσεύχονται γι 'αυτόν, συμπεριλαμβανομένων των φίλων του, των ιερέων που ήταν ήδη νεκροί, αλλά ακόμα πιο άγνωστοι.

- Και ποιοι είναι αυτοί; - ρώτησε ο πατέρας Παύλος.

Και ένας από τους ιερείς απάντησε: 

« Αυτοί είναι  για τους οποίους προσεύχεστε:

« Μνήσθητι  Κύριε, εκείνους που κανείς  δεν τους θυμήθηκε στην προσευχή ».