Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ

Tην Παρασκευή βράδυ της Δ΄ εβδομάδος των Νηστειών ψάλλεται όλος ο Ακάθιστος Ύμνος, από το Α

(«Άγγελος πρωτοστάτης ουρανόθεν επέμφθη») επειδή η ακροστιχίδα του είναι κατ' αλφάβητον μέχρι το Ω («Ω πανύμνητε Mήτερ, η τεκούσα τον πάντων αγίων αγιώτατον Λόγον»).

Ο Ακάθιστος Ύμνος έγινε τον Ζ΄ αιώνα. Και να πως μας τον διασώζει η Ιστορία. Γύρω στα 620 μ.Χ. οι Πέρσες και οι Άβαροι, έθνη από τα πιο βάρβαρα της εποχής εκείνης, ήρθαν αντάμα με στρατό πολυάριθμο και πολιόρκησαν την Κωνσταντινούπολη. Μαύρισε η θάλασσα του Κεράτιου κόλπου από τα πλοία τους. Γέμισε κι η στεριά από το στρατό τους, πεζούς και καβαλλαρέους και από πολιορκητικές μηχανές. Μπροστά σε τόσους και τόσο βαριά οπλισμένους εχθρούς, πόσο θα βαστούσαν οι γενναιότατοι, αλλά ελάχιστοι χριστιανοί, που αντιστέκονταν από μέσα; -και, μάλιστα, χωρίς τον βασιλιά Ηράκλειο, που έλειπε με τον καλύτερο στρατό της Πόλεως σε πόλεμο. Δεν είχαν πουθενά αλλού πια να στηρίξουν τις ελπίδες τους οι χριστιανοί, παρά μόνον στην Παναγία Θεοτόκο, που είναι «της Εκκλησίας ο ασάλευτος πύργος και της βασιλείας το απόρθητον τείχος».

Και, ω του θαύματος! Η προσευχή των χριστιανών εισακούστηκε αμέσως. Ένας φοβερός ανεμοστρόβιλος, που ξαφνικά σηκώθηκε, άρχισε ν’ αναποδογυρίζει, να συντρίβει και να βυθίζει τα πλοία των βαρβάρων, κι η θάλασσα –σαν για να δώσει θάρρος στους χριστιανούς- έβγαζε τα πνιγμένα σώματα των πολιορκητών μπροστά στην εκκλησία της Θεοτόκου, στις Βλαχέρνες. Σάλος μεγάλος με φόβο και τρόμο, μέσα της παρατάξεις της εχθρού. Θάρρος πολύ στον ευσεβή λαό της Πόλεως, που βγήκε έξω απ’ τα τείχη κι άρχισε να καταδιώκει τους τρομοκρατημένους εχθρούς.

Η Πόλη είχε σωθεί. Το βράδυ, όλος ο λαός μαζεύτηκε στο ναό της Θεοτόκου, για ν’ αποδώσουν στην υπέρμαχο στρατηγό με ψαλμούς και ύμνους τα νικητήρια  και τα ευχαριστήρια. Τότε πρωτοψάλανε και τον Ύμνο, που ψάλλουμε μέχρι σήμερα της Χαιρετισμούς, και που επειδή ψάλλοντάς τον όλη τη νύχτα έμειναν όρθιοι και κανείς τους δεν κάθησε, ο Ύμνος ονομάστηκε Α κ ά θ ι σ τ ο ς. 

Ο Ακάθιστος Ύμνος ψάλλεται και σήμερα ακόμη με την ίδια πάντα ευλάβεια προς την Παναγία Θεοτόκο, Μητέρα όλων των Ορθοδόξων χριστιανών, γιατί στην κάθε δύσκολη στιγμή της προσωπικής ζωής μας, ή και ολόκληρου του Έθνους μας, την Παναγία έχουμε τείχος και οχύρωμα, σκέπη και κραταίωμα, να μας φυλάγει και να μας προστατεύει από τους ορατούς και αόρατους εχθρούς μας. Πόσον ωραία είναι η συνήθεια που έχουν μερικές οικογένειες ευλαβικές, να διαβάζουν κάθε εβδομάδα, ή και κάθε βράδυ, τους χαιρετισμούς της Παναγίας!